De menselijke persoon wordt in detail bestudeerdmet behulp van verschillende geesteswetenschappen, maar speciale aandacht wordt besteed aan de concepten van persoonlijkheid en samenleving sociologie. Het richt zich primair op de studie van het probleem van persoonlijkheid wordt aangetrokken door sociale oorzaken die het menselijk gedrag beïnvloeden. Het basisconcept dat in de sociologie wordt gebruikt om het proces van persoonlijke ontwikkeling aan te duiden, is het concept van socialisatie.
Persoonlijkheid en sociologie bestuderenbeschouwt het hele proces waarin een persoon sociale kennis en ervaring, regels en gedragsnormen leert. Als gevolg van dit proces wordt de persoon zelf een volwaardig lid van de samenleving. Meestal zijn er in het proces van socialisatie van het individu twee stadia te onderscheiden: het proces vanaf het moment van geboorte van een persoon tot de vorming van een volwassen persoonlijkheid is de primaire socialisatie. Secundaire socialisatie vindt meestal plaats in het geval van een verandering en herstructurering van een reeds gevestigde persoonlijkheid.
Als we ons wenden tot het concept van identiteit, kunnen we datom te zien dat het in het dagelijkse spraakgebruik identiek is aan het concept van de mens, zijn deze twee concepten al meer dan tweeduizend jaar als synoniemen gebruikt. In de sociologie verwijst de term persoonlijkheid naar een persoon als een afzonderlijke eenheid van de samenleving, genomen in het sociale aspect.
Dit is al een gemeenschap van menselijke sociale eigenschappen,een product zijn van sociale ontwikkeling. Deze persoon is opgenomen in het systeem van sociale relaties door middel van communicatie en actieve onderwerpactiviteit. In het proces van menselijk leven en activiteit in de moderne samenleving, is er een constante behoefte aan secundaire socialisatie van het individu. Gezien de persoonlijkheid en de samenleving concludeert de sociologie dat de sociale status meer dan eens kan veranderen, naarmate een persoon aanvullende kennis en vaardigheden verwerft.
In feite is de maatschappij voor de mensindividuele sociale omgeving, die vele verschillende sociale factoren combineert die de vorming van de persoonlijkheid en zijn gedrag beïnvloeden. Sociologie beschouwt zo'n grote sociale omgeving als een wereldgemeenschap als de interactie van verschillende persoonlijkheden op wereldschaal. Van het hele concept van sociale omgeving, kunnen we de macro-omgeving onderscheiden - dit is de sociale verdeling van arbeid en de sociale structuur van de samenleving, als gevolg van de aard van een dergelijke verdeling, het systeem van opvoeding en opvoeding in de samenleving, enzovoort.
Daarnaast is er een micro-omgeving - dit is een school,familie, arbeidscollectief. Verwerk als een persoon met elkaar interageert en de sociologie definieert de samenleving als onderling verbonden. Aan de ene kant hebben de menselijke omgeving en het sociale systeem invloed op hem, maar aan de andere kant kan de persoon zelf, door zijn actieve acties, de omgeving en de sociale omgeving waarin hij zich bevindt, veranderen.
In het proces van dergelijke interactie zijn geïmplementeerdrelaties die sociaal worden genoemd. Deze relaties zijn een stabiel specifiek communicatiesysteem van verschillende individuen, dat gevormd wordt in de omstandigheden van een bepaalde samenleving in het proces van hun interactie met elkaar. In de kern zijn dit relaties die oplopen tussen mensen in verschillende sociale groepen.
Alles wat we doen is het resultaatsociale relaties en al onze activiteiten zijn het opbouwen en reproduceren van deze relaties. Als een persoon ergens in zou slagen, betekent dit dat hij er allereerst in is geslaagd om relaties met andere mensen op te bouwen. Daarom wordt de relatie tussen een individu en de samenleving niet alleen als een activiteit van de samenleving beschouwd, maar ook als een activiteit van een persoon die, in bepaalde sociale omstandigheden, aan zijn behoeften voldoet en tegelijkertijd bepaalde persoonlijke doelen nastreeft.
