Bij het sluiten van arbeidsovereenkomsten,vaststelling van de taken en rechten van werknemers en de werkgever, elk van de werknemers hoopt hun arbeidsfunctie te vervullen op het opgegeven tijdstip in de hoop hun vrije tijd door te brengen, gericht op hun persoonlijke behoeften. Omdat de werkgever vaak op zoek is naar het tegenovergestelde resultaat, heeft de staat besloten om mogelijke problemen op te lossen met behulp van arbeidswetgeving, met vermelding van de normen voor de arbeidstijd. Eigenlijk, de kwesties van wettelijke regelgeving en vormden de arbeidswet.
De arbeidstijdennorm definieert duidelijkhet aantal uren dat nodig is om door een werknemer te werken, en wordt weerspiegeld in arbeidscontracten, in collectieve contracten, in interne arbeidsreglementen en in andere wettelijke bepalingen.
Een arbeidscontract of plaatselijke wetten bepalen de boekhoudperiode: de werknemer voldoet aan de gestelde tijd volgens het schema van de dienst. De grafieken zijn respectievelijk verschillend.
De standaard van de aangegeven arbeidstijdwetgeving, voorziet in de volgende soorten tijdregistratie: dag-tot-dag boekhouding, wekelijkse telling en telling. Wekelijkse boekhouding is geschikt wanneer de wet de werkweek rechtstreeks normaliseert en een wekelijkse (of dagelijkse) duur van de werkzaamheden vaststelt. De duur van het dagelijkse werk wordt weergegeven in de grafieken, rekening houdend met het wekelijkse specifieke tarief. Aggregate accounting is geschikt wanneer de wekelijkse of dagelijkse werktijdnorm niet duidelijk kan worden vastgesteld (varieert).
Samengevat houdt boekhouding in de regel inwerk uitwisselbaar. Daarom moeten de schema's van diensten van tevoren worden samengesteld. De samengestelde planningen worden ten minste een maand voordat ze in gebruik worden genomen aan het personeel van de onderneming gecommuniceerd. Dit type boekhouding wordt gebruikt voor ploegendiensten, voor water- en spoorwegpersoneel, maar ook voor organisaties die continu werken.
De resulterende verwerking (of, omgekeerd,defecten) worden gereguleerd in een specifieke boekhoudperiode en gecompenseerd door een vermindering van andere diensten of het verstrekken van een afzonderlijk verlof (rust) op andere schema's kan niet (hoewel vaak werkgevers nog steeds voor dergelijke schendingen gaan).
Recycling is overwerk. Als de werkelijke duur van het werk niet samenvalt met het geplande schema van diensten, wordt de verwerking van sommige dagen gecompenseerd door de vermindering van andere dagen en omgekeerd, maar alleen binnen de boekhoudperiode. De totale maandelijkse arbeidsduur moet ongewijzigd blijven.
Met de gecumuleerde boekhouding van de tijd die is gewerkt, kan het schema met verschuivingen niet worden beoordeeld.
Bij het maken van een rotatie rotatieschema(jaarlijks, extra) worden niet in aanmerking genomen. Als het totale aantal door een werknemer gewerkte uren van het begin van de boekhoudtijd tot de beëindiging de standaardduur van de eerder vastgestelde werktijd in een bepaalde periode overschrijdt, moet de verwerking als overuren worden erkend en extra worden betaald.
Maandelijks percentage van de werktijd voor bepaaldeperiodes moeten worden berekend volgens het schema van een vijfdaagse werkweek samen met weekends, en op basis van de duur van het werk om acht uur op een normale dag en zeven uur op een vakantiedag op een werkweek van veertig uur. Als de duur van de werkweek maximaal veertig uur in het algemeen en vijf dagen is, mag de werktijd niet worden verkort.
Bijvoorbeeld - de berekening van de werkuren voor januari 2013:
- kalenderdagen - slechts 31;
- werkdagen - slechts 17;
- vrije dagen - slechts 14 (inclusief feestdagen).
De norm van werktijden voor januari:
1) 136 uur (indien in de werkweek 40 uur);
2) 122,4 uur (indien in de werkweek 36 uur);
3) 81,6 uur (indien in de werkweek 24 uur).
