Onder de vele objecten die aantrekkenaandacht van liefhebbers van "rustige jacht", is er een hele familie van paddestoelen, genaamd ryadovkami. In totaal zijn er ongeveer twee dozijn eetbare (en zeer goed te proeven) variëteiten. Ze bevatten echter geen zeepsop, zodat onervaren paddenstoelplukkers per ongeluk in een mand kunnen vergissen en later spijt krijgen. "Vijand" moet je persoonlijk kennen! Of in staat zijn om te bepalen door geur. Daarom lezen we verder!
Puur uiterlijk bevindt het bos zich behoorlijkverleidelijk. Haar hoed kan een diameter van een dozijn centimeter bereiken - een echte reus. Kleurzeepkolom heeft een zeer divers. Meestal - witgrijs met een licht groenachtige tint. Het kleurenpalet is echter erg breed, het is niet moeilijk om een "zeepkist" tegen te komen met een donkergrijze, bijna zwarte hoed. In dit geval wordt de kleur tot aan de rand iets lichter.
Zeepranken zijn paddenstoelen, hun hoeden zijn glad,met een matte tint, hoewel vooral grote exemplaren een geschubde, gebroken of vervilte structuur kunnen hebben. In dit geval heeft de jonge champignon een platte rand van de dop en met de leeftijd begint hij een rimpel te krijgen.
Het midden van de hoed van de luidruchtige zeep is dik envlezige, kunnen de randen worden genoemd een scherp plaat wit of gelige tint, zeldzaam en subtiel. Het vruchtvlees is witachtig, wanneer langzaam beschadigd rood.
Het been is bleek, soms bedekt met donkere schubben. Meestal heeft het een cilindrische vorm, maar in sommige gevallen kan het naar beneden uitzetten.
Zeepruimzeep - paddestoel is heel gewoon en,zogezegd, lang leven. De eerste exemplaren verschijnen in het midden van de maand augustus en zijn te zien in de laatste dagen van oktober. En de oogst is overvloedig. Sandwichgronden hebben de voorkeur boven straat, ze zijn "vriendelijk" met pijnbomen en sparren, dus groeien ze in naaldbossen, althans gemengde bossen met een overwicht van naaldbomen.
Eerlijk gezegd zal de giftige zeepbel worden genoemdis oneerlijk. Het is bijna onmogelijk om haar met de dood te vergiftigen. Maar de schimmel heeft een vervelende eigenschap: hij ruikt duidelijk en helder naar huishoudelijke zeep. Bovendien, het Sovjettijdperk. Dat is waarom het wordt beschouwd als oneetbare zeepbel. Het recept voor de bereiding bestaat nog steeds: alleen koken met andere, aangenamere geschenken van het bos, in een gemeenschappelijke stapel om in kleine hoeveelheden te leggen, en voordat gezouten om te koken in drie of vier wateren, genadeloos af te voeren.
Het helpt echter een beetje. Zeep "geur" is te stabiel. Sommige mushroom pickers zijn er zelfs zeker van dat tijdens het koken, het alleen maar intensiveert.
Bovendien zijn er aanwijzingen dat het vlees zelf bitter smaakt. Gedeeltelijk wordt het geëlimineerd tijdens het koken. Maar vergezeld van een aparte smaak, is het eten van paddenstoelen nog steeds geen plezier.
Als zeepbakkers te veel eten,misselijkheid en braken worden aan u verstrekt. Het is beter om langer door het bos te dwalen en naar meer schattige en veilige paddenstoelen te zoeken. Het eten van "zeepdozen" is alleen zinvol als ze door verloren toeristen in het wild worden overleefd. In meer geciviliseerde omstandigheden negeren champignonkiezers deze soort.
Maar vanuit het oogpunt van geneeskunde en farmacologie, paddestoelenzeeprangen hebben zeer interessante en veelbelovende eigenschappen. Studies hebben aangetoond dat hun vlees een aantal polysacchariden bevat die antitumor eigenschappen vertonen. Er zijn aanwijzingen dat het sarcoom-extract van de soapserie met 70 procent wordt onderdrukt en het carcinoom van Ehrlich met 60 procent.
Bovendien bleek de zeepachtige rij, zoals later bleek,is in staat krachtige antioxiderende effecten uit te oefenen en weerstand te bieden aan sommige pathogene bacteriën. Misschien vindt de schimmel zijn toepassing in de officiële geneeskunde.
Als je een zeepachtige man ontmoet, zou je dat niet moeten doenkeer onmiddellijk weg. Onervaren paddenstoelenzoekers verwarren vaak vrij eetbare soorten van het geslacht ermee. Bovendien wordt de geur van zeep niet door iedereen gevoeld (in elk geval voordat de champignon gekookt is). Dit geldt vooral voor beginners, wier reukvermogen afgestompt is door verslaving aan tabak of verkoudheid.
Voorwaardelijk eetbare bruine ryadovka lijkt erg opzeep en kleur en externe contouren. En dan moet het nog worden geleid door de geur, die meer uitgesproken is wanneer de dop breekt. Als het naar champignons ruikt, leg het dan veilig in de mand.
Een volledig eetbare grijze gestreepte serie met een vrij sterke gelijkenis met de zeep is op de hoed gedecoreerd met donkere strepen van radiale richting, duidelijk zichtbaar wanneer deze van dichtbij wordt bekeken.
Als je nog steeds twijfelt aan de kwaliteit van de prooi,verzameld op een "stille jacht", maak een goede kennismaking met ervaren paddenstoelenzoekers. Ze zullen niet alleen "vliegen" bepalen welke van de gevonden ryadovok verwijst naar zeep, maar zullen andere verdachte kopieën vinden in de inhoud van je mandje.
Succesvol "jagen" op jou en geen fouten bij het verzamelen van paddenstoelen!
