Het is geen geheim dat geld in feite circulatie van goederen een middel is om hun waarde te realiseren. Vandaar dat de start en tegelijkertijd de sleutel in het systeem van monetaire relaties dient kostenfunctie. Wat is het? Wat zijn de belangrijkste kenmerken? Is het onderwerp vandaag relevant?
De maat van waarde is de belangrijkste functie van geld, wat een kwalitatieve functie mogelijk maaktde waarde van het object in geldtermen wijzigen en correct weergeven. Aan een bepaald ding is dus een prijsformulier toegewezen. De impact van deze functie is niet afhankelijk van de overheid van welk land dan ook. De prijsschaal is een uitdrukking van de waarde van het object en is uitsluitend legaal van aard.
De functie van geld als maatstaf voor waarde heeft een zeer interessante functie dieligt in zijn vermogen om de arbeidsinput correct te meten, om een bepaald deel van het nationaal inkomen te recombineren (bijvoorbeeld in het geval van een verschil in de prijzen van de waarde), en om de goederen op competente wijze te evalueren via het prijsstellingssysteem.
Zoals elke andere functie van geld, de maatstaf van waardeis begiftigd met specifieke en niet-specifieke kenmerken. Ten eerste kan deze functie alleen volledig geld uitvoeren, en de vorm van het herkennen van geld als een maat voor waarde is prijs. Dus, in het geval van balancering van goederen en een bepaald bedrag, kunt u de waarde op een kwantitatieve manier wijzigen. In de tweede plaats, maat van waarde is functie waarmee u volledig kunt implementerenplanning en boekhouding, om activiteiten van distributieve aard uit te voeren over een openbaar product, en ook om aspecten van de kostprijs van de productie te berekenen. Dankzij het is het nu eenvoudig om verbindingen van hoge kwaliteit van verschillende economische entiteiten te behouden (bijvoorbeeld ondernemingen en werknemers, ondernemingen en tussenpersonen of twee ondernemingen met een vergelijkbare oriëntatie op het gebied van productie en verkoop van producten).
Zich baserend op de informatie inIn voorgaande hoofdstukken kunt u een gedetailleerde en de meest nauwkeurige definitie geven van het concept dat in behandeling is. De maatstaf van waarde is dus een economische functie van geld, wiens activiteit op geen enkele manier verbonden is met de staat. De prijsschaal is begiftigd met een wettelijk karakter en drukt niets meer uit dan de prijs van een waar. Voor een competente definitie waarde van de vaste activa het minst kosten, moet u tegelijkertijd de volgende voorwaarden implementeren:
De maat van waarde is de categorie waarin de hoofdstudiede nadruk ligt op goud. De sleutelfunctie van het metaal is immers om de monetaire definitie van de prijs van goederen volledig te waarborgen, om ze zowel kwalitatief als kwantitatief met elkaar te laten vergelijken. In de loop van de tijd heeft de maatschappij ervoor gekozen om goud te verlaten, waardoor de in het artikel overwogen functie wordt overgeheveld naar een gemakkelijker equivalent, geld. Dankzij dit is een eenvoudig te gebruiken conversiesysteem gevormd.
Het is belangrijk op te merken dat vandaag absoluut elkeHet land heeft een individueel vastgestelde waardebepaling (dit aspect wordt prijsschaling genoemd en wordt hieronder besproken). In de Verenigde Staten bijvoorbeeld, is de nationale valuta (Amerikaanse dollar) een maatstaf voor waarde, in Mexico - de peso, in Japan - de yen, in Rusland - de roebel, enzovoort.
Zoals later bleek, is het door middel van nationale monetaire eenheden vandaag mogelijk om de waarde van absoluut alle objecten te meten (zie hierboven: maat van waarde is...). Op deze manier manifesteert zich het belangrijkste geldvermogen - als maatstaf voor waarde en als tussenpersoon in het proces van zijn vastberadenheid. Enige tijd geleden wist niemand van papiergeld - ze werden vervangen door gewone goederen. Zo werd het uiterlijk van een equivalente prijs voor de monetaire eenheden van de goederen (uiteraard onder voorbehoud van bepaalde wetten van waarde) op een eenmalige manier verzekerd. Bovendien hadden zowel de objecten van de transactie (specifieke dingen) als geld een gemeenschappelijke basis voor vergelijking, wat arbeid was (het moet worden opgemerkt dat dit concept abstract is). Vandaar dat goederen, door de functie van waardebepaling, zowel aan geld als aan het algemene equivalent kunnen worden toegeschreven. Om dit probleem aan te pakken, is het belangrijk om de prijsschaal correct te bepalen.
De prijsschaal is niets anders dan een object.het bepalen van de waarde van goederen in geld. Dit concept is de strikte fixatie van de gewichtsverhouding van goud (als geldmetaal) tot de lokale valuta (de nationale valuta) in een bepaald land. In een tijd waarin grondstoffenproductie actief werd beoefend, konden bankbiljetten op verschillende markten worden geruild (zowel binnen een bepaalde staat als in de internationale arena). Vanzelfsprekend werd tijdens het overgangsproces naar een valuta van niet-verplaatsbare aard deze functie genivelleerd: kredietfondsen kunnen alleen een representatieve functie vervullen, dat wil zeggen, dienen als een middel voor een rekening.
Opgemerkt moet worden dat de maat van de waarde van de goederen is onderdeel van het belangrijkste systeem, waarvan een deelinflatie wordt ook overwogen (het speelt een beslissende rol in het proces van goedkoper geld). Een treffend voorbeeld van dit fenomeen kan dienen als reisprijs in het openbaar vervoer. Stel dat je 100 roebel hebt. In feite verandert er in het nominale plan niets, maar in een echt onderzoek van de situatie, blijkt dat je vorig jaar 10 rantsoenentickets voor dit geld kon kopen, en in de huidige - slechts 8 of 7.
Het verhaal herinnert eraan dat in de jaren 90Het grondgebied van Rusland was hyperinflatoir. Dan was het geld in een razend tempo onderhevig aan waardevermindering. Zelfs de studenten probeerden op dat moment zo snel mogelijk hun eigen studiebeurs door te brengen, want tijdens de maandperiode had dit bedrag gemakkelijk een aanzienlijk deel verloren kunnen gaan. Maar al na 1998 kan elk jaar een jaarlijkse inflatie van ongeveer 20% in het land worden waargenomen, en de crisis van 2008-2009 gaf een impuls om de inflatie op het niveau van 7-8 procent te stabiliseren.
Toen een socialistisch systeem in Rusland plaatsvond en de marktmechanismen helemaal niet functioneerden, was er a priori geen inflatie. Er was echter een tekort dat een verborgen inflatie impliceerde.
Het is noodzakelijk om dat daar in de economie toe te voegenen zoiets als deflatie, maar in Rusland is het nooit waargenomen. Het enige wat misschien passend is in augustus-september, want toen daalden de prijzen voor groenten. Inflatiepiek daalt in januari. Het is in deze periode dat natuurlijke monopolies de tarieven aanzienlijk verhogen, wat leidt tot hogere prijzen in andere industrieën. Een interessant feit is een belangrijke impact op het inflatieproces van het niveau van economische groei. Dus, als het hoog genoeg is, bereikt de inflatie de bijbehorende indicatoren.
