Vaak laat de analyse zien dat oxalaten in de urine zijn toegenomen. Wat betekent dit en wat zijn de symptomen, oorzaken en principes van de behandeling van dit fenomeen?
Elke gezonde persoon in de urine is aanwezigOxalaten in minimale hoeveelheden zijn de norm. Tijdens de analyse zouden deze stoffen zich op geen enkele manier moeten manifesteren, omdat ze samen met de urine uit het lichaam worden uitgescheiden. Om ervoor te zorgen dat de resultaten zo nauwkeurig mogelijk zijn, moet de steriliteit van de reageerbuisjes in acht worden genomen en moeten de klaar-analyse bij kamertemperatuur worden bewaard. Om de ontwikkeling van een mogelijke ziekte niet te missen, moet een urinetest minstens 1-2 keer per jaar worden uitgevoerd.
De belangrijkste reden voor het verhogen van oxalaten is ondervoeding. 95% van de urine is water, waarin alle vervalproducten, inclusief oxalaatzouten, aanwezig zijn.
Als oxalaten worden gevonden in de urine, dan is dit dat welgeeft een schending aan van de uitwisseling van oxaalzuurzouten, waarvan de oorzaak excessieve urinevorming is als gevolg van complexe chemische reacties. Ook kan een dergelijke overtreding leiden tot overmatige consumptie van voedingsmiddelen waarin een grote hoeveelheid oxaalzuur zit: vijgen, pruimen, zuring, peterselie, kruisbessen. Bovendien kan de verstoorde zoutuitwisseling inherent zijn aan de natuur.
Bij de analyse van urine kunnen oxalaten vaak voorkomen als gevolg van stress, wanneer er niet voldoende vloeistof is voor een normale nierfunctie of wanneer een zwak zure urinereactie wordt gediagnosticeerd (pH 5.8-6.8).
Er zijn een aantal andere redenen die bijdragen aan het verschijnen van oxalaten in de urine:
Het belangrijkste teken van deze staat,ongeacht de oorzaak die het veroorzaakte, is het verschijnen van bloed in de urine. Ook kan dit fenomeen gepaard gaan met nierkoliek. Bovendien komt de aanwezigheid van oxalaat in de urine tot uiting in symptomen als:
Als urinair oxalaat wordt gedetecteerd, wat betekent dit dan?welke behandeling nodig is, zal de uroloog vragen om te adresseren, waaraan het bij de detectie van de eerste symptomen moet voldoen. Naast medicamenteuze therapie zal de arts een bepaald dieet voorschrijven, dat bestaat uit het beperkte gebruik van producten met een grote hoeveelheid oxaalzuur: bieten, chocolade, zuring, cacao, spinazie, citrus, bessen, heupen. Bovendien is het noodzakelijk om elke dag voldoende vloeistof te drinken, dit kunnen sappen, vruchtendranken, compotes en, uiteraard, zuiver water zijn. Dit zal de uitscheiding van calciumoxalaten versnellen.
Er zijn ook effectieve volksmanierenbehandeling. Zelfmedicatie mag echter niet worden gedaan. Alle handelingen met betrekking tot de therapie van deze aandoening moeten noodzakelijkerwijs worden gecoördineerd met de behandelende arts.
Oxalaten in de urine - wat betekent dit? Het antwoord op deze vraag die je uit dit artikel hebt geleerd.
