Weinig mensen weten van de kleine woestijn gelegenin de regio Kherson in Oekraïne. Immers, de eerste namen die in het hoofd ontstaan, wanneer gevraagd over de woestijnen van de wereld, zijn de Sahara, de Gobi of de Kara-Kum. Bijna alle grote woestijnen zijn bekend, maar alleen kleintjes kunnen raden. Hier is zo'n klein stukje van de aarde Aleshkovsky-zand.
Het droge gebied ligt op slechts 30 kmoosten van de stad Kherson. Dit betekent echter niet over een continue zandgebied, en bestaat uit zeven afzonderlijke gebieden van de woestijn. Ze zijn vernoemd naar de omgeving van nederzettingen en grenzend aan de westelijke stad Nova Kakhovka, het zuidelijke deel van het dorp Kozakken kamp en Tsyurupinsk stad, noordelijke deel van het dorp Vinogradovo Chulakovka, Ivanovka en volledig bezetten de Kinburn schiereiland.
De totale lengte van het woestijngebied vanuit het noordennaar het zuiden is ongeveer 40 km, van oost naar west - ongeveer 150 km. Om de verspreiding van de woestijn te stoppen, werden kunstmatige naaldbossen aangelegd. Dus nu is de woestijn een kleine ruimte van ongeveer 15 km in diameter, het is in het gebied van Kazachyelagerny. Het zand van Desert Aleshkovsky trekt veel toeristen, omdat niet iedereen het zich kan veroorloven om op reis te gaan naar de Sahara. Dat is waarom velen ernaar streven om in dit deel van Oekraïne te zijn. Het spektakel is geweldig en ongelooflijk.
Op het grondgebied van twee oostelijke zandige gebiedenis het nationale park "Aleshkovskie sands", dat werd opgericht in 2010. De dorre woestijn is de grootste in Oekraïne. De hoogte van de duinen en heuvels bereikt vijf meter. Op het voormalige oefenterrein, gelegen in het zand nabij het dorp Kazachi-Lagheri, werden oefeningen van militaire piloten op bombardementen uitgevoerd. Zelfs nu in het zand kun je schelpen of metalen onderdelen vinden, dus het wetenschappelijk onderzoek naar flora en fauna werd onderbroken.
Maar dit vermindert niet de interesse van vakantiegangers, elkde toerist wil met eigen ogen aleshkovsky zand zien. De polygoon heeft hier opgehouden te bestaan, daarom maken extreme gidsen met kleine groepen mensen hier vaak hun weg.
Zand in de benedenloop van de Dnjepr waren altijd, ze werden tegengehoudenslechte begroeiing. In de 18e eeuw begonnen ze met het fokken van schapen en begonnen grote kuddes te importeren. Ongecontroleerde beweiding leidde ertoe dat de schapen het gras hadden vernietigd en het zand tegengehouden, waardoor de woestijn zich kon uitbreiden.
De mening dat het zandgebied in verscheenHet resultaat van de klimaatverandering is verkeerd. In 1880 werd dit gebied beschreven als volledig bedekt met vegetatie, op sommige plaatsen waren er zelfs kleine bossen. Maar ongecontroleerde schapen grazen en ontbossing leidden tot een betreurenswaardig resultaat. Het zandige gebied begon uit te breiden onder invloed van de wind. Zo gevormde Aleshkovsky-zand.
Toen, aan het einde van de 18e eeuw, werden maatregelen genomenom de grenzen van de woestijn te versterken. We begonnen speciale variëteiten van naaldbomen te planten, die in staat waren te groeien op karige zandgrond. Bosbouw werd gevormd. Maar in een tijd dat de boeren land kregen, ging al het werk verloren en groeide het woestijngebied. En pas sinds 1920 zijn er actieve maatregelen genomen om de naaldbomen in de bosbouw en de planten te herstellen. Nu wordt de verdeling van zand gestopt, bosmassieven worden geplant langs de omtrek van de woestijn.
Sommige inwoners van de stad New Kakhovka kunnen oude foto's en schetsen laten zien, wat bewijst dat eens dit gebied groene weiden en bossen was. Het volledige fotoarchief is te vinden in de musea van Oekraïne.
Tegenwoordig wordt dit gebied een kleine woestijn genoemd. In feite is dit onjuist. Dergelijke gebieden zijn meer verwant aan semi-woestijnen, aangezien de precipiterende precipitatie en temperatuurvariaties door hen als de beschrijving worden beschreven. Het klimaat is hier echter zeer ernstig. In de zomer warmt het zand op tot een temperatuur boven de 70 graden Celsius, waardoor de lucht erg droog en heet is.
De regen is hier niet zo intens en daaltsnel verdampen. Daarom wordt de luchtvochtigheid aanzienlijk verminderd in vergelijking met het omliggende zandgebied. Op plaatsen in de woestijn kun je kleine oases vinden, bestaande uit achtergebleven berken en dennen. Maar je kunt niet rusten in de schaduw, zonder de minste wind die je in deze hitte niet kunt ademen.
Aleshkovsky sands (regio Kherson)worden ingeperkt door bosaanplantingen, maar de wind brengt soms stof naar de dichtstbijzijnde steden en dorpen. Vernietiging van bossen, bosbranden en de dood van bomen, onvermogen om zichzelf te reproduceren - de belangrijkste redenen voor de uitbreiding van de zandzone. Het gebruik van zand voor bouwdoeleinden en andere huishoudelijke doeleinden leidt ertoe dat het grondwaterpeil wordt verlaagd, vervuild.
In het Aleshkov-zand kan je klein vindenmeren, mineraal of zoet diep water. Meestal zijn het echter droge reservoirs. Op een diepte van ongeveer 400 m werd een ondergronds meer met schoon en zeer smakelijk water gevonden.
Om de woestijn te verkennenexcursiereizen door het nationale park. De reis lijkt erg op de safari in Afrika, aangezien het Aleshkovsky-zand er niet anders uitziet dan de grote Afrikaanse woestijnen. De excursieroute is veilig en betrouwbaar, omdat de groep wordt vergezeld door een ervaren gids. Reizen alleen is echter zeer gevaarlijk. Je kunt verdwalen in het zand of in een zandstorm komen.
Als je de Aleshkovskys wilt bekijkenZand, het is de moeite waard te onthouden dat er een testsite was en dat gevechtshells die op elk moment kunnen exploderen nog steeds worden aangetroffen. Het opruimen van alle bommen is onrealistisch, omdat het zand constant in beweging is. Dit bemoeilijkt het werk van sappers.
