Sergei Bodrov wordt vaak een uniek fenomeen genoemdin de Russische cinema. Hij had geen professionele opleiding op het gebied van film, maar hij werd een held van het hele tijdperk. De film "Brother", waarin Bodrov in de hoofdrol handelde, evenals zijn film "Sisters" werd een symbool van een generatie.
Bodrov werd geboren in Moskou in 1971 in de familie van regisseur Bodrov senior. In zijn schooltijd studeerde hij een grondige studie van het Frans, en na zijn afstuderen was hij van plan de theaterfaculteit in te gaan. Maar toen ontmoedigde de vader Sergei van deze beslissing en zei hij dat de cinema meer een geestesgesteldheid dan een beroep is. En zo kwam Bodrov de historische faculteit van de Moscow State University binnen. Daar bestudeert hij de geschiedenis van de kunst van Venetië, en sinds 1991 begint hij vaak naar Italië te gaan, waar hij als badmeester op lokale stranden verdient.
In 1998 verdedigde hij zijn proefschrift over zijn onderwerp. Dit alles toont hoe veelzijdig Sergei Bodrov bezat. Citaten ervan, gerelateerd aan de tijd, kunnen veel jongeren helpen bij hun zelfbeschikking. Bodrov zei bijvoorbeeld: "In mijn jeugd heb ik geprobeerd met een dozijn sporten ... en ben nooit gestopt. Ik dacht dat dit te wijten was aan een gebrek aan doorzettingsvermogen ... en besefte toen dat ik dit niet echt nodig had. " Een ding dat echt belangrijk is voor een persoon, dacht de kunstenaar, hij zal altijd tot voltooiing komen.
Nog voordat Bodrov afstudeert aan de universiteit,hij begrijpt dat kunst geen gebied is dat hij alleen maar zou moeten bestuderen. Hij besluit er direct aan deel te nemen. Films "Freedom is Paradise" en "The White King, the Red Queen" zijn de eerste films waaraan Sergei Bodrov deelnam. Citaten van hem, gerelateerd aan de tijd, duiden op een hoge mate van zelfkritiek van de acteur. Hij zegt: "Als in mij, zolang er organisch is, ben ik gelukkig. Maar mijn verdienste hier is minimaal, ik kan niet meer doen dan katten of kinderen, ze zeggen dat het moeilijk is om met hen te handelen ... ". Maar in deze films heeft Bodrov tot nu toe slechts een ondersteunende rol gespeeld. Zijn eerste debuut was de film van zijn vader, "The Prisoner of the Caucasus."
Tijdens het filmfestival in Sochi Bodrov maakt kennis met Alexei Balabanov, die bekend stond omdat hij vaak niet-professionele acteurs nam voor het filmen van zijn films. Het resultaat van deze kennismaking was de verschijning van de films "Brother" en "Brother-2", waarin de hoofdrol werd gespeeld door Sergei Bodrov. Citaten uit deze film, zoals de zin "Wat is de macht, broeder?", Die een gevleugelde is geworden, wordt nog steeds herinnerd door de mensen.
Beide delen van de film, maar in een keer warenworden dubbelzinnig waargenomen. Velen beschuldigden zowel Bodrov als Balabanov van Russophobia. Maar dit weerhield Sergei Bodrov er niet van een nationale held te worden, en twee films - een weerspiegeling van een heel tijdperk. De film ontving een groot aantal prijzen. Sergei Bodrov ontving zelf vele prijzen. Citaten uit de film "Brother" klonken ooit over de hele wereld. De film verscheen ook in Australië en Canada. Bij de eigenlijke creatie van de film in Rusland duurde het ongeveer een miljoen dollar, en de opbrengst was ongeveer 600 duizend - de film dekt de uitgaven niet. Op dat moment waren de meeste opbrengsten afkomstig van verkoop op videocassettes. De film ontving ook een groot aantal positieve recensies van filmrecensenten.
Direct nadat de film aan wasschermen, werd het opgepikt door zinnen die stevig geworteld zijn in het dagelijks leven van de Russen. Maar het tweede deel van de sage is in dit opzicht niet minderwaardig aan het debuut. De gedachte aan het tweede deel kwam na één incident bij Bodrov's hoofd. Een vrouw die in Tsjetsjenië woonde, schreef hem. Ze vroeg hoe je weerstand kunt bieden aan de gangsters die een motorfiets uit de garage van haar zoon hebben gestolen.
Toen werd Sergei Bodrov door een reus bezochthet aantal van dergelijke letters. En hij besefte dat zo dicht bij de mensen van de cinema kan niet worden voortgezet. "Het is noodzakelijk om de voeten te remmen, niet het hoofd!", "Over het algemeen werd mijn grootvader in de oorlog gedood. - Het gebeurt "," Ik ben een politieagent. - Oké, ik ben zelf een politieagent "- al deze citaten van Sergei Bodrov uit de film" Brother "zijn tot nu toe geliefd en herinnerd. De film, die werd gefilmd over het leven van de 'onstuimige jaren '90, heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten, zowel in de hoofden van gewone mensen als intellectuelen.
Tussen de eerste verschijning van Bodrov in de film"De Kaukasische gevangene" en zijn dood was slechts zes jaar. "Stringer", "Laten we het op een snelle manier doen", "Oost-West" - al deze, naast de genoemde, die paar films waarin Sergey Bodrov, Jr. het voor elkaar kreeg. De overblijfselen van de onderzoeksgroep werden kort gevonden - slechts zes jaar na de dood van Bodrov en zijn bemanning. Niemand verwachtte dat op 20 september 2002 een lawine van ijs en sneeuw zou afdalen uit de bergen van Ossetië. Volgens de officiële versie van het incident, brak er een enorme gletsjer uit de berg van Jimar. Hij bedekte de hele Karmadon-kloof, waar een film werd opgenomen met de naam "Svyaznoy", een ijslaag van 60 meter dik.
De ijsmassa die met een snelheid zwiepteongeveer 180 km / u, eiste het leven van meer dan honderd mensen op. Samen met hen stierf ook Sergei Bodrov, Jr. Gevonden overblijfselen van hem of iemand anders van de bemanning, bleef lange tijd onbekend. Vervolgens werd een DNA-analyse uitgevoerd, waarmee de identiteit van deze overblijfselen werd vastgesteld. Het bleek dat dit de as is van Iranbek Tsirikhov. Sergei Bodrov werd, net als zijn filmploeg, als vermist opgegeven na de tragedie.
