Aan het begin van de twintigste eeuw een nieuwkunst - modernisme. Nieuwe postulaten veronderstelden de verwerping van bepaalde tradities van realisme in de schilderkunst. De bewoording dat "het verleden krap is", is in zwang geraakt en heeft in een vrij korte tijd veel bewonderaars gekregen. De leidende rol in de veranderingen die plaatsvonden, behoorde toe aan abstractionisme, dat een aantal stromingen verenigde die ontstonden op basis van het modernisme, zoals futurisme, kubisme, expressionisme, surrealisme en anderen. Abstracties in de schilderkunst werden niet onmiddellijk door de samenleving aanvaard, maar al snel bewees de nieuwe stijl dat hij tot de kunst behoorde.
Tegen de jaren dertig van de twintigste eeuw, de stroom van abstracte kunstop sterkte. De grondlegger van de nieuwe trend in de schilderkunst was Vasily Kandinsky, een van de meest vooruitstrevende kunstenaars van die tijd. Rondom de meester vormde zich een melkweg van volgelingen, voor wie de basis van creativiteit het proces was van het bestuderen van de staat van de ziel en interne intuïtieve gewaarwordingen. Kunstenaars negeerden de realiteit van de omringende wereld en drukten hun gevoelens uit in abstracte kunst. Sommige doeken van de eerste volgelingen van het nieuwe genre waren onmogelijk te begrijpen. Abstracte schilderijen bevatten meestal geen informatie, en onvoorbereide bezoekers van tentoonstellingen en vernissages bleven vaak verloren. Het bijvoegen van annotaties aan de schilderijen werd vervolgens niet geaccepteerd en elke kenner van de picturale creativiteit kon alleen op zijn eigen visie vertrouwen.
Onder de helderste volgers van de nieuweDe trends waren bekende abstracte kunstenaars Vasily Kandinsky, Natalia Goncharova, Peter Mondrian, Kazimir Malevich, Mikhail Larionov. Elk van hen hield zich aan zijn richting. De schilderijen van abstracte kunst in de uitvoering van beroemde kunstenaars werden geleidelijk herkenbaar en dit bevorderde de verspreiding van een nieuw soort kunst.
Kazimir Malevich gemaakt in de mainstream van Suprematism,voorkeur geven aan een geometrische basis voor zelfexpressie. De dynamiek van zijn composities op doek kwam van een wanordelijke op het eerste gezicht combinatie van rechthoeken, vierkanten, cirkels. De rangschikking van de figuren op het doek viel niet onder een logica en tegelijkertijd gaf de foto de indruk van een strikt gecontroleerde volgorde. In de kunst van abstractie zijn er genoeg voorbeelden, fundamenteel tegenstrijdig met elkaar. De eerste indruk bij kennisname van de foto kan iemand onverschillig laten en na een tijdje lijkt het doek al interessant.
Kunstenaars Natalia Goncharova en Mikhail Larionovvolgde de richting van de stralen, waarvan de techniek bestond uit het onverwachte snijpunt van directe straalvormige lijnen van verschillende kleuren en tinten. Het kleurrijke spel op de foto was fascinerend, de fantastische combinaties van elkaar kruisende stralen wisselden elkaar af in eindeloze combinaties, en het doek straalde tegelijk een stroom van energie uit.
Kunstenaars-abstractionisten Delaunay en Kupkapresenteerden hun eigen kunst. Ze probeerden een maximaal effect te bereiken door ritmische kruising van kleurrijke vliegtuigen. Vertegenwoordigers van tashisme, de pittoreske figuur verkregen als resultaat van chaotische tekening van grote slagen met de absolute afwezigheid van de plotcomponent, drukten hun artistieke credo uit. De abstractie van olie in de stijl van tashisme is de moeilijkste, het schilderen in dit genre kan worden waargenomen in een oneindig aantal interpretaties, en iedereen zal als waar worden beschouwd. Het laatste woord blijft echter nog over voor critici en kunstcritici. In dit geval is de stijl van abstracte kunst niet beperkt tot een raamwerk of conventie.
En als Robert Delaunay's schilderijen een voorbeeld warenzinloosheid, de Nederlandse schilder-abstracteur Peter Mondriaan bracht een streng systeem van interactie van grote figuren met rechte hoeken in omloop die tegenover elkaar op het doek stonden en tegelijkertijd op een onbegrijpelijke manier samengevoegd werden tot één geheel. Creativiteit Mondriaan wordt "neoplasticisme" genoemd. Het was het meest wijdverspreid in de jaren twintig van de vorige eeuw.
Cech Frantisek Kupka heeft schilderijen gemaakt waaropde figuren waren rond en afgerond, afgekapte cirkels en cirkels afgesneden aan een kant, die plotseling doorging met zwarte, gebroken lijnen, waardoor angst en bezorgdheid ontstonden. De schilderijen van Kupka zouden uren in overweging kunnen worden genomen en daarin alle nieuwe nuances kunnen vinden.
Het maken van zijn schilderijen, een kunstenaar-abstractionistprobeert weg te gaan van de gebruikelijke afbeeldingen. Ten eerste veroorzaakten de niet-erkende surrealistische werken van Kandinsky, Malevich, Mondian en anderen vervolgens verhitte debatten tussen tegenstanders en bewonderaars van de nieuwe kunst.
Een ander voorbeeld van abstractie in de schilderkunst isexpressionisme, de manier van snel tekenen op een groot doek met behulp van geaccentueerde neogeometrische slagen, aangebracht met behulp van brede borstel-fluiten, terwijl grote verfdruppels op het uitgevouwen canvas kunnen vallen, als vreselijk. Expressie van deze methode is het belangrijkste en enige teken van het behoren tot kunst.
Orphism - een van de aanwijzingen van de Fransenschilderij, ontwikkeld in de jaren twintig van de vorige eeuw. Kunstenaars die zich aan deze trend houden, probeerden hun aspiraties uit te drukken door middel van ritmische beweging en voorwaardelijke muzikaliteit, terwijl ze de techniek van wederzijdse penetratie van kleuren en de kruising van contouren op grote schaal gebruikten.
Kubisme als een weerspiegeling van abstractie in de schilderkunstwordt gekenmerkt door het gebruik van geometrische vormen, die niet expliciet zijn aangeduid, maar met een zekere mate van conventionaliteit. Onjuiste cirkels, onderbroken lijnen, hoeken en knikken - dit alles zou volgens een bepaald logisch schema en tegelijkertijd met een flagrante chaos kunnen worden gerangschikt. De helderste vertegenwoordiger van het kubisme was en blijft de Spaanse kunstenaar Pablo Picasso (1881 - 1973 gg.), Die met recht de voorouder van deze trend in de schilderkunst beschouwde.
Experimenten met kleur (blauwe periode, rozeperiode) vloeiend overgegaan in een verandering in vormen, opzettelijke vervorming en vernietiging van de natuur. Een voorbeeld van dergelijke schilderijen kan worden beschouwd als het doek "Avignon-meisjes", geschreven in 1907, toen de abstractie in de schilderkunst pas sterker begon te worden. Zo leidde het werk van Picasso enkele kunstenaars uit die tijd naar een compleet nieuw genre, dat de tradities van het naturalisme en de cognitieve waarde van de beeldende kunst totaal verwierp.
Foto's van kunstenaars, abstractionisten van het begin van de twintigste eeuwEeuwen hebben een revolutie in de schilderkunst van die periode gemaakt, op een golf van talrijke stromingen en richtingen van kunstcreativiteit waren er meesters van een penseel die erin slaagden te bewijzen dat abstractie een vrij onafhankelijk soort van de schone kunsten is, een deel van de cultuur.
Op dit moment heeft de abstracte kunst er verschillende overgenomenandere vormen verschillen van die welke in de hoogtijdagen van de nogal controversieel soort kunst waren. Moderne abstractie taal vandaag - het is wit. Bekende artiesten als Andrew Pelikh Valery Orlov, Marina Kastalskaya Andrew Krasulin, zet daarin de indiening van het spirituele niveau van de metafysica, evenals het gebruik van optische wetten van de reflectie van het licht in een palet van tinten wit.
Hogere kleurspanning is alleen mogelijk in witHypostasis, deze kleur is de basis van alle bases. Naast het kleuraspect is er in moderne abstractie ook een factor van semantische belasting. Tekens en symbolen die uit de diepten van het bewustzijn voortkomen, dragen tekenen van archaïsme. De kunstenaar-abstractionist van de moderne tijd Valentin Gerasimenko gebruikt in zijn schilderijen afbeeldingen van oude manuscripten en manuscripten, die het mogelijk maken om het thema van het verre verleden op grote schaal te interpreteren.
