Bij de vermelding van de naam Lermontov hebben maar weinigenOnmiddellijk in het hoofd zweven zijn schilderijen. Dit komt door het feit dat Mikhail Yuryevitsj in de eerste plaats wordt geassocieerd met poëzie, aangezien dit facet het meest bekend is.
Afgezien van het feit dat Lermontov een artiest van het woord was,hij was ook de dichter van het doek. Dit betekent dat hij vakkundig de staat van de lyrische held kon overbrengen, niet alleen op het laken, maar ook in de schilderijen. Zijn beelden zien er levend uit, brengen emoties en ervaringen over. We zullen als kunstenaar Michail Yuryevich leren kennen en de verbinding tussen zijn twee incarnaties tonen - de schilder en de dichter. En denk ook eens na over hoe Lermontov zelf wordt weergegeven in de muziek en schilderijen van anderen.
In veel memoires van vrienden van de familie Lermontov wordt de kleine Misha beschreven die voortdurend iets tekent. Zelfs in het kinderportret van een onbekende kunstenaar wordt hij afgebeeld met krijt in zijn hand.
Het is niet op betrouwbare wijze vastgesteld of Lermontov is opgeleidtekening in de kindertijd, maar het is bekend dat hij al tijdens zijn verblijf op de kostbare school in Moskou les krijgt van de beroemde kunstenaar A. Solonitsky. Toen kwam M. Yu. Lermontov tot het oordeel waarop zijn leraar volhield dat alles natuurlijk en zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid zou moeten zijn. Dit was vervolgens niet alleen het schilderij en de grafiek van Lermontov, maar ook de poëzie.
Na het einde van het pensioen geeft de toekomstige klassieker geen tekenlessen. In St. Petersburg blijft hij studeren onder leiding van Peter Zabolotsky.
Niet alleen de omgeving, maar ook leerkrachten merkten dat opHet schilderij van Lermontov verdient aandacht. Als hij geen poëzie had geschreven, zou hij beroemd zijn geworden als kunstenaar, en het is heel goed mogelijk dat het leven heel anders zou zijn geweest.
Schilderij Lermontov bereikte ons in een relatiefkleine hoeveelheid. Maar dit is voldoende om een algemene mening te vormen over deze rol van de dichter. Erfgoed omvat olie, aquarel, individuele tekeningen, schetsen en zelfs karikaturen.
Je kunt raden dat dit niet allemaal werk is,die bij Lermontov waren. Al was het alleen maar omdat dit niet genoeg is om de vaardigheid te bereiken die Mikhail Yuryevich had. Veel van zijn werken zijn verspreid of verloren gegaan.
Literatuur over Lermontov-kunstenaarbeperkt tot enkele oppervlakkige tonen-noten. Een algemeen beeld van zijn persoon in de schilderkunst wordt gegeven door B. Mosolov en N. Wrangel. Maar deze essays hebben niets te maken met wetenschappelijke, professionele analyse, die een parallel zou trekken met poëtische werken.
Het is de moeite waard om albums met schetsen en manuscripten op te merkenwerkt, waar we de afbeeldingen van Lermontov vinden. De schilderijen zijn een commentaar op de opname, of de opname zelf dient om het beeld uit te leggen, waardoor een onlosmakelijk verband wordt gelegd tussen de twee soorten kunst, het zogenaamde syncretisme.
Schilderij Lermontov heeft een buitengewonenaturalistische. Daar zijn verschillende redenen voor. Ten eerste behoorde Lermontov tot een tijdperk waarin er al een afwijking was van het monumentale beeld, maar het modernisme, dat opriep tot transformatie, had nog geen momentum gekregen.
Ten tweede, naar de realiteit in het beeld van LermontovHij leerde de eerste leraar A. Solonitsky, omdat hij de authenticiteit alleen in het exacte beeld vond. Dat wil zeggen, het is onmogelijk om het landschap af te beelden zoals de auteur het ziet in vergelijking. Het is noodzakelijk om het in te dienen zoals het is, en iedereen voor zichzelf zal gevoelens en associaties selecteren.
Ten derde, argumenteren de tijdgenoten van Lermontovdat hij een verbazingwekkend, bijna fotografisch geheugen had, dat het mogelijk maakte om trivia, zonder natuur, met alleen schetsen en schetsen weer te geven.
Maar met alle verlangen om nauwkeurig weer te geven, verhinderde dit niet dat Lermontov zijn eigen stijl van schilderen ontwikkelde.
Omdat de eerste leraar van Lermontov een aquarellist was, is het niet verrassend dat de schrijver zelf verslaafd was aan tekenen met aquarel.
Zijn aquarel tekeningen, evenals uitgevoerdolie, zijn een grafische weergave van wat er in zijn werk gebeurt. Dus, verblijvend in de Noord-Kaukasus, schreef hij meer dan één gedicht onder de indruk van landschappen en het leven van Kaukasische volken. Maar het is moeilijk om vast te stellen, zo niet te kijken naar de datum die het eerst werd geschreven, een gedicht of een foto. Het is ook moeilijk om ondubbelzinnig te vertellen welke van deze kunstwerken succesvoller is gebleken.
Legendarisch gedicht dat brachtroem en populariteit van de dichter, is opgedragen aan de tragische dood van Poesjkin. Het speelde een fatale rol. Aan de ene kant werd hij gedwongen zijn huis te verlaten en de straf in de Kaukasus te dienen. Aan de andere kant verwierf het schilderen in de werken van Lermontov een nieuwe, geïnspireerde richting.
Een nieuw motief verscheen in de werken - de Noord-Kaukasus en zijn deuntjes. Onder de deuntjes moeten de thema's en gebruiken van de inboorlingen worden verstaan.
Naast gedichten, over de periode van verblijf van de dichterHet vertelt het schilderij van Lermontov. De Kaukasus verschijnt voor het eerst als een romantische regio. Rotsen inspireren niet langer angst - ze verbazen van grootsheid, de natuur deelt genereus haar schoonheid. Lermontov was de eerste om zijn romance in de Kaukasus te ontdekken.
Het schilderij van M. Yu Lermontov met afbeeldingen van de Kaukasus is niet beperkt tot aquarellen. Een van de beroemdste schilderijen is de 'Cross Pass', geschreven in 1837-1838.
Lermontov zelf noemde deze regio 'wondere wereld', enmensen vergeleken met gratis adelaars. Het is niet verwonderlijk dat de beelden van de bewoners, van de regio zelf, zielig zijn. Maar de meeste schilderijen zijn uit het hoofd geschreven, want het was geweldig voor de dichter. Maar dit doet niets af aan de schildering van Lermontov. Foto's zijn uiterst realistisch.
Interessant zijn ook de tekeningen van de dichtermanuscripten, bij de inscripties, in albums van verschillende families. Dit vertegenwoordigt niet het schilderij van Lermontov in dit licht, waarin het in grote doeken wordt weergegeven. Het wordt niet alleen in haast gemaakt, maar ook in één kleur gemaakt. Zo'n foto geeft de houding van Lermontov weer voor wat of wie hij schilderde. Dat wil zeggen, hij bracht precies die kenmerken over die het meest werden herinnerd, opvallend.
Er zijn veel van dergelijke tekeningen, zoals ze werden gemaakt tijdens het werk aan het volgende poëtische werk.
De vroegste grafische schetsen die wijvandaag bekend zijn schetsen op het psalter. Het is eigenlijk eerder een leuk feit, geen kunstwerk. Ze hebben geen penpunten of speciale onderwerpen.
Kindertekeningen van Lermontov waren voor altijd verloren. We leren over hun bestaan alleen uit biografische gegevens en brieven van tijdgenoten.
Er zijn ook informatie over wastekeningen.kleurpotloden. Hij tekende niet alleen, maar maakte driedimensionale afbeeldingen van gesmolten was. Vermelding van hen is te vinden in verschillende brieven, maar de zoektocht naar foto's werd niet met succes bekroond.
Een van de tekeningen die aan het penseel wordt toegeschrevenLermontov, maar in feite is hij niet van hem - dit is "Het hoofd van een krijger in een helm." Het belangrijkste argument ten gunste van de valse auteur is handschrift, niet een die de rest van de schilderkunst van Lermontov heeft.
De tweede dergelijke foto is "Storm on the Sea". Als het vorige werk met grote vaardigheid werd uitgevoerd dan de dichter in die tijd had, werd de 'Storm' daarentegen geschilderd met een onzekere, lethargische hand. Terwijl Lermontov in deze periode zijn eigen handschrift al had gevonden en veel beter geverfd.
"Twee adjudanten" is een foto geschreven door Gagarin, een goede vriend van M. Yu. Lermontov. Dit wordt bewezen door de karakteristieke eigenschappen van de constructie, selectie en toepassing van verf.
Naast deze foto's, stilistische functies diehad geen schilderij in de werken van Lermontov, zijn inherent aan dergelijke: "Tombstone met een urn", "Kozakken neerschieten op een paard", "Boerenkop", "Kaukasische uiterlijk" en enkele anderen.
Geef een duidelijk antwoord zoals weergegevenwerken van Lermontov in de schilderkunst, moeilijk. Het kan met zekerheid worden gezegd dat deze twee soorten kunst elkaar met succes aanvullen. Afhankelijk van de foto en het gedicht dienden ze als illustratie voor elkaar - afhankelijk van wat ze de wereld daarvoor zagen. Dus, het gedicht "Kaukasus", ongetwijfeld, werd geïnspireerd door de romantische en betoverende landschappen van het gebied. En toen werd poëzie getoond in de schilderkunst.
De werken van Lermontov in de schilderkunst zijnillustratief en verklarend. Het gaat vooral om portretten en landschappen. Omdat hij het karakter, het humeur en de trekken van de lyrische held wil overbrengen, blijft de auteur hameren op zijn versie van de perceptie van het personage.
