Kleine sociale groep: kenmerken, classificatie en socio-psychologische processen

Kleine groep in sociale psychologie - de belangrijksteonderwerp van studie. De wetenschappers verzamelden een rijk theoretisch en experimenteel materiaal, dat wetenschappelijke generalisaties mogelijk maakte en een methodologische basis voor de discipline creëerde. Laten we de hoofdpunten bekijken.

Een kleine sociale groep is eeneen unie van persoonlijkheden die direct persoonlijk contact hebben en verbonden zijn door een soort activiteit, verwante of emotionele affiniteit. Haar leden zijn zich ervan bewust dat ze erbij horen en door anderen worden erkend.

Zo'n gemeenschap omvat meestal een klein aantal individuen, en de samenstelling wordt bepaald door sociale kenmerken (leeftijd, geslacht, opleiding, nationaliteit, enz.) En cijfers.

Een kleine sociale groep heeft een andere structuur die kan worden gedefinieerd:

• ten eerste, de plichten van zijn leden in gezamenlijke activiteiten;
• ten tweede, de rollen (verwachte acties) van de persoon, waarvoor specifieke taken zijn vastgesteld;
• ten derde, normen (voorschriften, eisen, wensen van sociaal goedgekeurd gedrag).

Een kleine sociale groep kan worden ingedeeld volgens verschillende parameters.

Eerst worden, volgens de methode van vorming, de volgende onderscheiden:

• Formeel, die ontstaan ​​voor de uitvoering van specifieke functies in een organisatie, en in de groep zijn er van drie tot vijftien mensen;
• informeel, gevormd op basis van wederzijdse sympathieën en interesses, waarin mogelijk drie tot tien personen aanwezig zijn.

Ten tweede wordt de mate van vorming van interpersoonlijke relaties onderscheiden:

• differentiële kleine sociale groep, die hun eigen wil ingaan;
• collectief, gevormd zoals nodig.

Ten derde worden de volgende groepen geclassificeerd volgens het belang van elk individu in hen:

• moet noodzakelijk aanwezig zijn voor alle leden (dit, in de regel, formele associaties);
• De referentie kleine sociale groep iseen voorwaardelijke of echte gemeenschap waarmee elk individu zichzelf zal correleren als een model, en op beoordelingen, waarden, meningen en normen die in gedrag worden geleid.

Dergelijke sociale gemeenschappen hebben bepaalde functies:

• Normatief en vergelijkend. Het impliceert dat de norm en normen voor gedrag daarin worden gevormd, evenals de beoordelingen van het omringende en specifieke individu.
• Het instrumenteel houdt verband met het feit dat het noodzakelijk is om gezamenlijke activiteiten te organiseren.
• Ondersteunende en expressieve functie wordt geassocieerd met het waarborgen van de emotionele behoeften van elk individu.

Binnen de kleine sociale groepen vinden verschillende processen plaats, waardoor de groep van vorm verandert en zich ontwikkelt.

De belangrijkste is groepsdynamiek. Het verwijst naar de processen van groepsdisunity of rallying, de opkomst van formeel en informeel leiderschap, de vorming van normen en regels, de ontwikkeling van informele eenwording binnen de formele, evenals antipathieën en sympathieën.

Bovendien is niet minder belangrijk het procesde vorming van de normen van de bestaande groep, dat wil zeggen, de ontwikkelende gedragsregels van elk individu afzonderlijk. Dergelijke standaarden bevorderen effectieve groepsinteractie en een kleine sociale groep zal meer samenhang vertonen. Door de bestaande regels zal de druk op elk individu toenemen. Daarom kan de groep met zijn hulp iedereen dwingen de regels te volgen, en de integratie van leden in de groep ondersteunen.

Het derde proces is dat in het kleinesociale gemeenschap ontstaat een bepaalde hiërarchie. Er wordt een leider uitgekozen, die zowel formeel, officieel benoemd als informeel kan zijn, wat de groep heeft gekozen. De andere leden van de gemeenschap moeten hun functies en verantwoordelijkheden duidelijk kennen.