In de tradities van veel Europese naties, het symbooltriomf, overwinning is de lauriertak. Om te begrijpen waarom dit gebeurde, moet je je wenden tot de geschiedenis van de Oude Wereld en het pad volgen dat de gewone boom heeft gemaakt - van een eenvoudige plant tot een symbool van de overwinning.
Mythen van het oude Griekenland verbinden deze triomfantelijkeeen symbool bij Apollo - de god, beschermheer van kunst en wedstrijden. Volgens de legende werd Apollo ooit verliefd op de nimf Daphne en begon ze haar volhardend na te streven. Schoonheid probeerde te ontsnappen. Toen Apollo haar bijna had gepakt, wendde Daphne zich tot haar vader, de god van de rivieren Peneu. Hij veranderde het in een slanke boom. Een bedroefde Apollo weefde een krans van de bladeren van deze boom, ter herinnering aan onbeantwoorde liefde. En de boom is vernoemd naar de ongelukkige nimf. In vertaling betekent Daphne de laurier. Tot nu toe, op het eiland Delos, waar, volgens de legende, de god van de schoonheid werd geboren, lauriertuinen en bosjes groeien. Welnu, de versiering van laurierbladeren werd een onmisbaar attribuut van het beeld van Apollo.
Sindsdien is de laurierboom onlosmakelijk met elkaar verbondenmet de naam van Apollo. Omdat, behalve de kunst, Apollo sport betrof, werd de lauwerkrans niet alleen aan bekwame componisten, zangers en artiesten gepresenteerd, maar ook aan de winnaars van de Pythische spelen, waar de Criss-vlakte diende als locatie. Vanuit Griekenland werd de lauwerkrans overgeërfd door de Romeinen. Het triomfantelijke symbool van de laurier was niet alleen bedoeld voor winnaars in de sport, maar ook voor helden die zich onderscheiden in militaire campagnes. Laurier van de Romeinen werd een symbool van vrede, die een militaire overwinning volgt. Een dergelijke beloning werd aan de soldaat gegeven voor speciale verdiensten - bijvoorbeeld voor het redden van een kameraad in de strijd, het eerst binnengaan in een vijandelijk fort, voor de geslaagde aanval van een vijandige stad. De godin van de overwinning, Nika hield altijd een triomfantelijk symbool in haar handen - een lauwerkrans, die op het hoofd van de winnaar werd geplaatst.
De legende zei dat de laurier een favoriete boom isJupiter, en het werd nooit getroffen door bliksem. In vredestijd was de lauwerkrans een onmisbaar attribuut van de feesten en offers die de oppergod van de Romeinen verheerlijkten. Het symbool van triomf werd geslagen op munten met afbeeldingen van Apollo en Jupiter. Yuri Caesar droeg een krans bij alle plechtige gebeurtenissen. Het is waar dat de tongen in het kwaad beweerden dat de lauwerkrans hielp de kalende kroon van de keizer te verbergen.
Vroege christenen hebben veel symbolen geleendoude religies. Het symbool van triomf - de lauriertak, werd ook niet vergeten. In de esthetica van het vroege christendom symboliseert de laurier kuisheid, zuiverheid, gezondheid en een lang leven. Groenblijvende bladeren symboliseren perfect het eeuwige leven, dat zal komen na het zoenoffer van de Zoon van God. Christus werd ook vaak afgeschilderd met een lauwerkrans als Degene die de dood overwon. Sommige vroege christelijke martelaren werden afgebeeld met lauwerkransen. Laurel werd vereerd als een plant, op grote schaal gebruikt in de geneeskunde en koken. In een tijd waarin specerijen werden gewaardeerd in gewicht van goud, waren laurierblaadjes inderdaad een kostbaar geschenk dat zelfs aan de koning kon worden gepresenteerd.
Het symbool van onsterfelijkheid van Theosofie migreerden naaremblemen en insignes van aristocratische aristocraten. In de heraldiek is de laurier, net als de eik, een symbool van onbevreesdheid en moed. Gouden bladeren op een rode achtergrond symboliseerden het onverschrokken hart van een dappere krijger. Het triomfantelijke symbool werd vooral populair in Frankrijk, laurierblaadjes versierden het wapen van de Franse Republiek. Daarna nam de laurier een eervolle plaats in op de armen van vele staten. In de late 19e en vroege 20e eeuw versierden lauwerkransen de staatssymbolen van staten als Brazilië, Guatemala, Algerije, Griekenland, Israël, Cuba, Mexico.
Medailles, opdrachten en versieringen van vele statende wereld is versierd met bladeren van een groenblijvende laurier. Immers, in de hele wereld is deze plant een symbool van glorie, overwinning en militaire dapperheid, vandaar dat beloningen dit triomfantelijke symbool in hun beeld zouden moeten bevatten. De meest eervolle decoratietekens van Europese staten bevatten afbeeldingen van laurierbladeren.
Tot nu toe siert de lauwerkrans de winnaarsverschillende kunst- en muziekwedstrijden. De titel "laureaat" betekent letterlijk "versierd met een laurier", en vandaar - een winnaar die dit symbool van triomf waardig is. Foto's van moderne laureaten laten zien dat ze vandaag niet zijn versierd met kransen, als oude winnaars. Alleen de insignes van wetenschappers en muzikanten bevatten noodzakelijkerwijs beelden van laurierblaadjes. Volgens sommige bronnen kwam de wetenschappelijke titel "vrijgezel" ook uit de naam van de lauriertak.
Aldus, vanuit het verre verleden, kwam de laurier veilig in onze tijd, bijna zonder zijn symbolische betekenis te verliezen.
