Een boze geest wordt als een demon beschouwd. Het christendom identificeert hem ook met een duivel, een vreselijke duivel of een verraderlijke demon. Dit beeld werd gecreëerd op basis van die interpretaties die de tradities van de kerk leverden.
In de XI-eeuw is het voor het eerst mogelijk om dat te horener is een speciaal beeld in het christendom - de demon. Wie is dit? U kunt dit te weten komen door de regels te lezen van "Het woord van wet en genade" of in het epische verhaal over de campagne van Prins Igor en zijn regiment, geschreven in de 12e eeuw. Bovendien, wie zo'n duivel in het christendom is, kun je van veel andere werken leren.
In feite alle zogenaamde afbeeldingenelke relatie met het heidendom. Ik heb deze bijnaam en de grote Velez niet verlaten. De demon (christendom) is elke entiteit waarvan het bestaan in strijd is met de suprematie van God in de spirituele wereld. Als je naar de vertaling van de Bijbel van de XIXe eeuw kijkt, kun je deze term ook zien. Zowel in het Engels als in het Duits wordt dit woord gezien als een synoniem voor het woord 'duivel'. De Slaven leenden het van de bewoners van de Indo-Europese gebieden, wat 'angst' betekende. De Grieken noemden het een aap.
Volgens de heidense Slaven is winter de tijdde heerschappij van demonen die klagen. Ook geassocieerd met hen is de donkere tijd van de dag. In één woord, deze wezens werden toegeschreven aan betrokkenheid bij alle verschijnselen van de natuur die de menselijke vrede en troost schonden.
Volgens het concept van het christendom zijn demonen geestenkwaad, de gewoonten waarvan je veel verhalen of beschrijvingen van het leven van heiligen kunt leren. Als we dit probleem onderzoeken, is het de moeite waard aandacht te schenken aan de demonen, de goden van heidenen en afgoden, die tot dezelfde categorie behoren. Ze werden de verzamelnaam 'demon' genoemd. Het christendom in veel onderwerpen vertegenwoordigde hem als een verleider van heiligen of ging naar de woestijn.
Natuurlijk eindigen veel verhalen in de overwinninggoed over deze manifestaties van kwade krachten. Hij kan ziekte sturen, een zondaar verleiden, of een ziel in de ondeugd van een demon werpen. Het christendom beweert dat hij het is die de mens van het rechte pad af duwt. Dus heel dicht bij dit beeld is de duivel, die ook een verderfelijk karakter is, en die het rustige leven van mensen bederft.
Ondersteunt het concept van het bestrijden van deze wezensChristendom. Uitwijzing van demonen is een bevrijding van obsessie. Psychiatrie heeft natuurlijk zijn eigen mening over dit onderwerp. Daar wordt dit fenomeen 'kakodemonomanie' genoemd. Het kan ook voorkomen dat de parasiet de ziel heeft ingeslikt van een persoon die hondsdolle is.
Het idee datde mens is niet één lichaam, maar meerdere: fysiek, astraal, etherisch. Er wordt aangenomen dat de wereld waarin we leven slechts één niveau van alles is. Er zijn lagere cirkels waarin de meesten van hen precies zulke wezens en hun slachtoffers leven.
Je kunt er komen door drugs te gebruiken ofalcohol. Als het gaat om de zogenaamde eekhoorn, die verschilt van het schattige harige schepsel, kan men zeggen dat een man de barrière tussen werelden verbreekt en valt in de omhelzing van duistere entiteiten, zich voedend met de negatieve emoties van zijn donor.
Parasieten kunnen zich vastklampen aan de ziel van het individu eneet haar langzaam op. Dit verklaart al die visioenen die naar mensen komen in een staat van veranderd bewustzijn. Het lijkt erop dat hij dronk, nuchter was en alles wegging, maar in feite valt de baksteen uit de muur tussen een gezonde geest en deze verschrikkelijke wereld van illusies.
Het stroomt in de ziel en helpt het de demon te ontbinden. Het christendom als remedie voor zo'n besmetting suggereert dat het op de goede weg is en volgens de teksten van de geboden leeft. Er is tenslotte niets in de wereld dat niet gecorrigeerd kan worden, in het bijzonder en dit.
Als het individu een keuze maakt ten gunste van het goedegedrag, met de tijd zal hij verlichting en puurheid voelen. Het belangrijkste is om je daden te erkennen als onwaardig, om je te bekeren, om te vertrouwen op de Geest van God. In ziel of woede leven is een persoonlijke keuze van iedereen.
Naast is echt als een voorliefde voor alcohol oftabak. Hij kan de geest tot slaaf maken en veranderen, maar als de persoon sterker is en besluit om die ketenen af te werpen, is alles eraan onderhevig. Men gelooft dat de heiligen, martelaren en ook de heiligen de strijd met deze schepselen hebben doorstaan.
De aanwezigheid van deze wezens voelde in allestijden. Zelfs nu, wanneer mensen niet zo bijgelovig zijn, blijven ze de termen "boos", "demonisch" en dergelijke gebruiken. Een effectieve procedure voor de verwijdering van schadelijke entiteiten werd beschouwd als exorcisme, inclusief gebeden, een lijst met rituelen die eigen zijn aan een of andere religie.
Om soortgelijke acties uit te voeren is er nog steeds begonnen met grijsharsenoudheid, toen ze een integraal onderdeel waren van overtuigingen, evenals culten. Tegenwoordig wordt obsessie gelijkgesteld met psychische stoornissen. Velen proberen eenvoudig de aandacht te trekken, waardoor de indruk wordt gewekt dat de demon zich erin heeft gevestigd. De genezing die plaatsvond na de procedure van uitdrijving is meer een placebo of een gebruikelijke suggestie dan een direct gevolg van de acties van een priester.
Zelfs vóór de opkomst van het christendom, metdemonen konden worden opgevangen door het sjamanisme te bestuderen. Al daar was het gedetailleerd, wie ze zijn, hoe ze te besturen. Hoewel dit in de Hrtsiaanse traditie natuurlijk niet wordt erkend, beweert hij dat Christus de eerste was die bezworen had. Hij was tenslotte degene die op de een of andere manier een door demonen geknechte persoon genas en zijn ziel losliet.
Duistere entiteiten dwongen het slachtoffer in een kist te leven. Jezus had maar één zin om de duistere geesten te bevelen weg te vliegen en naar de varkens te vliegen. Naar de mening van christenen gaf God individuele apostelen en andere heiligen een speciale gave van uitdrijving. In onze tijd zijn er veel mystieke minnaars die ernaar zoeken op de pagina's van boeken en filmschermen. Er zijn veel films over dit onderwerp.
Het medicijn heeft zijn eigen mening hierover. Er wordt aangenomen dat het hier om een psychische aandoening gaat. Degenen die gewoonlijk als bezeten worden beschouwd, vertonen alle tekenen van hysterie, manie, een psychotische toestand, er is epilepsie, schizoïde stoornissen, zelfs een gespleten persoonlijkheid.
Wat de laatste betreft, is het merkwaardig dat 29% "leefde" in de ziel van dergelijke patiënten - het zijn demonen. Ze kunnen ook verbonden zijn met monomanie of paranoia.
Veel exorcisme kan worden afgeleidHet evangelie. Er wordt aangenomen dat de geest, nadat hij een persoon heeft verlaten, gaat dwalen op die plaatsen waar geen water is. Zijn doel is om vrede te vinden, wat hij niet lukt. Daarna keert hij niettemin terug naar zijn huis, wat de menselijke ziel is.
Om de pijnlijke procedure niet te doenherhaald in een nieuwe cirkel, is het noodzakelijk dat een persoon na de verdrijving van de demon niet alleen een gapend gat in zijn ziel achterliet, maar het vervulde met licht, goed, wat te vinden is in gebed, gedachten over God.
Bovendien, in de geschriften kan men gegevens vinden over hoe,dat niet alleen Jezus en de apostelen bezig waren met uitdrijving, maar ook Joodse spellcasters. Het evangelie beschrijft een geval waarin Joodse genezers een demon verdreven die zijn slachtoffer dwong te lijden aan slaapwandelen. De belangrijkste hulpmiddelen in dit geval zijn bidden en vasten.
Bovendien was deze kunst gehoorzaam en gewoonmensen die vervuld waren van geloof. Ze gebruikten de naam van de Heer. Ook worden demonen en demonen geassocieerd met slechte gedachten, twijfels en andere bijwerkingen van verwrongen mentale activiteit. Gemoedsrust is een integraal onderdeel van geluk, waarvan de verwerving ook wel eens de verdrijving van demonen werd genoemd.
