"Table of Ranks" van Tsarist Russia (1722-1917)is een wet op de procedure voor het uitvoeren van openbare diensten in de Russische Republiek en het Russische rijk, het geeft ook de verhouding van de anciënniteit van verschillende rangen en de volgorde waarin de productie van goederen wordt uitgevoerd.
Het werd goedgekeurd door Peter I in januari 1722 enbestond tot november 1917 met tal van veranderingen. In sommige gebieden onder de controle van de Kozakken en Witregeringen, werd de werking ervan bewaard tot oktober 1922. De "Table of Ranks" van de Russische Federatie bestaat niet.
Tsaar Peter nam actief deel aan de schepping ende redactie van deze wet, die is gebaseerd op leningen van de lijst van rangen van de Pruisische, Franse, Deense en Zweedse koninkrijken. Peter, die het ontwerpproject persoonlijk had gewijzigd, ondertekende het in 1721, maar voor publicatie beval hij om deze wet in te dienen ter overweging door de Senaat.
Inhoudstafel "Table of Ranks" van het tsaristische Rusland,met uitzondering van de Senaat, werd het gezien in de Admiraliteit en de Militaire Kamer, waar hij een aantal opmerkingen over hoe te plaatsen door de gelederen gelederen van het salaris salarissen, evenals de invoering van de oude Russische functionarissen in het rapport en de verwijdering van het item op boetes voor stoelbelasting werd gemaakt, die hoger was dan de overeenkomstige rang in de kerk. Alle gegevens punten waren echter verlaten zonder verdere overweging in de wet "Tabel van Ranks" (Russische rijk). Bij het opstellen van werd de definitieve versie werd bijgewoond door leden van de Senaat en Bruce Golovkin en Dmitriyev-Mamonov en Matyushkin - bevorderd tot generaal-majoor.
Op 24 januari 1722 keurde de tsaar het document goed. Alle rangen waren nu verdeeld in de volgende drie soorten: burgerlijk, militair en rechtbank. Ze werden ook opgenomen in 14 verschillende klassen.
De "Table of Ranks" in het tsaristische Rusland had in totaal 263 posten, maar enkele werden afgeschaft en aan het einde van de 18e eeuw waren ze volledig verdwenen.
De 14e klas (Fendrik en later, sinds 1730,Warrant Officer) gaf een man het recht om erfelijke adel, die bij de overheid werd overgenomen op het bereiken van de achtste graad (rang van collegiale assessor) en de 14e (dwz collegiaal registrar) rechten worden alleen verleend aan de adel van zijn voertuig.
De erfelijke nobelheid van het Manifest, gepubliceerd11 juni 1845 werd verworven samen met de productie in de 8e klas (wat overeenkwam met de rang van de hoofdofficier-officier). Geboren voordat hun vaders het ontvingen, vertegenwoordigden de kinderen een speciale categorie. Ze werden ober-officier kinderen genoemd. Tegelijkertijd kon een van hen op verzoek van zijn vader een erfelijke adel krijgen.
In december 1856 beperkte Alexander II zijn decreet tot het recht om onderwerpen van de erfelijke adel te ontvangen door de rang van kolonel (dit is de 6e vorm), en in de ambtenarij - de 4e klas.
Zoals je kunt zien, de originele versie, diehad een "tafel van rangen" in het tsaristische Rusland, is veranderd als gevolg van hervormingen gedurende bijna twee eeuwen. Een aantal civielrechtelijke functies zijn ambtenarenrangen geworden, ongeacht de werkelijke verantwoordelijkheden van hun vertegenwoordigers.
Bijvoorbeeld de namen "collegiate assessor","Collegiale secretaresse", "State raadslid", "collegiale adviseur" op het eerste betekende een positie gespeeld bestuurslid van doorslaggevend belang en raadgevende stem, het bestuur secretaris en de voorzitter van "The State" board. Voorzitter van Court Court werd genoemd "de rechtbank raadgever." In 1726 werden de bovengenoemde rechtbanken afgeschaft, en de rang van de naam bleef tot 1917.
"Table of Ranks" in het tsaristische Rusland bood getalenteerde mensen, vertegenwoordigers van de lagere klassen, de kans om verder te gaan, inclusief het verkrijgen van de adel.
Rangen werden verdeeld in hoofdkwartier, ober-officier(tot klasse 9, dat wil zeggen, de rang van een titulair adviseur / kapitein, inclusief) en generaals. De rangen van de eerste twee klassen (de hoogste generaals) blonken vooral op. Ze hadden recht op hun beroep: voor de opperofficieren, 'uw adel', moesten de stafofficieren worden geroepen - uwe excellentie, de generaals - uwe excellentie en vertegenwoordigers van de eerste twee klassen - uwe excellentie.
De rangen van de 5de klasse (Staatsraadslid / Brigadier) stonden apart, niet inclusief de generaals of de officieren, ze zouden de volgende oproep hebben: "Je hogegeborene.
De rangen, hoewel dit niet specifiek werd vermeldwerden uitsluitend aan mannen gegeven. Vrouwen ontvingen de juiste rang voor hun echtgenoten, en ongehuwde meisjes werden beschouwd als verschillende graden lager dan hun vaders. Ook werd een regel ingevoerd volgens welke de eis van plaatsen en eer boven zijn rang tijdens officiële vergaderingen en openbare vieringen een boete kreeg, die gelijk was aan het tweemaandelijkse salaris van de persoon, waarvan 2/3 van het geld moest worden ontvangen door de informant. Dezelfde boete was voorzien voor de toewijzing aan de persoon van de lagere rangorde van zijn plaats. Eigenaren, crew, lifestyle - alles moet in overeenstemming zijn met de bezette rang.
Peter I, waarbij in alles de voorkeur wordt benadruktStaats-leger, wilde niet vestigen voor personen in de ambtenarij, de relevante rangen van de eerste klasse. Maar, toegevend aan de overtuiging van Osterman, stelde hij om redenen van diplomatiek aanzien de rang van kanselier (het hoofd van een bepaalde diplomatieke afdeling) voor hem af.
De rang van geheime adviseursklasse I was ingesteldalleen daarna. De voorkeur van Peter kwam ook tot uiting in het feit dat als erfelijke adel werd bereikt in het leger met de rang van 14e klasse, in overheidsdienst - alleen met de titel van collegiale beoordelaar (8e rang, hoofdkwartierrang). Vanaf 1856 was het daarvoor nodig om een algemene rang te krijgen, dat wil zeggen een echt burgerlijk raadslid te worden.
Indicatief in dit opzicht is ook de nogal lage rang (zelfs de generaals niet), die de president van het "staats" -bestuur, dat wil zeggen de minister, in Europese termen had.
In de toekomst kregen ministers de rang van geheim adviseur en een echte geheime adviseur.
Met de introductie van deze wet, de oude rangen(Okolnichy, Boyars) werden niet formeel afgeschaft, maar sindsdien zijn hun afspraken gestopt. The Table of Ranks had een grote invloed op het historische lot van de adel en op het onderhoudsschema. Alleen persoonlijke verdienste werd de enige regulator van de officiële positie. Ras, "vaderlijke eer" heeft in dit opzicht alle betekenis verloren. Dit is de belangrijkste historische betekenis van zo'n document als de ranglijst in het tsaristische Rusland.
Van de rechtbank en ambtenarij was gescheidenmilitair. De verwerving van de adel door de toekenning van de monarch, persoonlijke prestatie werd gelegaliseerd. Dit beïnvloedde in het algemeen de democratisering van de adel, de consolidatie van het servicekarakter en de verdeling van deze klasse in nieuwe groepen - persoonlijk en lokaal.
De rang van de lagere klasse in militaire dienst (rang 14,Fendrick, en later, van 1730 - Liahona) verleende onmiddellijk het recht om de adel te kopen voor alle nazaten. Later, door het Manifest van 1845, begon alleen de 8e klas het te geven, en in de overheidsdienst - de 5e.
