Een deel van de spraak is een grammaticale kwijting, opdie de woorden van de Russische taal onderverdeelt op basis van het resultaat van hun specifieke semantische kenmerken of een algemene betekenis. Dit laatste moet een escorte zijn voor de specifieke lexicale betekenis van het woord.
Bij het bepalen van het behoren tot een onderdeelspraak wordt in rekening gebracht en morfologische gemeenschappelijke eigenschappen - een systeem waarmee de grammaticale categorie van een bepaalde verbale categorie wordt opgelost, evenals syntactische kenmerken of functies bij het functioneren.
De Russische taal onderscheidt twee soorten woorden: onafhankelijke, maar ook officiële delen van de spraak.
Om onafhankelijk van elkaar die categorieën te relateren, met behulp hiervan worden actie, object, staat, kwaliteit, enz. Genoemd, evenals die waarmee ze worden aangeduid.
Tegelijkertijd moeten dergelijke woordsoorten zowel een onafhankelijke grammaticale als een individuele betekenis hebben en de hoofd- of secundaire leden in de zinnen zijn.
Ze kunnen worden beschouwd als zelfstandige naamwoorden, cijfers, bijvoeglijke naamwoorden, werkwoorden, voornaamwoorden en bijwoorden.
In de functie van de dienst zijn delen van spraak inbegrepende uitdrukking van bepaalde relaties tussen die concepten die worden uitgedrukt door significante woorden. Ze worden alleen met hen gebruikt en zijn geen lid van voorstellen.
De officiële delen van de toespraak, gedefinieerd in de Russische taal, zijn een voorwendsel, een alliantie, een deeltje.
Laten we ze elk afzonderlijk bekijken.
Voorzetsels zijn die delen van de spraak die, samen met de indirecte gevallen van alle zinsdeelwoorden die in de Russische taal bestaan, de relatie tussen hun eigen vormen en andere woorden kunnen uitdrukken.
Voorzetsels door hun structuur zijn samengesteld en eenvoudig, en door oorsprong zijn ze onderverdeeld in primitief (in, voor, op, etc.), verbaal (dank, exclusief) en obizmennye (zoals, zoals).
Bijna allemaal, zoals de servicegedeelten van spraak,worden samen met een bepaald geval gebruikt, terwijl ze verschillende relaties uitdrukken: tijdelijk, objectief, doelgericht, causaal, ruimtelijk. Niet-onafhankelijke woorden die de relatie tussen leden in een zin vanuit een grammaticaal oogpunt tot uitdrukking brengen, worden vakbonden genoemd.
Ze zijn afgeleide (als om) en niet-productief (ja, of, en).
In het syntactische gebruik van serviceonderdelenDe redevoeringen zijn coherent: homogene leden of eenvoudige zinnen en ondergeschikten met elkaar verbinden en de belangrijkste leden van het voorstel verbinden met de secundaire.
De deeltjes hechten op hun beurt aan het voorstelextra emotionele of semantische toon. Ze zijn indicatief (hier, hier, dit), aangeven (precies, alleen), beperkend (alleen, alleen), versterken (in feite, zelfs), vragend en negatief.
Laten we proberen erachter te komen hoe de spelling van de officiële gedeelten van de taal (afhankelijk) eruit ziet.
Voorzetsels worden apart geschreven, dit is alleen van toepassing op de woorden waarnaar ze verwijzen. Soms worden ze verward met spelling met voorvoegsels en schrijven ze daarom samen.
Om dit te doen, moet u de regel kennen: voorzetsels worden nooit gebruikt met een predikaat.
Voorzetsels "vanwege", "over" en "van onder" moeten door een koppelteken worden geschreven, ze worden als complex beschouwd.
Zoals we al hebben gezegd, zijn er voorwendselen meeruimtelijke, concessieve en similariteitswaarden. Ze zijn allemaal samen geschreven. Bijvoorbeeld bij afwezigheid van - door gebrek aan, zoals een dier - zoals een dier, etc.
Neslitno hetzelfde schrijven ze die de oorzakelijke, tijdelijke, aanvullende en gedetailleerde waarden bepalen. Bijvoorbeeld tijdens, in verband, om een reden, enz.
De regels van de Russische spelling suggereren een tweeledighet schrijven van allianties, bijvoorbeeld "too" en "also", waarvan de spelling in verschillende gevallen anders is. Als de zin of zin deze woorden met elkaar kan vervangen, moet u ze samen schrijven. Anders, als een dergelijke herschikking onmogelijk is, worden ze al de demonstratieve voornaamwoorden "dat" en "hoe", werken met het deeltje "hetzelfde", en moeten daarom afzonderlijk worden geschreven.
bijvoorbeeld:
Je vrienden zijn getrouwd, ook jij (moet) hun voorbeeld volgen.
