Het heterogene systeem, in tegenstelling tot het homogene systeem,is een fysisch-chemisch systeem waarin er fasen zijn die verschillen in fysieke eigenschappen. Dat wil zeggen, er zijn delen in die verschillende samengestelde toestanden en samenstelling van elementen hebben. De ene fase van een dergelijk systeem wordt van de ander gescheiden door een grens, waarbij de overgang een kwalitatieve sprong in de verandering van de fysisch-chemische eigenschappen van het systeem (stof) veroorzaakt. Dergelijke variabele parameters kunnen de vorm en structuur zijn van het kristalrooster, de dichtheid van de materie, de samenstelling ervan, het elektromagnetische veld en andere.
Dus in een heterogeen systeem,op zijn minst een mechanische scheiding van de fasen. Voorbeelden van dergelijke systemen zijn water en stoom, die verschillende aggregatietoestanden, olie en water hebben, die zich in hetzelfde vat bevinden, een verschillende samenstelling hebben en andere. Het is vaak onmogelijk om een duidelijke grens te trekken tussen homogene en heterogene systemen, omdat het moeilijk is om de grens van de overgang tussen fasen te bepalen. In mechanische suspensies wordt deze grens bijvoorbeeld bezet door colloïden, en daarin bevinden zich kleine deeltjes van de opgeloste stof. Aan de ene kant is dit een homogeen systeem, omdat de deeltjesgroottes zo klein zijn dat hun omvang kan worden verwaarloosd. En aan de andere kant, hoewel op atomair niveau, maar de substantie erin nog aanwezig is, kan een dergelijk systeem in dit geval als heterogeen worden beschouwd.
De belangrijkste parameter die het principe vanheterogeniteit, heterogene evenwichten. Overweeg de betekenis van dit fenomeen met behulp van wateroplossingen als een voorbeeld. In hen hebben heterogene evenwichten dergelijke eigenschappen, die bestaan in de overdracht van deeltjes door de grens van de fasegrens, ten minste in twee naburige fasen. We zullen in deze beschrijving slechts een kleine cirkel van deze verschijnselen bespreken, die het meest significant zijn vanuit het oogpunt van hun praktische toepassing. Door hun eigenschappen zijn heterogene evenwichten nogal divers en vinden ze daarom plaats in chemische technologische processen en zijn ze interessant vanuit het oogpunt van theoretische analyse in fysische chemie.
In het praktische vlak is interessein totaal, dergelijke systemen als vaste-vloeistoffase (precipitaat-verzadigde oplossing). Een dergelijk systeem is belangrijk omdat in de praktijk veel chemische technologieën gebaseerd zijn op de scheiding van de ene stof van de andere. Daarnaast zijn omgekeerde processen belangrijk, waar heterogene evenwichten een grote rol spelen. Deze omvatten de reactie van het vertalen van slecht oplosbare verbindingen naar oplossingen.
Een ander systeem - een vaste fase - een vloeibare oplossingis gebaseerd op het fenomeen van ionenuitwisseling. Dit chemische verschijnsel is wijdverspreid in de technologie van het reinigen van waterige oplossingen van verschillende soorten onzuiverheden en wordt gebruikt wanneer het nodig is om stoffen van elkaar te scheiden. In dit geval zijn er heterogene evenwichten in elektrolytoplossingen, deze zijn belangrijk omdat conventionele chemische methoden voor het scheiden van verbindingen niet effectief zijn. De praktische realisatie van dergelijke overgangen wordt verschaft door ionenuitwisseling, die plaatsvindt op het oppervlak van ionenuitwisselaars tijdens de elektrolytische reactie.
Het derde systeemis een vloeistof-vloeistofsysteem, het is een kwestie van oplosmiddelen met verschillende samenstellingen van materie. Dit geval wordt gebruikt wanneer twee stoffen stoffen bevatten die niet mengbaar zijn met elkaar met verschillende oplosindexen, dat wil zeggen dat geïsoleerde heterogene evenwichten plaatsvinden. Het praktische gebruik van dit fenomeen wordt extractie genoemd. In de industriële productie en in chemische processen is extractie de meest effectieve manier om stoffen te scheiden.
