Het onderwerp economische theorie is zo complexen veelzijdig, hoe complex en dynamisch iemands leven is. Daarom is het onmogelijk om hem een dergelijke definitie te geven die in alle stadia van de ontwikkeling van de samenleving zou passen.
Met betrekking tot de economische theorie veranderden standpunten naarmate de kennis over de economische activiteit van een persoon dieper werd. Ook de perceptie ervan werd beïnvloed door de (activiteits) complicatie.
In eerste instantie dacht men dat het onderwerp economisch van aard wastheorie is om de materiële rijkdom van mensen, of preciezer gezegd, de oorzaken ervan te vergroten. Later werden ideeën over hem geassocieerd, in tegendeel, met de schaarste aan middelen die het individu ter beschikking staan. Natuurlijk zijn de mogelijkheden van mensen beperkt. Maar tegelijkertijd zijn er veel opties om beschikbare bronnen te gebruiken.
Het is de moeite waard om het onderwerp van de economische theorie te typerenmerk op dat het niet gaat om het rechtstreeks bestuderen van alles wat voor de mens beschikbaar is. In zijn competentie is de studie van het gedrag van mensen, gerelateerd aan de distributie, productie, consumptie van goederen (immaterieel of materieel). Het is om deze reden dat deze wetenschap tot het humanitaire veld behoort.
Het onderwerp van de economische theorie heeft er veeldefinities. A. Marshall verwees hem naar de collectieve en individuele acties van mensen die geassocieerd zijn met de productie en het gebruik van materiële objecten die welvaart symboliseren. P. Samuelson definieerde het als menselijk gedrag, dat tot uiting kwam tijdens de selectie van middelen die een beperking hebben, met het doel nieuwe producten te maken. Maar het meest beknopte en nauwkeurige is de bewoording van Robbins, een Engelse econoom. Hij voerde aan dat het onderwerp van de economische theorie vormen van menselijk gedrag zijn die ontstaan tijdens de verwijdering van schaarse hulpbronnen. Er wordt gekeken naar de relatie tussen de eindige middelen en de doelen van hun gebruik. Wanneer een persoon verschillende mogelijkheden heeft om middelen te gebruiken, staat hij voor het probleem van de juiste keuze.
Economische theorie is een creatieve wetenschap. Het is voortdurend verrijkt met kennis. Dienovereenkomstig wordt het onderwerp van zijn onderzoek voortdurend uitgebreid en verfijnd. In de omstandigheden van de voortdurende socialisatie en intellectualisering van het openbare leven, de globalisering van processen in de economie, ontwikkelt het onderwerp van deze wetenschap zich in de richting van het compliceren van haar problemen. Bijkomende lagen van sociale relaties worden aangetrokken door wetenschappelijk onderzoek.
Voor de moderne ontwikkeling van de economische theorie zijn de volgende kenmerken kenmerkend:
- de verwerping van de verplichte criteria van de waarheid, bewerend universaliteit;
- multidirectionaliteit van wetenschappelijke creativiteit, methoden en structuur van cognitie, de mogelijkheid van synthese van ideeën en theoretische concepten;
- de uitbreiding van de traditionele problemen van de economische theorie op basis van die dynamische, complexe processen die voortkomen uit het mondiale karakter van taken en ontstaan in de loop van maatschappelijke transformaties;
- introductie van nieuwe analysemethoden in onderzoek;
- Interactie en tolerante concurrentie tussen ideeën en cognitieve benaderingen, wat helpt om de visie in tegenstrijdige oordelen uit te breiden.
Moderne binnenlandse economische theoriemoet rekening houden met de nationale historische component, aangezien het rekening houdt met de kenmerken van de economie van het land, zijn capaciteiten, evenals de mentaliteit van de mensen in dit gebied en andere momenten.
Als we het bovenstaande samenvatten, kan men het onderwerp wetenschap beschouwen in het aspect van de politieke economie. Deze definitie onthult het veel dieper en veelzijdiger.
Dus het onderwerp van deze wetenschap zijn wettende ontwikkeling van alle economische systemen en activiteiten van entiteiten gericht op de succesvolle beheer van de economie, zelfs in arme instellingen om hun behoeften, meestal onbeperkt te ontmoeten.
