Er is een mening dat bewustzijn en acceptatieproblemen - dit is 50% van de oplossing. De geneeskunde heeft echter bewezen dat zo'n ogenschijnlijk eenvoudige stap niet door iedereen kan worden gedaan. Zo verscheen aan het begin van de vorige eeuw de psychiatrie zo vaak als 'anosognosia'. Dit is een speciale toestand van de patiënt wanneer hij ontkent dat hij een psychische stoornis of een fysiek defect heeft en zelfs op alle mogelijke manieren probeert therapie te voorkomen. Waarom gebeurt dit en is het mogelijk om te behandelen?
In 1914 de Poolse neuroloog Joseph Babinskybeschreef het fenomeen van anosognosia voor het eerst. En aanvankelijk werd het opgevat als een schending van de waarneming van de linkerhelft van het lichaam, zijn fysieke gebreken (verlamming of parese van de ledematen), evenals het negeren van de omringende realiteit. Vanuit een medisch oogpunt wordt dit proces veroorzaakt door uitgebreide destructieve laesies in de hersenen, namelijk in de rechter pariëtale kwab. Op een andere manier wordt deze aandoening "Babinsky's syndroom" genoemd.
Vandaag is anosognosia een breder concept,gekenmerkt door een gebrek aan een kritische beoordeling van de ziekte, afhankelijkheid en defect van de patiënt. Simpel gezegd realiseert de patiënt zich niet de aanwezigheid van een pathologisch proces in het lichaam. Dit betreft voornamelijk motorische en spraakstoornissen, verlies van gezichtsvermogen en gehoor. Vanuit deze positie is anosognosia ingedeeld in verschillende types:
Specialisten beschouwen de toestand van een dergelijke patiënt nietonafhankelijke ziekte, en verwijs naar de symptomen van complexere en moeilijkere processen in het lichaam. Aan de ene kant is anosognosie een van de manifestaties van een of andere vorm van psychische stoornis (manisch syndroom, dementie, de psychose van Korsakov). Aan de andere kant kan het worden beschouwd als een opslagplaats voor de persoonlijkheid van de patiënt (bijvoorbeeld met alcoholisme, anorexia). Er is ook een derde invalshoek: een zieke persoon, bijvoorbeeld, onder de schuld, past onbewust het mechanisme van psychologische bescherming toe. Het is gepast om te praten over psychosomatische stoornissen.
Momenteel de meest voorkomendede psychologische toestand is de anosognosie van de alcoholist. Dit is de afhankelijkheid van een negatieve patiënt van alcohol of een onderschatting van de ernst van de gewoonte (hypnosognosie). Tegelijkertijd moet de patiënt als objectieve beoordeling nauwkeurig worden gediagnosticeerd met alcoholisme.
Met anosognosia van dit type, het gedrag van uZelfkritiek op de patiënt kan zich op twee manieren ontwikkelen. Hij kan stellen dat alles goed gaat in zijn leven en dat alcohol hem niet hindert. Bovendien, volgens de patiënt, als hij wil, kan hij helemaal geen alcohol consumeren. De praktijk laat echter de tegenovergestelde situatie zien.
Een ander model van het gedrag van de patiënt isgedeeltelijke erkenning van problemen met alcohol, maar hun ernst is naar zijn mening niet zo groot om een behandeling te overwegen. Als hij naar anderen luistert, kan hij zelfs proberen om naar liquide drank te gaan, omdat er op het onbewuste niveau van de patiënt de overtuiging is dat je op elk moment eenvoudig en onherroepelijk kunt stoppen met drinken.
Elk model suggereert eveneens dissimulatie- het verbergen van symptomen van het ontwikkelen van een ziekte. Een zieke persoon vermindert opzettelijk de hoeveelheid, de frequentie van alcoholgebruik en de mate van vergiftiging bij de communicatie met familie en artsen.
Volgens sommige psychiaters is anosognosia dat welEen complex verschijnsel, dat soms de symptomen van ernstige pathologische processen generaliseert. Dus, als gevolg van langdurige alcoholverslaving, ondervoeding en gebrek aan nicotinezuur en vitamine B1, heeft de patiënt destructieve veranderingen in het perifere zenuwstelsel. Het gevolg hiervan is de psychose van Korsakov. Deze kwaal werd in de negentiende eeuw ontdekt door de Russische psychiater Sergej Sergejevitsj Korsakov.
De ziekte wordt gekenmerkt door de onmogelijkheidpatiënt om te navigeren in ruimte en tijd, verlies van geheugen, fysieke gebreken (parese van ledematen), evenals valse herinneringen (verschuiving in tijd en plaats van de werkelijkheid of volledig fictieve situaties). Dergelijke mentale stoornissen, met een gebrek aan kritische beoordeling van de omgeving van de patiënt en hun toestand, en verwijzen naar een type anosognosia.
Een meer gedetailleerde studie op dit momentworden onderworpen aan anosognosia en psychosomatische aandoeningen, hun oorzaak-gevolgrelaties. Het is al lang vastgesteld dat de invloed van het somatische systeem van een persoon (dat wil zeggen, zijn psychische stoornissen) op de fysiologie. Dus sommige ernstige aandoeningen (alcoholisme, reumatoïde artritis, maagzweer) zwichten niet alleen voor traditionele medische behandeling omdat ze letterlijk de vrucht zijn van de verbeelding van een persoon. Dat wil zeggen, bepaalde processen die plaatsvinden in het onderbewuste (de opkomst van schuldgevoelens, onvergevingsgezindheid, afgunst, constante haat) vinden een uitlaatklep op het fysieke niveau. Tegelijkertijd is de patiënt ervan overtuigd dat zijn hoofd geen psychologische problemen heeft en dat de ziekte geen gevolg is van zijn emotionele last. Zo'n toestand is bepaald door somatische anosognosia.
Alle specialisten staan erop dat hersteldirect afhankelijk van de patiënt en zijn verlangen. Om de ziekte het hoofd te bieden, moet u uw toestand nuchter beoordelen en op zoek gaan naar manieren om het probleem op te lossen. Ten eerste moet de patiënt zich ontdoen van illusies, valse ideeën. En dit vereist de hulp van een specialist. Hij zal de patiënt helpen om objectief naar het probleem te kijken en pas daarna kunnen we doorgaan met de behandeling van de ziekte zelf. Vergeet natuurlijk niet dat verwaarloosde, ernstige aandoeningen veel moeilijker of helemaal niet kunnen worden geëlimineerd.
