TU 22m3: de karakteristieken van het vliegtuig (foto)

Supersonische raketdrager TU-22m3 staat aanDit is het nieuwste model van een reeks langeafstandsbommenwerpers codificatie "Backfire". Modificatie met variabele geometrie van de vleugels is gemaakt ter vervanging van de verouderde TU-16. De nieuwe "M3" kan krachtige wapens dragen, strategische problemen oplossen, langeafstandsvluchten maken. In het internationale klassement behoort de Tu-22m3 bommenwerper tot de middenklasse van de militaire luchtvaart.

Taken en doel

De raketdrager van de "M3" -versie is ideaalvoor bomaanslagen op land- en zee-objecten in de tijd van militaire operaties. Stakingen worden gemaakt door geleide en luchtbommen. De TU-22m3 bommenwerper kan doelen raken in een groep vliegtuigen en afzonderlijk op elk moment van de dag, zelfs in de slechtste weersomstandigheden.

Bescherming tegen aanvallen wordt uitgevoerd met behulp vanspeciale radio elektronische onderdrukkers van jammen en moderne middelen voor luchtverdediging. Tot op heden is er geen betere bommenwerper, die optisch onzichtbare doelen kan raken bij hogere snelheden dan TU-22m3. De kenmerken van het vliegtuig maken het onmisbaar voor aanvallen van kleine gebieden met maximale hoogte.

Tot op heden kan deze aanpassing de volgende problemen oplossen:

1. Verslaan van belangrijke industriële voorzieningen vanuit militair oogpunt achter vijandelijke linies.

2. Vernietiging van doelen tijdens het uitvoeren van militaire operaties van strategische troepen en luchtvaart.

3. De aanval van scheepsgroeperingen tegelijk met de confrontatie van luchtafweergeschut.

4. Isolatie van de aanvalskrachten van de vijand tegen de naderende operationele reserves.

5. Het instellen van interferentie en geluid voor aanvallende vliegtuigen en geleide raketten.

6. Uitvoeren van verkenningen vanaf de maximale en middelmatige hoogte.

7. Deelname aan verschillende operaties van luchtverdedigingstroepen, vloten en fronten.

Geschiedenis van de schepping

Brede productie van modificatie TU-22Mwerd gehinderd door de ontwikkeling van dure en complexe technologieën. Tijdens het ontwerp is echter een nieuwe benadering ontwikkeld voor de ontwikkeling van een universele strike-bommenwerper. Ten eerste hebben ingenieurs het idee van een single-mode jager verlaten. Na alle nuances bestudeerd te hebben, besloten ze om een ​​multi-mode vliegtuig te ontwerpen dat op verschillende hoogten en snelheden kon manoeuvreren en tegelijkertijd de vijand met maximale precisie kon raken. De oplossing voor het probleem was de introductie van het concept van variabele geometrie van de vleugels.

In tegenstelling tot eerdere modellen, de TU-22m3kenmerken die het mogelijk maken lange vluchten te maken met het meest beladen compartiment voor kernkoppen. De beslissing over de brede productie van de bommenwerper werd in 1974 genomen door de ministerraad van de USSR. De basis van de nieuwe machine lag de geavanceerde motor NK25. Het project kostte echter niet slechts één vervanging. Zowel het ontwerp van de raketdrager als de aerodynamica ervan werden gemoderniseerd. Als gevolg van de modificaties was het gewicht van het vliegtuig aanzienlijk verminderd.

Tegen het einde van de jaren 1970, de release van grootpartijen "M3", die onmiddellijk na de test op het evenwicht van de Sovjetluchtmacht gingen. Een van de belangrijkste verschillen met het vorige model was het vergroten van de afbuighoek van de vleugel tot 65 graden. Dit maakte het mogelijk aggregaten van de hydraulische rotatie-eenheid te verbergen in de contour van de kuip. De romp is ook uitgebreid en de gevechtsuitrusting is verbeterd. Bovendien werden voor het eerst contactloze en hydromechanische generatoren in het voedingssysteem van de TU-22m3 gebruikt.

Technische specificaties

Het ontwerp van de bommenwerper isvolledig metalen vrijdragende monoplane. Vleugelpositie - gemiddeld, variabel, pijlvormig. Het staartkleed is één kin. Chassis - intrekbaar, driewieler. Opmerkelijk voor de specificaties van de cabine van de TU-22m3. Het is geschikt voor maximaal 4 personen. In dit geval wordt de bemanning in paren geplaatst: vooraan - twee piloten, in de back-navigator en navigator.

De romp vertegenwoordigt ookgeheel metalen constructie. Het frame wordt versterkt door longitudinale balken. Vleugels - caisson, twee-spar, bestaande uit een middengedeelte, draaiende knooppunten en SChK. Alle onderdelen zijn naadloos met elkaar verbonden. Caissons worden gebruikt als brandstoftanks. Snelle manoeuvreerbaarheid dankzij de flappen op de consoles en drie delen van de draaieenheid. Verticale staart vertegenwoordigd door het wiel en de kiel.

Unieke motor voor vliegtuigen TU-22m3eigenschappen stellen u in staat om stuwkracht te bereiken in de nabrandermodus tot 20.000 kgf. De maximumsnelheid is 2300 km / u, in cruising-modus - 930 km / h.

Beheerfuncties

In de cockpit gepresenteerd TU-22m3 cockpitlangs en dwars stabilisator, roer en interceptor controlesysteem. Behandeling wordt bereikt door de klep en zwenkeenheid. In het geval van een afwijking, wordt de balans in stand gehouden door de stabilisator.

Het is noodzakelijk om een ​​boosterbesturingssysteem toe te wijzenTu-22M3. De eigenschappen van de vleugels maken het mogelijk om een ​​optimale balans te bereiken tussen de hydromechanica van de stuureenheden en de elektronica van de apparatuur aan boord. Hierdoor kan de bommenwerper fixatie bieden bij hoeken van 20 tot 65 graden. De flapconsole houdt het vlak in de gewenste positie vanwege wrijving.

De belangrijkste elementen in de lucht zijnnavigatieapparatuur, waaronder het NK-45-complex, de PNA-radar en optisch zicht OPB-015T, evenals het geleidingssysteem van de raket en het automatische station ABSU-145M. Communicatie tussen de bemanning wordt bereikt via SPU-7.

Arsenal en bescherming

Vandaag een van de meest angstaanjagende enkrachtige manier van luchtaanval is precies de bommenwerper TU-22m3. De kenmerken van de schok van het vliegtuig zijn daarvan het bewijs. In gebruik bij supersonische vliegtuiggeleide raketten van het type X-22. Daarnaast heeft de bommenwerper een speciaal compartiment voor gevechtsuitrusting van paramilitaire eenheden.

Op de intra-romp installatie en externuitwerpconsoles hebben de mogelijkheid om tot 10 X-15 raketten op te hangen. In het vrachtruim zijn speciale balken voor het ophangen van luchtbommen en mijnen tot 3000 kg. Het is vermeldenswaard dat de maximale belasting die het vliegtuig kan ervaren ongeveer 24 ton is.

Om te beschermen tegen vijandelijke aanval uitgerust bommenwerperpistoolsysteem GSH-23 met ingebouwde radar en rekeneenheid. Het Ural-M-complex is ontworpen om interferentie en detectie van het TU-22m3-vliegtuig tegen te gaan.

Bestrijd applicatie

Bommenwerper was een van de belangrijkste luchtschoktroepen tijdens de Afghaanse oorlog eind 1988. In vijandelijkheden in Tsjetsjenië domineerden TU-22m3 en MiG-31-MB de hemel. De gezamenlijke vlucht van deze supersonische vliegtuigen werd gemaakt om aanvalsvliegtuigen te ondersteunen door lichtbommen te laten vallen.

In de zomer van 2008 maakten verschillende gemoderniseerde TU-22m3's een gerichte aanval op belangrijke strategische punten van het Georgische leger in Zuid-Ossetië.

Het is opmerkelijk dat geen van de modellen van de TU-22M-serie ooit is geëxporteerd, hoewel China en India herhaaldelijk interesse in hen hebben getoond.

Basis wijzigingen

Op dit moment zijn er slechts twee verbeterde varianten van de bommenwerper:

1. In het model TU-22m3M werd het richtsysteem SVP-24-22 opnieuw uitgerust. Ook een upgrade van het navigatie- en computercomplex.

2. TU-22m3R is een verkenningsvliegtuig, waarvan het belangrijkste doel is interferentie met vijandelijke locatorsystemen te belemmeren. Deze wijziging wordt niet veel gebruikt.