Er is in Gatchina Park (Museum-Reserve"Gatchina") uniek wonderbaarlijk reservoir. Het wordt gevoed door krachtige, onuitputtelijke, ondergrondse sleutels. Koud, zuiver water giet in smaragdgroene kleur, er doet zich een wonder voor: het onderdeel van de hydrosfeer, gelegen in de Leningrad-regio, krijgt het uiterlijk dat karakteristiek is voor de waterparels van berggebieden. Dit is Silver Lake. Waarschijnlijk heeft de lezer al begrepen dat we het over hem hebben.
Kristalheldere smaragdgroene toon geeft vijvergroenige klei, bodem met tapijt. Transparant water, alsof het is gevuld met magisch licht, is prachtig verzilverd - een soort visitekaartje van een ongewoon object, populair bij toeristen. Het is vanwege het effect van de sprankelende gloed dat het kort en edel wordt genoemd - Silver Lake. By the way, de "buurman" (White Lake) beschikt ook over onbeschrijfbaar schoon water. Maar het belangrijkste "drinkwater" van de inwoners van Gatchina is nog steeds het meer. Zilver.
De beker met "spattende smaragd" is niet rond, maar in de vormgroeiende maan (heeft een halvemaanvorm). De diepte van het meer is veertien, de lengte is tweehonderdvijftig, de breedte is maximaal 60 meter. De Pools-Russische wetenschapper, uitvinder Stepan Karlovich Drzhevetsky, demonstreerde hier een onderwatermijnenapparaat (een prototype van een onderzeeër). Zijne Hoogheid, keizer Alexander III, volgde de loop van de processen (zijn liefde voor deze plaatsen veranderde in een bijnaam voor hem "Gatchina Recluse").
Silver Lake ziet er bijzonder mooi uit mettorens van het paleis. Panoramisch zicht benadrukt de organische aard, geschonken door de natuur zelf, aangevuld met het "knippen" van de creaties van menselijke handen. Er wordt gezegd dat het paleis onder Graaf Orlov (een van de eigenaars) eruit zag als een middeleeuws Engels kasteel. Er was een ondergrondse doorgang die naar Silver Lake leidde. Aan de kust zie je een grot, waarvan het gapende "oog" bedekt is met takken van struiken. Dit is de uitgang van de sombere grot genaamd Echo. Er wordt aangenomen dat de naam verscheen vanwege de ongewone akoestische kenmerken van de structuur.
Stemmen en stappen die over de stenen platen gaanherhaaldelijk herhaald, ingebroken in echo's. Het gereflecteerde geluid creëerde de illusie van de onzichtbare aanwezigheid van een groot aantal mensen, die een kleine groep of zelfs eenzame mensen bang maakten in een donkere, afgesloten ruimte. Na zo'n angsttest leek Lake Silver een helder paradijs op aarde.
Maar het is niet nodig om echobie tot ongekende te bouwenhoogten. Er is informatie dat in de achttiende eeuw, toen er geen elektronische spellen waren, een van de animaties was om een diepe herrie te maken in de grot. Er waren zelfs speciale gezangen voor bezoekers (waarschijnlijk, zodat ze niet "af zouden komen", iemand naar het bos, sommigen voor brandhout).
Bewaarde informatie die de kinderen van PaulPetrovich Romanov (keizer Paulus I) aanbad de Gatchina-echo. Toen ze naar de sessie kwamen, urineerden ze en riepen zoiets als: "Welke bloem is niet bang voor vorst? "Rose!" Je kunt je voorstellen met welk enthousiasme de jonge schreeuwers als antwoord hebben geluisterd: "Rosa, ik zei het!" Later herinnerden ze zich waarschijnlijk het entertainment aan Silver Lake.
Moderne toeristen houden vooral van de gezangen: "Wie heeft ons geregeerd? "Pavel!" Over het algemeen ga je naar Silver Lake (Gatchina), vergeet niet Echo te bekijken. Hier zijn de uitbarstingen van uitroepen (we geven!): "Wat kijkt er in jouw raam? "De zon!"; "Ons frame is niet gewassen! - Mama ";! "Wie knaagt 's morgens aan het riet? - Muis! "Wie heeft mijn bloemen geplukt?" - U!". Volgende jezelf.
In de jaren 1770 verscheen het Silver Lakestenen pier Een geheime trap, een ondergrondse grot en een steiger zijn onderdelen van een mysterieus, mysterieus complex. Silver Lake (Gatchina) speelt graag verstoppertje met mensen: als je het bekijkt vanaf Long Island, is het perfect zichtbaar of verdwijnt het. Dit is een illusie dat ik echt als magie wil worden beschouwd.
In september 1797 was Catherine II gastheereregast, de Poolse koning Stanislav-August Poniatowski. Terwijl hij 210 jaar geleden zonder 210 jaar in het park wandelde, werd de eminente Pool getroffen door de schoonheid van de smaragdgroene parel. In zijn reisdagboek merkte hij op dat hij de bodem had gezien op een diepte van drie vademen (bijna 5,5 m).
Als u van de hemel naar de aarde komt, kunt u opmerkendat op dit moment Gatchina niet kan beweren dat het water van Silver Lake zo kristal is als in de oude dagen. Hoewel de dagelijkse waterinname groot is en 12 duizend kubieke meter bedraagt, verandert dit niets: bijna alle natuurlijke objecten van het complex (inclusief het unieke Zilvermeer) zijn vervuild.
