Om een of andere reden is er een mening dat spraak begintontwikkelen bij het kind op het moment dat hij zijn eerste woord uitspreekt. Maar deze mening is verre van de waarheid. De spraakontwikkeling van het kind bij psychologen en logopedisten is meestal verdeeld in verschillende fasen.
In de eerste fase, het ademhalingssysteemis voorbereid op stemreacties. Dit is een soort warming-up vóór de eerste, duidelijk uitgesproken geluiden: het kind "zoemt"; reproduceert de stem ongedifferentieerde keelholte, faryngeale, orale, labiale geluiden en bepaalde vage geluiden die lijken op spraakklanken. Dan is er een geluid "gebabbel" van de stem ongedifferentieerde geluiden, verklaard door een poging tot imitatie. Deze periode duurt maximaal zes maanden.
In de tweede fase, duidelijkere spraakgeluiden, synthese van lettergrepen wordt waargenomen. Tegen 9-12 maanden - syllabische binomiale ketens. Het kind bezit een paar eenvoudige woorden (meestal ongeveer tien). In het tweede jaar neemt de voorraad eenvoudige woorden geleidelijk toe, verschijnen eenvoudige spraakpatronen.
In de derde fase, wanneer het kind drie jaar oud is, bestaat het woordenboekfonds al uit 500 woorden (en mogelijk meer). Veel meer spraakpatronen, meer perfecte uitspraak.
De vierde fase valt samen met het vierde levensjaar. Er zijn veel meer woorden in het vocabulaire (ongeveer duizend); de spraakkettingen worden gecompliceerder en verlengen; veel meer spraakpatronen. Het is interessant dat het kind in deze periode luid spreekt (verbale stereotypen worden versterkt). Aanhangselclausules verschijnen.
In de vijfde fase van ontogenetische ontwikkeling, de functiesspraak wordt verder verrijkt door het vocabulaire; het volume van de uitspraak is aangepast; De voorstellen worden complexer, correct geconstrueerd en perfect. De vijfde periode valt samen met het vijfde levensjaar.
Natuurlijk blijft de spraakontwikkeling van het kind doorgaanen verder. Maar de basis wordt precies gelegd in deze perioden - tot vijf jaar. Het gebeurt dat de ontwikkeling van de spraak van het kind afwijkt van de norm. En toen begonnen de ouders in paniek te raken, bang gemaakt door de vreemde afkorting "ZRR". We moeten begrijpen dat de diagnose van "vertraging in de ontwikkeling van spraak" geen vonnis is. Het sleutelwoord is hier "vertraging". Dit is natuurlijk een probleem. Het probleem is serieus. Immers, in een persoon zijn alle processen met elkaar verbonden, inclusief en mentaal. De spraakontwikkeling van het kind is nauw verweven met cognitieve processen: denken, geheugen, aandacht, verbeeldingskracht. Het beïnvloedt zowel de algemene psychologische ontwikkeling als de interpersoonlijke interactie. En als de spraakontwikkeling van het kind achterloopt op de norm, kunnen specialisten niet zonder de hulp van specialisten. Dit is het geval wanneer u niet kunt wachten. Hoe eerder dit probleem wordt geïdentificeerd, hoe sneller en gemakkelijker het wordt gecorrigeerd.
De vertraging in de ontwikkeling van spraak bij kinderen wordt vaak veroorzaakt:
- niet-geclaimde spraak: met het kind moet je praten, zodat hij het gesprek kan 'wiggen'; je hoeft niet al zijn verlangens te raden - provoceer de uitdrukking van dit verlangen door geluiden, woorden (verbale uitingen van verlangens en emoties);
- vertraagde, genetisch bepaalde groeisnelheid van zenuwcellen die verantwoordelijk zijn voor spraak;
- verwondingen en ziekten;
- gehoorproblemen (een kind dat niet kan horen, de spraak van een volwassene niet kan imiteren, dwz niet kan praten).
Wat moet ik doen? Het is beter om te geven in een gespecialiseerde tuin (of groep), waar logopedisten werken. Tot op zekere hoogte zal dit echt profiteren. Maar de inspanningen van specialisten zonder uw directe deelname worden teniet gedaan, omdat de familie de belangrijkste invloed op de spraakontwikkeling van het kind heeft. Logopedist zal je verdere acties vertellen, speciale ontwikkelspellen aanbevelen, oefeningen. Volg de aanbevelingen. Spreek zelf correct, omdat je een model bent dat wordt nagebootst door een baby. Zucht niet, spreek de geluiden duidelijk uit. Als u een vraag van uw kind hoort, moet u niet de woorden "Ik heb geen tijd" of "weggaan, ik ben bezig, ga spelen" negeren, zoals het soms gebeurt. Praten met de baby, luister aandachtig, onderbreek niet. Lees boeken, luister naar audio-opnamen van sprookjes en gedichten, moedig communicatie met leeftijdsgenoten aan. En zorg ervoor dat u de taak van de logopedist uitvoert. Uw gezamenlijke inspanningen zullen noodzakelijkerwijs resultaten opleveren.
