De laatste tijd de woorden "slechtecologische situatie "," schending van ecologisch evenwicht "," ecologische catastrofe ". Alvorens te betogen, of een dergelijke catastrofe de wereld bedreigt, is het noodzakelijk om uit te zoeken wat het concept van "ecologisch evenwicht" betekent. Ondanks het feit dat de term voor het eerst op de middelbare school wordt geïntroduceerd, begrijpen veel mensen de betekenis van deze uitdrukking niet.
Milieu-woordenboeken leggen uit dat het milieubalans is de verhouding (zowel kwalitatief als kwantitatief) van alle natuurlijke processen, ecologische componenten, factoren van menselijke activiteit die het langdurig en duurzaam bestaan van biogeocenose verzekeren. Biogeocenose is een integraal systeem bestaande uit een complex van planten, dieren en andere levende organismen, die nauw met elkaar verbonden zijn door abiotische factoren (atmosfeer, omgeving, geostructuren, verlichting, klimaat, etc.)
Met andere woorden, het ecologisch evenwicht is de relatieve stabiliteit van biologische processen, het klimaat, de gemeenschap van levende organismen die inherent zijn aan een bepaald territorium.
Duurzaamheid van het ecosysteem biedt een combinatie vanautotrofen en heterotrofen. De eerste (zij worden ook producenten genoemd) zijn organismen die anorganische stoffen in organische verbindingen kunnen verwerken. Heterotrofen voor hun levensonderhoud hebben deze biologische producten nodig. Dergelijke organismen worden ook consumenten of decomposers genoemd.
Ecologische balans kan worden gemeten. Typisch is een maat de diversiteit van soorten, evenals hun resistentie.
Als de veranderingen verder gaan dan de gebruikelijke voormilieunormen, is er sprake van een schending van de milieubalans. Het resultaat is een scherpe reductie van sommige soorten en reproductie van andere soorten. Een voorbeeld van een milieuramp: een verhaal over de uitroeiing van mussen in China of de reproductie van konijnen in Australië. Analfabeet menselijke tussenkomst leidde in deze gevallen tot de dood van rivieren, de verdwijning van vele diersoorten.
Verstoor het ecologische evenwicht kan de gassamenstelling van de atmosfeer (zowel afhankelijk als niet afhankelijk van menselijke activiteit), watervervuiling, wereldwijde vervuiling van het milieu.
Het evenwicht wordt meestal verstoord door de resultaten van menselijke activiteit.
Een man meer en meer landen neemt onder zijn activiteit, het verplaatsen van levende organismen uit hun gebruikelijke habitats.
De ontwikkeling van de industrie draagt bij aan de uitputting van natuurlijke hulpbronnen, de groei van steden vervuilt de atmosfeer, natuurlijke reservoirs.
Overtreding van ecologisch evenwicht op plaatsensommige wetenschappers geloven, kunnen een echt "einde van de wereld" worden. Hun voorbeeld: de Aralzee, die als gevolg van menselijke activiteit van het op drie na grootste reservoir ter wereld veranderde in een stinkende afvalwaterverzamelaar.
Andere wetenschappers zijn niet zo pessimistisch, zijgeloven dat het veranderen van de ecologische situatie niet leidt tot een overtreding, maar tot een verandering in het ecologische systeem, waardoor mensen en dieren gedwongen worden zich aan te passen aan nieuwe omstandigheden. Maar zelfs experts twijfelen niet: vervuiling van het milieu kan ertoe leiden dat een persoon buiten het systeem blijft waar hij kan overleven.
Om dit te voorkomen, is het vanaf het allereerste begin noodzakelijkvroege kinderjaren om het ecologische bewustzijn op te voeden. Het is niet zo moeilijk. Een bewuste houding ten opzichte van de natuur begint met een kleine. Als een kind leert geen takken te breken, niet op gazons te vertrappen en niet gras te vernietigen, dan volwassen te worden, kan hij op zijn minst nadenken over hoeveel schade zijn activiteit aan de omringende wereld toebrengt. En degene die weet hoe te denken, zal nooit zijn eigen huis vernietigen, zal niet de wereld vernietigen waarin zijn kinderen leven.
