In de moderne markt zijn er verschillende dealers:officieel, exclusief en anderen. De functies die ze uitvoeren zijn soms zo verschillend dat het moeilijk is om te bepalen wat een dealer is. Per definitie is de dealer een legale (fysieke) persoon die intermediaire functies vervult bij de uitvoering van transacties voor verkoop. Tegelijkertijd wordt een dealerovereenkomst gesloten en handelt de persoon in eigen naam.
De dealer gedraagt zich dus alsintermediair tussen de producent en de koper in de groothandel. Zijn acties worden uitgevoerd op basis van gesloten contracten, die voorzien in de overdracht van de eigendom van het product van de leverancier aan de dealer en vervolgens aan de koper. In de kern heeft de dealerovereenkomst een overeenkomst over kopen en verkopen of ruilen. In feite is de dealer een eenvoudige tussenpersoon, wederverkoper van goederen. Tegenwoordig zijn er echter veel bedrijven op de markt die zich dealers noemen, maar in werkelijkheid zijn het echte advocaten of commissionairs.
Een klassieke dealer van de definitie van Westerseconomie is de eerste schakel in de intermediaire keten en vindt zijn plaats in directe relaties met de producent (leverancier). Een dealerovereenkomst is een overeenkomst die wordt gesloten tussen de dealer en de fabrikant, het definieert hun plichten en rechten. Toch zijn de relaties van de partijen niet beperkt tot het louter leveren van producten. Zoals de ervaring in de wereld laat zien, zijn bepaalde principes en verschillen van klassieke dealers uit de gewone groothandel uitgewerkt. Naast de plichten van de betaler en de koper heeft de dealer aanvullende verplichtingen jegens de fabrikant en heeft hij bepaalde rechten.
Ten eerste zijn dit speciale dealerkortingen.Omdat de dealer een exclusieve koper is, worden de goederen tegen de laagste prijs aan hem verkocht. Deze voorwaarde wordt aangegeven door de dealerovereenkomst. Vanwege het feit dat de dealer meestal grote groothandelsveel goederen koopt, ontvangt de fabrikant een lage winstgevendheid vanwege een hoge omzet.
De tweede voorwaarde van het dealerschap is representatiehandelsbelangen en de verkoop van de producten van de producent onder een bepaald aantal consumenten op een bepaald grondgebied. Meestal zijn dit exclusieve rechten waarmee u uw bedrijf kunt opbouwen, wetende dat niemand dit product zal verkopen onder een bepaald aantal kopers of in dit gebied.
Na het afsluiten van een dealerovereenkomst, waarvan een voorbeeldbereidt de fabrikant voor, de regionale vertegenwoordiger krijgt het recht om het handelsmerk te gebruiken en de officiële dealer van het bedrijf van de leverancier te worden genoemd, daarnaast is het mogelijk om een specifiek type product te kiezen op basis van de eigenschappen van de consument, kwaliteit en andere parameters.
Naast de rechten vallen echter ook een groot aantal taken die kenmerkend zijn voor deze relaties op de dealer.
Er is een aankoopplichtde vastgestelde hoeveelheid goederen met een bepaalde frequentie. En als in een bepaalde periode een kleiner volume wordt verkregen, wordt het verschil overgedragen naar de volgende periode en is de dealer verplicht om het te verkopen. Ook is de vertegenwoordiger verplicht zich te houden aan het grondgebied waarop de implementatie zal worden uitgevoerd. Het doel van dealership is om de markt en zijn redelijke wettelijke monopolisering uit te breiden. Meestal strekt een dealerovereenkomst zich uit over een territorium dat samenvalt met administratieve splitsing.
De taken van de dealer omvatten advertentiesaandelen en bedrijven waarvoor de fabrikant de kosten niet vergoedt. Ook moet de vertegenwoordiger service na verkoop uitvoeren en mag alleen het product van een fabrikant worden verhandeld.
