Hoeveel sterren in het zonnestelsel: een veld voor onverwachte ontdekkingen

Hoeveel sterren in het zonnestelsel? In dergelijke populaire sociale netwerken en andere segmenten van RuNet kun je vaak zo'n vraag / enquête vinden. In de regel gaat het vergezeld van commentaar op de nabije landgenoten die de structuur van ons ruimhuis niet begrijpen. Inderdaad, hoeveel sterren in het zonnestelsel? Wat een stomme vraag? Hier is het probleem van het aantal sterren in onze melkweg, het zou gecompliceerder zijn geweest en redelijkerwijs ingesteld. Maar niet alles is zo eenvoudig! Diep in het hart van de zaak,

je kunt absoluut geweldig tegenkomendingen. Het blijkt dat onder moderne wetenschappers, de vraag hoeveel sterren in het zonnestelsel vrij serieus zijn. En het gaat niet om zoekers naar populaire sensaties en pseudowetenschappelijke theorieën over de oorsprong van de wereld, buitenaardse bezoeken of wereldcompetities, maar over zeer gerespecteerde astrofysici.

Kuiper Belt en Oort Cloud

Zo niet iedereen, dan zeker overweldigendde meeste inwoners kennen de planetaire samenstelling van ons sterrenstelsel: de aardse planeten, de gasreus Jupiter, gescheiden van de rest door de asteroïdengordel, omzoomd door de ringen Saturnus, verre Neptunus enzovoort. Aanzienlijk minder mensen, als we het niet hebben over degenen die speciaal geïnteresseerd zijn in dit onderwerp, zijn zich bewust van de onthouding van Pluto's status van de planeet. Feit is dat er al in de 2000ste jaren buiten de baan lichamen werden ontdekt die niet inferieur waren aan Pluto. Voor het eerst sinds de tijd van het oude Griekenland ontstond de vraag voor astronomen: "En wat is in feite legitiem om de planeet te noemen?"

Als gevolg van algemeen aanvaarde consensus eneen aantal criteria, Pluto werd een dwergplaneet genoemd, evenals de pas ontdekte Eris, Sedna en anderen. Deze objecten zijn talrijk en staan ​​voortdurend open voor de blik van wetenschappers, meer en meer nieuwe lichamen. Ze zijn twee keer verder van de zon geconcentreerd dan de baan van Neptunus en worden de Kuipergordel genoemd. Echter, de daaropvolgende studie van kometen die het zonnestelsel binnenvliegen, overtuigde astronomen er voortdurend van dat hun bron niet de Kuipergordel was. Volgens moderne ideeën, duizenden malen verder, ongeveer op de afstand van één lichtjaar, is er nog een schijf van concentratie van vaste hemellichamen. Het is zijn verontwaardiging die leidt tot een periodieke invasie van de innerlijke straal van het zonnestelsel van kometen, waarbij ze letterlijk worden gebombardeerd met planeten zoals Saturnus, Mars en Aarde. Vermoedelijk zijn de objecten in de Oortwolk ooit nabij de zon gevormd, maar later diep in de ruimte gedispergeerd, nu roterend in een verre baan. Maar wat veroorzaakt de verstoringen van deze lichamen en zorgt ervoor dat ze periodiek teruggaan naar de zon?

Nemesis

En hier is de vraag hoeveel sterren in deHet zonnestelsel is niet spottende, maar vrij serieus. Halverwege de jaren tachtig hadden de paleontologen Jack Sepkoski en David Raup het idee uitgesproken dat het leven op aarde, zeer vergelijkbaar, onderhevig was aan massale uitsterving met een benijdenswaardige periodiciteit - in 26 - 30 duizend jaar. De oorzaken van deze uitstervingen konden paleontologen echter niet

installeren. Op basis hiervan werd geboren de theorie van een buitenaardse oorsprong van rampen - of beter gezegd, de meteoriet. Een aantal wetenschappers tot op heden suggereren dat de zon een ster-double, dat is een dim rode dwerg (omdat het nog niemand opgevallen) kan hebben, en verstoort de Oortwolk op bepaalde tijdstippen, die leidt tot de kosmische bombardement van de aarde en al het leven te vernietigen . De hypothetische rode dwerg heette Nemesis. In alle eerlijkheid dient te worden opgemerkt dat de aanname van de real-life nemesis deze dagen meer en meer verzwakt. Dit draagt ​​bij aan het gebrek aan succes in haar zoektocht, en het niet de periodieke bombardement te bewijzen, en uiteindelijk scepsis over de versie van deze constante uitsterven van levende soorten op aarde. Aan de andere kant hebben de beroemdste sterren alleen maar partners. Onze dichtstbijzijnde galactische buur is bijvoorbeeld een systeem van een dubbele ster van Alpha en Centaurus Proxima. En hoeveel sterren van jaren, zoveel draaien ze rond een gemeenschappelijk zwaartepunt.