Syncretisme is een verbinding (synkretismos -mixen, samenvoegen) van heterogene elementen. Concept uit het veld van psychologie, cultuur en kunst. Meestal kan men horen over het syncretisme van de kinderen, religieuze (en religieuze cultus) en primitieve denken (en primitieve cultuur).
In de psychologie van kleuterssyncretisme is het vermogen om de perceptie van verschillende concepten en categorieën die geen verband houden met elkaar te integreren. Bij gebrek aan informatie over de wereld om ons heen, bouwt het kind zijn modellen. In deze constructies worden objectieve verbindingen vervangen door subjectieve: impressie wordt gebruikt in plaats van kennis. In de eerste levensjaren was het kind nog niet vertrouwd met logische constructies, daarom is zijn redenering soms zelfs voor zijn eigen conceptuele systeem onlogisch.
Met betrekking tot religieus (mythologisch)denken syncretisme is een combinatie van dogma's (vaak wederzijds exclusief) van verschillende religieuze scholen, evenals objectieve ideeën over de werkelijkheid met een mythologische beschrijving van de wereld. In mindere mate zijn de leringen syncretisch en bestaan ze al eeuwen zonder externe invloeden. Het christendom is syncretistisch, waarin het Oude en het Nieuwe Testament op gelijke voet worden heilig verklaard. Nog meer syncretisch Russische orthodoxie, waar het christendom nauw verweven is met heidense ideeën. De verwarring van volkeren en, als gevolg, culturele tradities in de moderne wereld maakt religieuze ideeën steeds syncretistischer. Het verschijnen in de laatste honderd jaar van een groot aantal verschillende sekten, scholen, occulte bewegingen is gedeeltelijk te wijten aan de wens van religieuze mensen die gevoelig zijn voor reflectie, om een consistente logische beschrijving van de wereld te creëren en interne conflicten op te lossen.
De fusie van culturen en tradities genereert ooksyncretisme in de kunst, dat gedurende vele eeuwen op weg was naar een steeds nauwere specialisatie. De hedendaagse kunstenaar / schrijver / muzikant is beperkt tot één vorm, één genre. Nieuwe werken worden geboren op het kruispunt van verschillende culturen, verschillende genres en soorten kunst.
Het is niet helemaal correct om het denken van kinderen te vergelijken.primitief. Bij gebrek aan objectieve kennis is het gebruikelijk dat de primitieve mens de werkelijkheid mythologiseert, maar verder is zijn denken veel rationeler dan dat van veel van onze tijdgenoten. Anders zal hij simpelweg niet overleven. In het primitieve denken is syncretisme een integrale perceptie van de wereld, waarin het individu zich niet losmaakt van zijn eigen gemeenschap of van de natuur in het algemeen. Vandaar de oudste soorten religies - animisme, totemisme. Binnen de gemeenschap is er bijna geen scheiding van functies, geen professionele specialisatie. Elk is multifunctioneel. Een illustratie van dergelijke multifunctionaliteit is het syncretisme van de primitieve kunst: dansen, zingen, een muziekinstrument bespelen, culttekeningen worden gecombineerd in een enkele rituele handeling die de hele stam uitvoert, onafscheidelijk van mythologie en van het oplossen van praktische problemen (zieken genezen, jachtsucces, etc.) .
