Subtekst is een speciale vorm van informatieoverdracht

Ooit merkte Ernest Hemingway dat opliterair werk is als een ijsberg: aan de oppervlakte is slechts een zevende deel van het verhaal en al het andere verborgen tussen de regels. En voor de lezer om te kunnen zien wat niet is, moet de auteur "hinten" naar een gebeurtenis of situatie. Dergelijke hints worden "subtitels" genoemd - dit is een andere ingenieuze truc in het enorme arsenaal aan "trucjes" van schrijvers. In dit artikel zullen we proberen het onderwerp kort te ontleden onder de titel "Subtext is ...".

Wanneer is hij verschenen en waar is hij aan gewend geraakt?

Voor het eerst werd het concept van de subtekst in de literatuur opgenomen inbegin van de XIX eeuw. Deze techniek was oorspronkelijk kenmerkend voor psychologisch proza ​​of poëzie van symboliek en post-symboliek. Iets later werd het zelfs in de journalistiek gebruikt.

In de literatuur werd het concept van "subtekst" voor het eerst begrepenHemingway. Zijn filosofische definitie van de term was als volgt: subtekst is het verborgen deel van het werk, waar de belangrijkste momenten van het verhaal worden gevonden, die de lezer onafhankelijk moet vinden.

De meeste ondertitels zijn begonnen in Japan, waarunderstatement of hint is een speciale artistieke maatregel, die vaak niet alleen in literatuurwerken, maar ook op andere gebieden van de kunst te vinden is. De religie en mentaliteit van het Land van de Rijzende Zon zijn immers gericht op het onzichtbaar zien achter het zichtbare.

Wat is een subtekst?

Zoals duidelijk is uit het bovenstaande:subtekst in de literatuur is een artistieke hint. Een speciaal soort informatie die de lezer opent voor de andere kant van het verhaal. Om het te begrijpen, moet je iets vinden dat de auteur niet genoemd heeft. Door de subtekst te onthullen, wordt de lezer een co-auteur, representeert, bedenkt en fantaseert.

Subtekst is een mysterie, alsof de gebruiker de suggestie had om de foto te raden, met slechts een paar streken. Door de verbeelding van de lezer te sturen, maakt de auteur hem vrolijk, blij of droevig.

Subtext is wat verborgen is onder de tekst. De tekst zelf is slechts een reeks letters en een handvol leestekens. Ze betekenen niets - ze zijn zo eenvoudig, maar achter hen ligt iets anders. In de witte interstitiële ruimtes flitsen de ervaringen van de protagonist of de schoonheid van een andere wereld.

Voorbeelden met uitleg

Subtekst zijn uitdrukkingen die de lezer makenstel je voor wat er gebeurt, stel je de ervaringen van de hoofdrolspeler voor. Het is te vinden in elk werk van fictie. Om de betekenis van de subtekst beter te begrijpen, is het de moeite waard om een ​​paar zinsdelen en een "subtekst" -decodering te geven.

Subtekst in de literatuur is (voorbeelden):

• A. Akhmatova: "Ik legde mijn rechterhand, handschoen met de linkerhand." Na deze regels begrijpt de lezer dat de hoofdpersoon gespannen is. Haar acties zijn verspreid vanwege ervaringen.
• L. Tolstoy: "Een gefluit van een locomotief ontstond met een trieste stem ... ... de gruwel van de sneeuwstorm is nu mooi geworden." De lezer lijkt Anna Karenina's mentale toestand te ervaren voor haar dood: een vreselijke sneeuwstorm wordt prachtig vanwege de angst voor de dood die naderbij komt, "uitermate somber en somber".
• A. Tsjechov: "Een zwijgzaam, onderdanig, onbegrijpelijk wezen, gedepersonaliseerd door zijn onderwerping, slappeling, zwak van overbodige goedheid, rustig geleden op de bank en niet geklaagd." Met deze woorden probeerde de auteur de zwakte van de held (Dymov) te tonen, die bij de dood was.

De subtekst is overal te vinden: hij is aanwezig in de literatuur, in gesprekken en in drama. Het understatement en de verborgen betekenis is een andere manier om informatie over te brengen, waardoor het hoofdonderwerp van de discussie reëler en nauwer wordt.