Soorten wetenschappen. Moderne classificatie

In de moderne visie is wetenschap dat welfenomeen is zeer veelzijdig in overeenstemming met zijn belangrijkste kenmerken en attributen. De hele discipline is verdeeld in vele takken. De soorten wetenschap verschillen van elkaar, afhankelijk van de kant van de werkelijkheid, de materiële vorm die ze onderzoeken. Van geen enkel belang is de keuze van een of andere methode van kennis.

De ontwikkeling van wetenschap in de visie van moderne wetenschappers is teruggebracht tot verschillende modellen:

1. Vorming en vorming van discipline door onderzoek door moderne wetenschappers van het werk van hun voorgangers.
2. Ontwikkeling door de implementatie van wetenschappelijke revoluties. Dit model veronderstelt een regelmatige verandering in de heersende ideeën, de overgang van een "stille fase" naar een "crisisfase".
3. De ontwikkeling van discipline door te naderencognitieve normen van de natuurwetenschappen. In het kader van dit model worden theoretische schema's en technieken als standaard gebruikt, voornamelijk uit de natuurkunde. Dit bepaalt de criteria voor elke kennis: de mogelijkheid van experimentele verificatie, bewijs, nauwkeurigheid.
4. Ontwikkeling door de integratie van kennis. In dit geval wordt de constructie van het systeem uitgevoerd in overeenstemming met de extractie van elementen uit verschillende industrieën door middel van methoden en theorieën uit andere kennisgebieden.

Verdeling in soorten wetenschappen wordt uitgevoerd op onderwerp (object), praktisch gebruik en methode.

De eerste klas omvat natuurlijke, sociale disciplines, evenals kennis over denken.

Soorten natuurwetenschappen zijn de eenvoudigstesectie eerste klas. Het resultaat van natuurwetenschapskennis veronderstelt de uitsluiting van alles wat de onderzoeker zelf in het proces van kennis bracht. Met andere woorden, de wet van de natuur of de theorie blijkt waar te zijn, als deze objectief van inhoud is.

Soorten wetenschappen, verenigd in de categorie publiek,vertegenwoordigen een iets complexere en gedetailleerdere sectie. In deze disciplines wordt de retentie van het subjectieve moment niet alleen gerealiseerd met behulp van een conceptuele vorm, maar ook met een specifieke aanduiding van een historisch, sociaal onderwerp.

Soorten van de wetenschappen van het denken, samen met het publiektakken, zijn verenigd in de categorie humanitair. Tegelijkertijd hebben de eerstgenoemden een kenmerk dat zich manifesteert doordat iets wordt uitgedrukt als een object uitgedrukt in het individuele of sociale bewustzijn van een persoon.

De tweede klas omvat wetenschappen die verschillen in hunmethoden van onderzoek. De keuze voor deze of gene methode wordt uitgevoerd in overeenstemming met de aard van het object (object) dat wordt bestudeerd. Bovendien is er een zekere mate van subjectiviteit in de keuze.

De derde klas omvat de wetenschappentoegepast, praktisch, technisch. In dit geval behoudt de objectieve kant een conditioneringswaarde en neemt de subjectieve kant toe bij het bepalen van de praktische betekenis van prestaties. Alle takken van deze klasse zijn gebaseerd op een combinatie. Het gaat om de interactie van de objectieve kant (natuurlijke wet) en het subjectieve moment.