De objecten van de natuur zijn alles dat ons omringt,zeg opvoeders kinderen in de tuin. Maar is het echt zo? Er zijn immers objecten van levende en levenloze natuur. Er is iets dat de natuur zelf heeft gecreëerd en wat een mens heeft gecreëerd. Wat is dan het verschil? Laten we elkaar in volgorde behandelen.
Studenten uit de eerste klas bestuderen de wereld om hen heen. Ze hebben de voorwerpen van de natuur ontmoet sinds de eerste les. In het eerste kwartaal leren kinderen onderscheid te maken tussen levenden en niet-levenden. Om dit te doen noemt de leraar ze de belangrijkste criteria waarmee ze zich onderscheiden.
Ze zeggen dat eerste-klassers in staat zouden moeten zijn om te spreken,dat objecten van de natuur alles zijn dat ermee is gecreëerd. Bijvoorbeeld: steen, bloem, regen, regenboog, noorderlicht, kat, wind, rivier, vogel, vis en dergelijke. De natuur wordt bestudeerd, zoals we weten, natuurwetenschappen: biologie, aardrijkskunde, scheikunde en natuurkunde, de omringende wereld, natuurwetenschap enzovoort.
Wetenschappers hebben voorwerpen van de natuur gedistribueerd naar levend en niet-levend. Ze zeggen dat degenen die groeien, leven. Dieren en planten groeien, maar bergen groeien erg langzaam. Hoe te zijn?
De levende objecten van de natuur zijn alles dat groeit,ontwikkelt, geeft nakomelingen. Bijvoorbeeld: man, bloemen, dieren, vogels, insecten. Het belangrijkste teken van de levende natuur is het vermogen om de cyclus te voltooien en te voltooien.
Wat doen de dieren in het wild? Er zijn er verschillende:
Voorwerpen van levenloze natuur zijn alle lichamen in de buurtons, die door de natuur zijn geschapen. Bijvoorbeeld: de zon, sterren, regen, donder, regenboog, bergen, stenen, zeeën enzovoort. Wetenschappers geloven dat de levenloze natuur primair is. Omdat ze leven gaf aan de levende natuur. De levende natuur "consumeert, eet" de levenloze natuur. En aan het einde van zijn levenscyclus, wordt de levende natuur een object van levenloze natuur! Hier is zo'n geweldige wereld van de natuur waarin we leven.
Objecten van deze aard hebben hun eigen kenmerken. Laten we letten op hun karakteristieke kenmerken:
Op onze planeet zijn er natuurlijke objecten, die worden toegeschreven aan het Werelderfgoed. Laten we meer over een van hen praten. Nu zullen we het hebben over het Baikalmeer.
In december 1996 heeft UNESCO het opgenomen in zijnlijst. Dit is het enige object in de organisatieschema dat aan alle vier selectiecriteria voldoet. De lengte van het meer is meer dan 600 kilometer en de breedte in het centrale deel is iets meer dan 80 kilometer. Het groeit met twee centimeter per jaar. De lengte van de kustlijn is ongeveer 2000 kilometer! In de diepte, bereikt een maximum van meer dan 1600 meter.
Een echte zoetwater gigantische opslag. De bijzonderheid van Baikal water is dat het ongelooflijk schoon, transparant en rijk aan zuurstof is. In het voorjaar is de transparantie meer dan 40 meter. Een prachtige flora en fauna gevormd rond het Baikalmeer. Er zijn drie reservaten, zes reservaten en twee nationale parken.
De zaken rondom het Baikalmeer doen dat echter nietzo transparant als zijn bronwater. De vraag rees over de uitsluiting van het meer van de lijst van "World Natural Objects", omdat Rusland niet voldoet aan de eisen voor het beschermen, beschermen en onderhouden van de flora en fauna van het Baikalmeer.
De ontwikkeling van het toerisme is een nieuwe klap voor het milieu in deze delen. Reizigers moeten bewust, met begrip en respect, het behoud van ons glorieuze object behandelen!
Gelukkig gesloten en ontbondenpulp en papierfabriek, die grote schade aanricht aan de ecologie van zowel het meer als de omliggende landen. Dit zal Baikal in staat stellen om zijn uniciteit gedurende meer dan een dozijn jaar te behouden.
De objecten van de natuur zijn de zeeën en bergen, vogels endieren, mineralen en schatten van het binnenste van de aarde. Onze wetenschappers gaan diep in haar geheimen, begrijpen steeds meer de wetten van het universum, dalen dieper de aarde in om de structuur van onze planeet, levende wezens en de mens zelf te begrijpen en te kennen.
De ontdekkers hebben altijd een onbeschrijfelijke extase ervaren over de natuur en de kwaliteiten die het bezit. Er is een persoon, wat kan ze ervan leren.
Te zeggen dat de mens de natuur heeft afgeremd, zal er zijnde wortel is verkeerd. Het staat alleen geweldige geesten toe om er experimenten op te doen. Maar de tijd verstrijkt, en ze toont haar vurig humeur, vegen en verpletteren alles op haar pad. Ze is almachtig en een persoon moet haar kracht, macht en rijkdom eren.
Ons woord "natuur" is gevormd uit het woord "genus". Dit suggereert dat we zelf een deel van de natuur zijn en er uit geboren zijn, we zijn ermee verwant. In Romanic (Europese) talen, komt hetzelfde concept voort uit het Latijn - "natuur", dat wil zeggen, geboorte, oorsprong. Daarom zag de mens in de oudheid de belangrijkste waarheid dat hij door de natuur zelf werd geboren!
In de oude en wijze wetenschap van de filosofie warendenkers die de omringende wereld hebben bestudeerd, objecten van de natuur, zowel levend als niet-levend. In hun verhandelingen schreven ze: een man is een object van levende natuur, een product van haar 'kunst', hij kan alleen in de natuur bestaan, hij moet zijn wetten gehoorzamen en moet zich in zijn gedachten niet toestaan om erbovenuit te gaan!
Er waren andere filosofen die dat bewustzijn geloofden engeest is het enige menselijke teken. Al het andere dat hij heeft, is hetzelfde als met andere vertegenwoordigers van de wilde wereld, waaruit mensen naar voren zijn gekomen die zichzelf gedurende vele eeuwen hebben proberen te onderwerpen.
