Ecologie is een wetenschap die interactie bestudeertman met de natuurlijke omgeving. De mens is, zoals bekend, een integraal onderdeel van de natuur en is er onlosmakelijk mee verbonden. Oude mensen wisten heel goed dat, zij aanbaden de natuur, het is hun belangrijkste kostwinner geweest. Vandaag de dag, kan een dergelijke houding belachelijk lijken. Sinds de oudheid, de millennium voorbij is, heeft de mensheid grote vooruitgang op het gebied van wetenschap en technologie gemaakt, maar nog steeds niet geleerd om de natuurlijke elementen te beheersen en niet volledig onderzocht veel van haar evenementen. Sommige moderne geleerden geloven dat de menselijke beschaving op de rand van de afgrond, en het zal zichzelf vernietigen. Luchtverontreiniging door giftige uitstoot van veel planten en fabrieken, wat leidt tot een toename van kankerpatiënten over de hele wereld, het smelten van gletsjers, wat leidt tot wereldwijde zeespiegel, de vermindering van de verscheidenheid aan fauna te verhogen als gevolg van de vernietiging van vele diersoorten - of het nu het "begin van het einde"? Vandaag de dag, milieuproblemen verontrust de mensheid als nooit tevoren, in veel onderwijsinstellingen samen met de natuurlijke geschiedenis en geografie kinderen leren over ecologie en de problemen van de milieuvervuiling, de term in de wetenschappelijke tv-kanalen als "ecologische cultuur" steeds gehoord.
Ecologische cultuur is een onderdeeluniversele cultuur en wordt uitgedrukt in de menselijke waarneming van zichzelf als een integraal onderdeel van de omringende natuur. In de afgelopen jaren toegenomen belangstelling van wetenschappers en opvoeders om de fundamentele problemen van de jongere generatie van milieu-educatie te bestuderen. Vandaag de dag, kinderen in de scholen niet alleen zegt dat "slecht gooien afval en Kindle branden in het bos," milieu-educatie gaat om de integrale ontwikkeling van studenten, de vorming van de menselijke houding ten opzichte van de natuur en de mensen, die haar integraal onderdeel. Het begrip "ecologische cultuur van de persoon" en "de menselijke ecologische cultuur" identiek zijn, omdat ze zowel de individuele houding ten opzichte van de wereld om hem te vertegenwoordigen.
Niet de minste rol in milieu-educatiekinderen spelen een gezin, omdat de eerste ideeën van het kind over de wereld om hem heen zich niet in de schoolperiode voordoen, maar veel eerder. Het is op het voorschoolse tijdperk dat een kind eerste ideeën krijgt over verschillende levensvormen en eerste indrukken van de natuur. De ecologische cultuur van het kind moetvorm uit de vroege kindertijd. Dit kan slechts op één voorwaarde gebeuren: als volwassenen zelf milieuvriendelijk zijn en de mogelijkheid hebben om hun kind de diversiteit van de prachtige omringende wereld te laten zien en helpen om relaties met hem te leggen. Helaas zijn veel gezinnen in ons land niet in staat om het kind basisonderwijs te geven, om nog maar te zwijgen van de cultuur en de componenten ervan.
Grote bijdrage aan de ontwikkeling van ecologischbekende leraren Vasily Sukhomlinsky, Nikolay Versilin, Anatoly Zakhlebny maakten de opvoeding van Russische kinderen. In de jaren 90 van de 20e eeuw probeerden Russische leraren en psychologen een speciale aanpak te ontwikkelen voor de ecologische opvoeding van de jongere generatie. Het resultaat van hun succesvolle werk was de opkomst van een groot aantal educatieve programma's: "Ontdek jezelf" door E. Ryleeva, "Wij zijn aardbewoners" A. Veresova, "Semichvetik" SG en V. I. Ashikov, etc.
Momenteel lijdt het geen twijfel datdat ecologische cultuur een integraal onderdeel is van de algemene opvoeding van de toekomstige generatie. Vandaag blijven er echter veel onopgeloste vragen in dit onderwijsgebied: wat precies en hoe schoolkinderen te onderwijzen, welke problemen moet een kind eerder leren, wat later, wat moeten de vereisten zijn voor de milieuvoorbereiding van studenten, enz.?
