Om de vraag te beantwoorden, wie is een dichter,het is niet genoeg om in het woordenboek te kijken. In vertaling uit de Griekse taal - dit is een dichter. Maar we noemen niet elke rijmpoëzie, en niet elke meester van het woord bezit het. Vaak worden dichters beschouwd als mensen die gracieus en figuurlijk de schoonheid van de omringende wereld kunnen overbrengen, ongeacht de manier waarop ze worden gepresenteerd.
Verschillende millennia geleden op de EuropeseGebieden werden bewoond door Keltische stammen die geen schrift kenden. Ze lieten geen tekstuele bronnen achter, maar de helden geboren uit hun fantasie worden weerspiegeld in de legenden van de middeleeuwen: de tovenaar Merlin, Prins Eisenhurz, Tristan en Isolde. Dankzij dichters-bards, die de omliggende gebeurtenissen in een poëtische vorm verrijken, hebben de verhalen de moderne lezers bereikt en een reactie in hun hart gevonden.
De Schepper, die een ongebruikelijk geschenk heeft dat grenst aanbovennatuurlijk, is een dichter. De betekenis van het woord werd op deze manier geïnterpreteerd door de oude Kelten, en daarom waren alle beginnende Druïde priesters aan het oefenen met rijmen. De legendes gingen gepaard met het spelen op harpen, die gewone mensen letterlijk fascineerden.
Ondanks het primaat van de poëtische presentatie,tradities werden ook overgedragen door proza. Tot de negentiende eeuw werd alle fictie poëzie genoemd. Vandaag gebruiken we de term alleen in de enge zin van het woord.
De creativiteit van dichters is poëzie: gedichten, gedichten, ballads. Met oude wortels, zij:
Dit wordt bereikt door nieuw te introducerenMetingen niet vereist in alledaagse spraak: meter, rijm, ritme. Ongebruikelijke organisatie van de spraak kiest de poëzie in een speciaal soort literaire creatie, die het van proza onderscheidt.
Vandaag kan de computer het maximum opnemenhet aantal rhymes en creëert echte "meesterwerken" geschreven door een horei of jambisch. Maar dergelijke werken zijn gemakkelijk te onderscheiden van de lijnen van de auteur. Het is moeilijk om kunst- en reclameslogans of onpersoonlijke felicitaties te noemen die op bestelling zijn gemaakt. Wie is een dichter en wat is zijn verschil met een dichter?
Een mening van de lezers is altijd belangrijk voor de beginnende auteuren echte professionals. Hun evaluatie in de vorm van woorden: "Je bent een echte dichter" - is de hoogste mate van lof en erkenning van meesterschap. Wat zijn de voorwaarden om zijn werk tevreden te stellen?
In de metaforische betekenis worden dichters vaak genoemdIedereen die in staat is om op een subtiele manier gedachten uit te drukken, de schoonheid van het afgebeelde fenomeen over te brengen. Maar in de literatuur, nog steeds duidelijk onderscheid te maken tussen de soorten artistieke creativiteit, die zich bezighouden met schrijvers en dichters. Het verschil betreft de vorm van presentatie van denken en spreken, die kan worden gepresenteerd in de vorm van een tabel:
Vergelijkingscriteria | poëzie | proza |
rijm | Is beschikbaar, behalve voor witte verzen. | Niet beschikbaar. |
ritme | Een ritmisch patroon wordt waargenomen. | Niet beschikbaar. |
Visuele perceptie | Het wordt waargenomen in de vorm van een kolom, wijzend op de horizontale en verticale rangschikking van lijnen. | Het wordt alleen horizontaal waargenomen. |
verklaring | Heeft intonational concreetheid. | Heeft een gemeenschappelijke betekenis. |
deling | Verdeling in korte segmenten, evenredig en onderling gecorreleerd. | Heeft een willekeurige verdeling, gedefinieerd door regels van syntaxis. |
Term betekenis | In vertaling uit het Grieks - "een constante terugkeer naar de oorsprong (het begin van de serie)." | Vertaald uit het Latijn - "voer de logica van het verhaal vooruit". |
Schrijvers schrijven proza (verhalen, verhalen, romans) en dichters - gedichten. Maar de echte meesters van het woord zijn universalia.
Onder de wereldklassiekers van de poëzie bevinden zich de namen van Poesjkin enLermontov, Pasternak en Voznesensky, Dante en Goethe, Petrarca en Byron. Zich tot hun persoonlijkheid wendend, vindt u het antwoord op de vraag, wie een dichter is. Allemaal zijn ze helder van creatieve aard, begiftigd met een rijke verbeeldingskracht en ze met emotionaliteit uit de menigte belichten. Als ze houden van, dan echt, een storm van passie ervaren, gekweld door jaloezie, gebrek aan wederkerigheid of het onvermogen om hun lot te verbinden. Hun gevoel voor ritme en melodie doordringen elke lijn. Het is geen toeval dat veel van hun werken gemakkelijk op muziek vallen en verzen in romances en liedjes veranderen.
Genieën zijn woorden, ze zijn absoluut universeel. Dus A. Pushkin is de auteur van een van de beste gedichten in de gedichten "Eugene Onegin". Zijn pen behoort toe aan een toneelstuk dat sinds 1870 niet meer stamt uit het toneel - "Boris Godoenov". Op muziek gezet door M. Mussorgsky, de opera met dezelfde naam siert het podium van de beste muziektheaters van de wereld. "Dubrovsky", "Snowstorm", "The Captain's Daughter" - voorbeelden van de beste kunstwerken in proza. Velen beschouwen Lermontov's roman 'De held van onze tijd' als onovertroffen. Maar tegelijkertijd liet hij op 27-jarige leeftijd een rijke verzen nalaten, volgens welke hij wordt beschouwd als de meest briljante lyrische auteurs in de geschiedenis van de wereldliteratuur.
Reeds in de oudheid dachten de auteurs dat het zou moetenhun creativiteit naar de lezer brengen. Horace (het oude Rome) sprak over de noodzaak om deugd en subtiele smaak te onderwijzen. Het was aan de dichters dat hij de verdienste schreef omdat ze de zeden van het primitieve systeem verzachtten. De gedaante van het gedicht is belangrijk, en het zou wel moeten, maar het moet gevuld zijn met leerzame inhoud. Hiervoor moeten de auteurs filosofie en de menselijke natuur bestuderen. Een dichter kan geen middelmatigheid zijn. Het is zijn taak om te streven naar uitmuntendheid, niet tevreden te zijn met kleine prestaties.
Gedachte Horace ontwikkelde de beste vertegenwoordigersliteratuur van de XVIII-XIX eeuw. A. Poesjkin zette in zijn vroege werken de taak om het meesterbrein te zijn van de 'vrijman van het heilige', door vrijheid van denken en creativiteit te verheerlijken. In meer volwassen jaren, het thema van de dichter en poëzie werd een van de bepalende thema's in zijn werk - gedichten "The Prophet", "Poet", "Monument" verscheen, waarin hij zijn opvattingen herzien. Naar zijn mening staat de dichter boven andere mensen, maar, gewekt door de stem van God, moet hij er niet naar streven om hen te corrigeren. Zich tot de ziel wendend, en niet tot redeneren, wordt de auteur opgeroepen om de mens te ontwaken die hem tot een mens maakt.
M. Lermontov ontwikkelde Pushkin's begrip van de dichter als een burger die verplicht was om de menigte te ontmoeten. Maar voor hem is het duidelijk dat hij in deze mis alleen zal blijven. Het probleem kan alleen worden opgelost door toenadering, en daarom stelde N. Gogol voor dat de dichter de pijn en de wonderen van de mensen moet zien.
De dichter, evenals de schrijver, kan niet worden geleerd. Dit is geen beroep dat beheerst kan worden door bepaalde vaardigheden te verwerven. Daarom moet iemand geboren worden, want dit is een speciale manier om het leven te zien, een artistiek en menselijk talent, een onvermijdelijkheid van het lot die niet kan worden vermeden. Hoe de vraag beantwoorden, wie is een dichter, rekening houdend met het heden?
E. Yevtushenko in het gedicht "Beginners" roept op tot het overwinnen van "gebrek aan karakter" en "gezichtsloosheid" en niet bang te zijn voor "beheersing van onbekwaamheid". Een echte dichter kan niet worden door metaforen, maar door levenservaringen. De auteur zal alleen als auteur optreden wanneer zijn ervaringen antwoord van lezers vinden en hiervoor moet je eerlijk zijn tegenover jezelf.
En alleen de tijd zal laten zien hoe waardevol zijn poëzie is voor mensen in het algemeen, en niet alleen voor de generatie waartoe hij behoort.
