Vandaag zullen we de vraag analyseren: "Wat bepaalt de vorm van cellen?". Om te beginnen merken we dat ons lichaam volledig uit afzonderlijke cellen bestaat. Al onze interne en externe orgels zijn een ontwerper, waarvan de samenstellende delen kleine cellen zijn, die we alleen onder een microscoop kunnen beschouwen.
Wat bepaalt de vorm van cellen? Hier kunnen we een aantal factoren identificeren die we later zullen opsommen. Eerst moeten we kennis maken met de structuur (structuur) van de cel. Het is ook belangrijk om te weten dat ze allemaal in groepen verdeeld kunnen zijn:
We zullen elke soort afzonderlijk beschouwen.
Alle leven om ons heen bestaat uit cellen, een holte omgeven door een membraan. Deze holle ruimte is gevuld met een waterige en geconcentreerde oplossing, waarvan de basis water is.
Dus we kunnen stellen: een cel is een elementaire eenheid, ze kunnen niet alleen iets meer vormen, maar kunnen ook onafhankelijk bestaan. Ze hebben een aantal mogelijkheden, zoals:
Het is belangrijk om te weten dat ze verschillende vormen kunnen hebben enmaten. Over wat de vorm van cellen hangt, zullen we zeker demonteren na kennis te hebben gemaakt met hun structuur. De cel evolueert, net als alle levende wezens op onze planeet, niet over het transformatieproces, maar we zullen het huidige resultaat beschouwen.
Ondanks het feit dat celvormen, -groottes en -bestemmingen kunnen worden gevarieerd, hebben ze een redelijk vergelijkbare structuur. Laten we de algemene structurele eenheden eruit halen:
Dat wil zeggen, we kunnen drie structurele eenheden onderscheiden,wat in de meeste gevallen te vinden is. Er zijn echter uitzonderingen. We nemen spieren, de cellen ervan bestaan uit een membraan, een cytoplasma en verschillende kernen. Nu hebben we een voorbeeld overwogen waarbij er veel kernen in één cel zijn, maar er is een volledige afwezigheid van kernen. Een voorbeeld van de tweede variant kan een erytrocyt zijn. Deze laatste hebben niet zoveel functies en mogelijkheden, omdat er geen mogelijkheid is tot zelfvernieuwing en reproductie (omdat er een kernel ontbreekt).
Het is ook belangrijk om te weten wat protoplasma is. Dit is een gemeenschap van nucleus en cytoplasma. Nu zullen we kort bekijken welke functies elk onderdeel van de cel uitvoert. Het membraan vervult primair een barrièrefunctie, scheidt het protoplasma van de penetratie van onnodige stoffen.
Het cytoplasma lijkt op een geleiachtige massa en bestaat uit drie componenten:
Het is het cytoplasma dat verantwoordelijk is voor vitale celprocessen: metabolisme, energie en informatie-uitwisseling.
Onder alle functies van de kern kan het volgende worden geïdentificeerd: regulatie van het metabolisme, de synthese van RNA, opslag en overdracht van erfelijke informatie.
Wat bepaalt de vorm van cellen? Van hun bestemming - dit is de eerste. In deze sectie zullen we de mogelijke opties benadrukken. Maar daarvoor is het belangrijk om hun afmetingen te noteren, die ook heel verschillend zijn. Sommige bacteriën hebben bijvoorbeeld een grootte van ongeveer 0,2 μm. Als iemand het niet weet, is 1 micron gelijk aan een duizendste van 1 mm. Zo'n cel kan niet met het blote oog worden gezien, maar er zijn ook grotere voorbeelden (het ei van een kip, kwartel, struisvogel, enzovoort). In feite is dit een enkele cel en zijn de afmetingen 18 centimeter lang.
Laten we enkele vormen selecteren:
Zie je, welke verscheidenheid van vormen encelmaten. De eenvoudigste vorm is de lymfocyt - bal, hepatocyten (levercellen), de ster - osteoblast (botweefsel) en zo werken als een veelvlak.
De vormen van cellen van plantaardige oorsprong zijn altijd hetzelfde, maar de dieren kunnen veranderen. Groenten hebben een sterke schil, waardoor ze niet transformeren.
Afmetingen schommelen tussen 10 en 100 μm(celgroottes van hogere planten). Maar er zijn ook grotere cellen, ze dienen voor de toevoer van voedingsstoffen en water. Dit zijn aardappelknollen of sappig fruit. We kunnen met het blote oog cellen van de pulp van citroen, watermeloen of sinaasappel zien, omdat hun grootte enkele millimeters is. Sommige vezels (vlas, brandnetel) bereiken een lengte van maximaal 80 millimeter.
Nu zullen we kort de vormen en maten bekijkencellen van dierlijke oorsprong. Het is belangrijk om te weten dat ze een iets andere structuur hebben dan planten. Vergelijk de foto's in het verleden en dit gedeelte. In de meeste gevallen zijn de dierlijke cellen erg klein (ongeveer 50 micron). Daarom moeten ze onder een microscoop worden bestudeerd. Vormen en maten zijn heel verschillend. Bijvoorbeeld:
We hebben al rekening gehouden met de vormen van cellen van dieren en planten, maar hoe zien bacteriecellen eruit? Alle bacteriën kunnen in groepen worden verdeeld (volgens het formulier):
Je kunt enkele voorbeelden zien op de foto die in de sectie wordt gepresenteerd. Bacteriën zijn erg klein, deze cellen zijn alleen te zien bij een sterke toename van de microscoop.
