De schildklier bevindt zich namelijk in de nek, namelijkvoor de luchtpijp. IJzer bestaat uit twee lobben - links en rechts, in het midden ertussen - landengte. De schildklier is betrokken bij de synthese van hormonen zoals thyroxine en trijoodthyronine, waarvan de secretieruimte wordt gereguleerd door het schildklierstimulerend hormoon van de hypofyse. Als dit niveau van schildklierhormonen stijgt of daalt, beginnen zich pathologische veranderingen voor te doen die op één of andere manier alle organen en systemen van het lichaam beïnvloeden. Schildklierziekten, en er zijn er vandaag meer dan een dozijn, bestuderen de wetenschap van de schildklierwetenschappen. De belangrijkste ziekten zijn: de ziekte van Basedow, myxoedeem, kanker, thyroïditis, schildklieradenoom, enz.
Al meer dan een decennium, de vraag watEr zijn etiologische factoren bij de ontwikkeling van een schildklieraandoening en het betreft wetenschappers en patiënten over de hele wereld. Op dit moment is het echter nog steeds niet mogelijk om ondubbelzinnig te antwoorden. Het is bekend dat de erfelijke factor een zeer belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van de ziekte van de schildklier - onder invloed van bepaalde interne en externe invloeden kan deze worden geactiveerd. Ook significant in het verstoren van de werking van de schildklier maken jodiumtekort, stressvolle situaties, infectieuze agentia, zonne-instraling, enz.
Symptomen van de schildklierziekte
Het is vermeldenswaard dat zowel het verloop, het ziektebeeld, de symptomen, de diagnostische methoden en de behandeling van schildklieraandoeningen vrij specifiek zijn. We zullen begrijpen wat de tekenen van ziekte zijn.
1. Met de versnelling van metabolische processen in het lichaam en verhoogde hormoonproductie vindt plaats: snelle hartslag, tremor, zwakte, geïrriteerdheid, betraandheid, een scherp gewichtsverlies.
2. Integendeel, als schildklierhormoondeficiëntie, de zogenaamde hypothyreoïdie, de metabole processen vertraagt die de verschijning van dergelijke tekenen van schildklierziekte veroorzaken als zwakte, droge huid, snelle vermoeidheid, zwelling in verschillende delen van het lichaam, gewichtstoename, bradycardie, haarverlies, hypertensie. Hypothyreoïdie kan zeer onaangename dingen veroorzaken, namelijk de ontwikkeling van onvruchtbaarheid bij vrouwen of verschillende defecten (meestal van het CZS) bij de foetus in de baarmoeder van een zieke moeder.
3. Als er in het algemeen een schildklierpathologie is, is er een afname of, integendeel, een toename van de grootte, het verschijnen van tumoren of knopen, een verandering in dichtheid. Het is waar dat dit in sommige gevallen een klinisch beeld kan zijn van niet alleen een schildklieraandoening, maar bijvoorbeeld ook van fysiologische processen zoals de puberteit, de toestand van de zwangerschap.
4. Als de schildklier aanzienlijk wordt vergroot, worden nabijgelegen weefsels en organen (bloedvaten, slokdarm, trachea, cervicale zenuwen) geperst en ontwikkelt de patiënt het zogenaamde compressiesyndroom, dat wil zeggen het gevoel van de aanwezigheid van een vreemd lichaam in de nek en kortademigheid, dat daarmee samenhangt bij het slikken.
5. In sommige gevallen wordt pijn waargenomen in het gebied van de schildklier, wat zeer onaangename symptomen zijn: bloeding in de schildklier of ontstekingsprocessen in het weefsel.
6. Auto-immuunziekten van de schildklier zijn wijdverspreid: toxische diffuse struma en auto-immune thyreoïditis, waarbij leukocyten en speciale eiwitten - antilichamen worden gevormd in het bloed van de patiënt, die samen bijdragen aan beschadiging van het schildklierweefsel of stimulering van de functie ervan. De meest voorkomende tekenen van auto-immuunziekte van de schildklier zijn bradycardie, veranderingen in stemgeluid, geheugenverlies, geleidelijke gewichtstoename, kortademigheid bij lichamelijke inspanning, grovere gelaatstrekken, onduidelijke spraak en menstruatiestoornissen en onvruchtbaarheid bij vrouwen.
