Het begrip 'kracht' ontstond bij het beginmenselijke samenleving en begeleidt alle wegen van zijn ontwikkeling. Dit is een kans om leiding te geven aan de acties van andere mensen, hun activiteiten. Soms is macht het opleggen van een eigen wil. De basis daarvoor kan verschillende methoden dienen, waaronder autoritarisme, geweld, democratie, provocatie, enz. Maar ongeacht op basis van welke kracht, de essentie verandert niet. Het kan worden uitgevoerd met goedkeuring van de sociale lagen of ondanks hun weerstand.
Macht is een noodzakelijke voorwaarde voor het bestaan van elke samenleving, het functioneren van productie, regulering van relaties tussen mensen.
Typen vermogens kunnen anders zijn. Als we dit verschijnsel vanuit het oogpunt van invloedssferen beschouwen, dan kunnen we onderscheid maken tussen politiek, informatie, economisch en spiritueel.
Sommige politicologen zijn van mening dat het beter de kenmerken van de macht van zijn opdeling in sociaal, economisch, spiritueel en informeel, verplicht weergeeft.
Economische en sociale macht onderlingnauwer verbonden dan andere componenten. Als de eerste de materiële voordelen verdeelt, veronderstelt de tweede de verdeling in de samenleving van statussen, privileges, plaatsen in de sociale structuur. Tegenwoordig hebben veel progressieve staten de neiging om sociale macht te democratiseren. De eigenaren van een onderneming in veel landen hebben bijvoorbeeld niet het recht om zelfstandig beslissingen te nemen over het loon van werknemers, hun ontslag, depressies, enz. Deze sociale rechten worden geregeld door speciale wetten, overeenkomsten gecontroleerd door vakbonden of vergelijkbare instanties.
Geestelijk-informatieve soorten macht zijnmanagement van mensen door middel van wetenschappelijke kennis, informatie. Kennis is de basis van besluitvorming, wetgevingshandelingen. Door de verspreiding van informatie wordt de impact op de samenleving, het bewustzijn van mensen geëffectueerd. Door middel van informatiestroom is het mogelijk om de publieke opinie te creëren, objectief de activiteiten van de overheid te bestrijken en sociale problemen op te lossen, of de geest van mensen te manipuleren. De leiders van de spirituele en informatie macht zijn de media, scholen, hogescholen, educatieve organisaties.
Gedwongen soorten kracht zijn gebaseerd op kracht. Ze impliceren fysiek geweld tegen dissidenten.
Politieke macht is een apart onderdeel,wat heel verschilt van andere soorten kracht. Allereerst nemen alle soorten politieke macht een dominante positie in en zijn de beslissingen die deze macht neemt verplicht voor iedereen. Het is binnen zijn macht om de activiteiten van enige machtsinstellingen, instellingen, enz. Te beperken of zelfs te verbieden.
Politieke macht werkt met het concept van "rechts" enspreekt de mensen onpersoonlijk, publiekelijk, vanuit juridisch oogpunt aan. Zij is de enige die legaal geweld of dwang gebruikt tegen bepaalde burgers.
Politieke macht is monocentrisch, het kan profiteren van alle culturele informatie, economische, verplichte bronnen.
Eindelijk, het belangrijkste element van de politieke macht, de verplichte component ervan is de macht van de staat.
Deze verdeling in machtstypes is niet doorslaggevend. Afhankelijk van de gekozen aanpak, onderscheiden wetenschappers:
