Zeker, alle studenten weten wat isbijvoeglijk naamwoord. Maar veel volwassenen vinden het waarschijnlijk moeilijk om zo'n vraag te beantwoorden. In de loop van de tijd worden zelfs elementaire dingen vergeten. In welke klassen van de school wordt het adjectief in detail bestudeerd? 4-klas, 5 e, 6 e ... Hoe was het geleden! Wij bieden aan om terug te keren in de verre jaren en het geheugen op te frissen.
Adjectief in het Russisch reageert opvragen over "wat", "wat", "wat", "wat", "wiens", "wiens", "wiens", "wiens" en wat het kenmerk van het onderwerp is. Het verandert volgens aantallen, genera, cases, kunnen een korte vorm hebben. Meestal is het in de zinnen een definitie, maar het kan ook in de rol van het predikaat zijn.
Adjectief als onderdeel van spraak heeft er maar ééneen onveranderlijk morfologisch teken is een ontlading. Markeer de kwalitatieve, bezittelijke, relatieve taaleenheden. Laten we elke rang in meer detail bespreken.
De woorden van deze categorie beantwoorden de vragen "wat", ""Welke", "wat", "wat" en geeft dat kenmerk aan dat in mindere of meerdere mate kan worden toegepast. Kwalitatieve adjectieven worden in de regel goed gecombineerd met de bijwoorden "too", "very" en hun synoniemen, bijvoorbeeld, te mooi, erg groot, buitengewoon slim.
Van dergelijke woorden door herhaling is het mogelijk om te vormencomplex bijvoeglijk naamwoord, bijvoorbeeld groot-groot, heerlijk-smakelijk. U kunt ook een voorvoegsel bijvoegen bij het woord 'niet' en een enkelvoudig bijvoeglijk naamwoord voor de wortel krijgen, bijvoorbeeld lelijk en niet dom. Meestal hebben kwalitatieve structurele taaleenheden antoniemen (hoog - laag) en in sommige gevallen ook hyperonimalen (groot - groot). Opgemerkt moet worden dat niet alle woorden overeenkomen met de opgesomde kenmerken, er zijn er ook die niet aan deze kenmerken voldoen.
Het kenmerk van kwalitatieve adjectieven isHet feit dat velen van hen een volledige en korte vorm hebben, bijvoorbeeld slim - slim, heerlijk - smakelijk. In dit geval buigt de korte vorm helemaal niet, maar de volle kant neigt in gevallen, geslachten en getallen. Vaak in zinnen, korte bijvoeglijke naamwoorden dienen als een predikaat, en complete voor een definitie. Sommige woorden hebben geen korte vorm, bijvoorbeeld een aimabele, vriendelijke, terwijl andere geen compleet hebben, bijvoorbeeld veel, noodzakelijk, moeten, blij zijn.
Het verhaal van wat een bijvoeglijk naamwoord is, zal dat niet zijncompleet, zo niet om zo'n kenmerk van dit deel van de spraak als de mate van vergelijking te beïnvloeden. Het kenmerk is alleen inherent aan kwalitatieve taaleenheden. Er zijn drie graden van vergelijking:
1) positief, wat aangeeft dat een voorwerp of een groep voorwerpen een soort attribuut heeft, bijvoorbeeld een mooie bloem;
2) vergelijkend, wat aangeeft dat dit of dathet teken van een object of groep objecten wordt significanter uitgedrukt dan het andere (anderen), bijvoorbeeld, een wolf is meer dan een haas, of van hetzelfde object (dezelfde objecten), maar op een ander moment, bijvoorbeeld, zal ik in de toekomst slimmer zijn;
3) uitstekend, wat aangeeft dat het object ofeen reeks items heeft een groter teken dan alle andere items uit dezelfde groep, bijvoorbeeld de beste arts in het ziekenhuis, de sterkste speler in het team.
Om een adjectief te vormen in een vergelijkende graadU kunt extra woorden gebruiken, bijvoorbeeld: de mooiste, de langere. In dit geval krijgt een deel van de spraak een samengestelde of, zoals zij zegt, analytische vorm. Wanneer de mate van vergelijking door slechts één woord wordt uitgedrukt, wordt de vorm eenvoudig of synthetisch genoemd. Benadrukt moet worden dat niet alle adjectieven een vergelijkende en uitstekende graad kunnen hebben. Woorden die niet kwalitatief van aard zijn, dergelijke eigenschappen zijn niet inherent.
Dit zijn de taaleenheden die vragen beantwoorden"Wie", "wie" "wie", "wie" en het aanwijzen van een teken dat in meer of mindere mate onmogelijk. Ze drukken een onderwerp dat betrekking heeft op een bepaald onderwerp (deurbel), tot de woning (waspoeder) om het materiaal (glazen vaas), de plaats (Moscow rechter) om de tijd (oktober dag), om de meeteenheid (huis met drie verdiepingen, een zevenjarig kind, pond pakket), enzovoort. Dergelijke adjectieven kunnen niet worden gecombineerd met bijwoorden "zeer", "zeer" synoniemen daarvan, hebben geen afkorting trappen van vergelijking. Ze doen ook niet antoniemen.
Deze woorden beantwoorden de vragen van "wiens", "wiens""Wie", "wie" en wijst een bepaald object toebehoren aan een persoon of een levend wezen, bijvoorbeeld, zuster, vader, vos. Deze talige eenheden als in het voorgaande geval hebben trappen van vergelijking, antoniemen, korte vorm, kan niet worden gecombineerd met bijwoorden "zeer", "zeer" of synoniemen.
Narratief van wat een adjectief is, de moeite waardlet op een functie. Feit is dat de lexico-grammaticale grenzen van de woorden van deze woordsoort erg mobiel zijn, dus soms is het moeilijk om de ontlading correct te bepalen. Dus, bezittelijke, relatieve bijvoeglijke naamwoorden kunnen gemakkelijk een kwalitatieve waarde aannemen. Bijvoorbeeld, in de zinsnede "hondenpoot" zal het woord "hondje" een bezittelijk bijvoeglijk naamwoord zijn, in de uitdrukking "hondenpakket" - relatief, en in de uitdrukking "hondenleven" - kwaliteit.
Woorden gerelateerd aan het deel dat we overwegentoespraken, kunnen worden geweigerd door zaak, nummer en in het enkelvoud door geboorte. Dit is niet van toepassing op vergelijkende adjectieven en korte bijvoeglijke naamwoorden die niet buigen. Er zijn nog steeds een bepaald aantal ondubbelbare woorden, bijvoorbeeld beige jassen.
De zaak, het aantal, het geslacht van adjectieven zijn afhankelijk van dezelfde kenmerken van de zelfstandige naamwoorden waarmee zij het eens zijn. Afhankelijk van de basis zijn er drie varianten van declinatie:
Adjectief als onderdeel van spraak kan op verschillende manieren worden gevormd:
Op school in het Russischvaak geven kinderen de taak van het maken van een morfologische analyse van een woord dat verwijst naar een of ander deel van de spraak. Hoe maak je een analyse van het adjectief? Om dit te doen, moet u de volgende kenmerken van de taaleenheid bepalen:
In de categorie van bijvoeglijke naamwoorden passeren vaakdeelwoord en voornaamwoord. Een muzikant van hem bijvoorbeeld. Adjectieven kunnen op hun beurt onderbouwen in de categorie van zelfstandige naamwoorden, bijvoorbeeld militair, Russisch.
We hopen dat je dankzij het artikel dat je hebt onthouden,wat is een bijvoeglijk naamwoord. Het is de moeite waard om te zeggen dat niet alle karakteristieken die inherent zijn aan dit deel van de spraak in het Russisch in andere taalsystemen voorkomen. Bijvoorbeeld, bijvoeglijke naamwoorden in het Engels naar nummers en gevallen veranderen niet, in het Frans - per geval ook niet, maar variëren in aantal. In het Japans zijn bijvoeglijke naamwoorden meestal onveranderlijk, ze hebben tijden en bepalen de beleefdheid van meningsuiting. In het Portugees en het Spaans hebben veel adjectieven zowel een mannelijk als een vrouwelijk geslacht, terwijl andere in geslacht en aantal verschillen. Het is zo moeilijk met dit deel van de speech!
Nu kun je alles over het adjectief vertellen. Natuurlijk hebben we niet alle kenmerken van dit deel van de toespraak bekeken, maar alleen de belangrijkste kenmerken aangeraakt. Maar voor de algemene ontwikkeling hiervan is genoeg.
