Auto-immuunprocessen in het lichaam

Het immuunsysteem is een complex mechanisme,bestaande uit cellen en organen. Zijn hoofdtaak is om een ​​persoon te beschermen tegen de invloed van buitenlandse agenten. Door "vreemdelingen" perfect te onderscheiden van "hun", beschermt het het lichaam tegen verschillende pathologieën. Maar soms is er een mislukking. Het immuunsysteem verliest het vermogen om zijn cellen te onderscheiden. In het lichaam begint de ontwikkeling van antilichamen die gezond weefsel aanvallen. In dit geval concluderen de artsen: er zijn gestoorde auto-immuunprocessen. Dan is het beladen? En hoe om te gaan met dergelijke verschijnselen?

Auto-immuunprocessen in het lichaam - wat is het?

De meeste mensen die hebben gehoord van dergelijke verschijnselen,verbind ze onmiddellijk met ernstige ongeneeslijke ziekten. Dit is inderdaad zo. Maar alleen in het geval dat auto-immuunprocessen worden verbroken. Als ze normaal zijn, vervullen ze zeer noodzakelijke en belangrijke functies.

Laten we eens kijken wat de auto-immuun betekentproces. In de loop van iemands leven in de cellen kunnen er storingen zijn. In dit geval worden ze buitenaards en kunnen zelfs schade veroorzaken. Hier gaat het immuunsysteem aan. Het verwijdert het lichaam, ontlast het van buitenlandse agenten. Het immuunsysteem verwijdert dode cellen. Het is moeilijk voor te stellen wat er met het lichaam zou zijn gebeurd, als zo'n functie niet bestond. Een persoon zou veranderen in een echte begraafplaats van dode cellen. Het is deze functie die het "auto-immuunproces in het lichaam" wordt genoemd.

In geval van falen begint het immuunsysteem aan te valleneigen cellen. Het ziet gezonde weefsels als vreemde elementen. Als gevolg daarvan beschadigt hun eigen immuunsysteem hen. Tegen de achtergrond van dit fenomeen beginnen zich auto-immuunziekten te ontwikkelen.

Oorzaken van overtredingen

Tot op heden zijn artsen niet klaar om te zeggen, inals gevolg waarvan auto-immuunprocessen worden geschonden. De oorzaken van dergelijke verschijnselen worden niet volledig begrepen. Er is een mening dat vergelijkbare pathologieën kunnen worden veroorzaakt door trauma, stress, hypothermie, verschillende infecties.

Artsen onderscheiden de volgende bronnen, die in het lichaam van dergelijke schendingen triggeren:

1. Verschillende infectieuze pathologieën,geprovoceerd door micro-organismen, waarbij de structuur van het eiwit sterk lijkt op de weefsels en organen van de mens. De oorzaak van het probleem is bijvoorbeeld vaak Streptococcus. Deze infectie wordt in de cel geïntroduceerd, verstoort de werking ervan en infecteert naburige cellen. Het eiwit van streptokokkeninfectie lijkt op cellen van gezonde weefsels. Het immuunsysteem is niet in staat om ze te onderscheiden. Dientengevolge kan een persoon aandoeningen als artritis, auto-immuun glomerulonefritis en gonorroe ontwikkelen.
2. Als gevolg van een aantal redenen,Er zijn pathologische afwijkingen zoals necrose of weefselvernietiging. Het immuunsysteem, dat hiermee probeert om te gaan, begint niet alleen de aangetaste cellen, maar ook gezonde weefsels aan te vallen. Hepatitis B verandert bijvoorbeeld vaak in chronisch.
3. Breuk van bloedvaten.Veel organen komen niet in contact met deze vloeistof. Het bloed vult immers niet de hele lichaamsholte, maar stroomt door speciale vaten. Maar soms is er een ruptuur van aderen. In dit geval begint het bloeden. Het organisme zal onmiddellijk op dit verschijnsel reageren, de cellen als vreemd waarnemen en de productie van antilichamen starten. Dergelijke aandoeningen kunnen leiden tot thyroiditis, een auto-immuun prostatitis.
4. De oorzaak van het probleem kan een immunologische onbalans of een hyperimmune toestand zijn.

Risicogroepen

Een auto-immuunproces in het lichaam kan in een persoon worden verstoord. Artsen identificeren echter bepaalde groepen mensen die het meest vatbaar zijn voor deze pathologie.

Deze categorie omvat:

1. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Het valt op dat jonge dames veel vaker zullen lijden aan deze schendingen dan mannen. In dit geval ontwikkelt de pathologie zich vaak in de reproductieve leeftijd.
2. Mensen met dergelijke aandoeningen in het gezin.Sommige auto-immuunpathologieën hebben een genetische aard. Deze ziekte is multiple sclerose. Erfelijke aanleg, vooral in combinatie met andere factoren, wordt vaak een trigger-mechanisme voor de ontwikkeling van pathologie.
3. Personen die veel contact hebben met bepaaldecomponenten van de omgeving. Sommige stoffen kunnen een bron van de ziekteontwikkeling worden of de loop van de bestaande verergeren. Dergelijke factoren die provocateurs zijn: bacteriële, virale infecties; chemicaliën; actieve zon.
4. Mensen met een bepaalde etniciteit.Artsen zeggen dat vooral blanke mensen een pathologie ontwikkelen, zoals type 1 diabetes. Systemische lupus erythematosus, in ernstige stadia, treft vaker Spanjaarden en Afro-Amerikanen.

Algemene symptomen

Elk geval van deze aandoening is vrij uniek.De symptomatologie die bij een persoon ontstaat, hangt af van de weefsels die zijn aangevallen. Er zijn echter veel voorkomende symptomen-markers die wijzen op een verstoord auto-immuunproces.

Tekenen die de storing in het lichaam kenmerken:

1. De patiënt ontwikkelt duizeligheid, algemene zwakte, subfebriele temperatuur wordt waargenomen.
2. De meeste auto-immuunpathologieën komen voor inchronische vorm. De fasen van remissie worden afgewisseld met exacerbaties. Soms verloopt de pathologie snel, wat leidt tot ernstige complicaties in slechts enkele dagen, weken, maanden.

Ziekten en symptomen

Laten we in meer detail bekijken welke kwalen geschikt zijnontwikkelen als gevolg van een aandoening zoals een verstoord auto-immuunproces. De symptomen zijn volledig afhankelijk van de pathologie. Daarom is het onmogelijk om er afzonderlijk over te praten.

Dus als de auto-immuunprocessen worden verbroken, kunnen de volgende ziekten zich ontwikkelen:

Alopecia areata

De haarzakjes worden aan een aanval onderworpen. Een dergelijke pathologie heeft in de regel geen invloed op de algemene gezondheidstoestand. Maar verslechtert het uiterlijk aanzienlijk.

Voor de ziekte die wordt gekenmerkt door de volgende symptomen: op het hoofd en andere delen van het lichaam zijn er geen delen van het haar.

Auto-immune hepatitis

Met een dergelijke pathologie vernietigt het immuunsysteem de lever. Dientengevolge kan er een verdichting van het orgaan, cirrose, leverinsufficiëntie zijn.

Het wordt aanbevolen om aandacht te besteden aan de volgende functies:

• vergroting van de lever,
• jeukende huid,
• zwakte
• geelheid,
• pijn in de gewrichten,
• ongemak in het spijsverteringskanaal.

Antifosfolipidensyndroom

Tegen de achtergrond van veneuze trombose beschadigen bloedvaten bloedvaten.

Over de ontwikkeling van dergelijke pathologie aangeven:

• aanwezigheid van trombi,
• netuitslag in de pols, knie,
• spontane abortussen.

Coeliakie

Met deze pathologie verdragen mensen geen gluten.Deze stof zit in rijst, granen, gerst. In het geval van het nemen van dergelijke producten of bepaalde medicijnen, valt het immuunsysteem het darmslijmvlies aan.

symptomatologie:

• pijn, opgeblazen gevoel;
• overstuur of obstipatie;
• gewichtsverlies of gewichtstoename;
• zwakte, uitslag, jeuk op de huid;
• gebroken menstruatiecyclus, miskraam, onvruchtbaarheid.

Graven ziekte

Dit is een pathologie waarbij een verstoord auto-immuunproces in de schildklier plaatsvindt. Het aangetaste orgaan begint veel hormonen te produceren.

Voor kwalen zijn karakteristiek:

• prikkelbaarheid,
• toegenomen zweten,
• afvallen,
• slapeloosheid,
• trillen in de handen,
• kleine menstruatie,
• dwarsdoorsnede van haar,
• hoge warmtevraag,
• uitpuilende ogen,
• spierzwakte.

Type 1 diabetes

In dit geval worden die cellen aangevallen,die insuline produceren. Dit hormoon zorgt voor een normaal suikergehalte in het bloed. Zonder insuline wordt de norm aanzienlijk overschreden. Dientengevolge kunnen er letsels van het hart, de nieren, ogen, tanden en zenuwen zijn.

Symptomen zijn indicatief voor deze ziekte:

• gevoel van dorst,
• een gevoel van vermoeidheid, honger,
• jeuk, droge huid,
• vaak plassen,
• slechte genezing van wonden,
• onvrijwillig gewichtsverlies,
• tintelingen of verlies van gevoel in de ledematen,
• verminderd gezichtsvermogen (het beeld wordt wazig waargenomen).

Multiple sclerose

Kenmerkend is de schade aan de zenuwwand. Schade beïnvloedt de hersenen en het ruggenmerg. De symptomatologie varieert van de mate en het gebied van de laesie.

Er kunnen dergelijke tekens zijn:

• slechte coördinatie, incontinentie, zwakte;
• problemen met spraak;
• tremor;
• verlamming;
• tintelingen, gevoelloosheid van ledematen.

psoriasis

De ziekte ontwikkelt zich als gevolg van actieve productie van nieuwe huidcellen in diepe lagen. Ze beginnen zich op te hopen op het oppervlak van de opperhuid.

De ziekte manifesteert zich door de volgende symptomen:

• rode grove vlekken die op schalen lijken;
• ze ontstaan ​​op de ellebogen, knieën, hoofd;
• er is pijn, jeuk.

Een specifieke vorm van artritis die de gewrichten van de vingers aantast, kan zich ontwikkelen. Met de betrokkenheid van het sacrum in het proces, is er pijn, ongemak in de rug.

De ziekte van Hashimoto

Dit is een andere aandoening waarbij het auto-immuunproces in de schildklier wordt verstoord. Maar voor deze pathologie wordt gekenmerkt door een inadequate productie van hormonen.

Over de ziekte geeft aan:

• vermoeidheid, zwakte;
• sterke gewichtstoename;
• overgevoeligheid voor verkoudheid;
• spierpijn;
• slechte mobiliteit van gewrichten;
• constipatie;
• zwelling van het gezicht.

Reumatoïde artritis

Het immuunsysteem begint de schede van de gewrichten aan te vallen.

De volgende manifestaties zijn kenmerkend:

• pijn, slechte mobiliteit in gewrichten;
• gewrichten zwellen, vervormen;
• beweging is aanzienlijk beperkt;
• er is vermoeidheid, koorts;
• pijnappelklier subcutane formaties kunnen optreden, meestal op de ellebogen.

Diagnose van pathologie

Hoe kan ik de ontwikkeling van de ziekte bepalen? Bij de diagnose van ziekten is een van de belangrijkste momenten de identificatie van de immuunfactor die weefselbeschadiging veroorzaakte.

Bovendien wordt de erfelijke factor in aanmerking genomen. Het is erg belangrijk om de arts op de hoogte te stellen van alle symptomen die zich hebben voorgedaan, zelfs die symptomen die op het eerste gezicht onbelangrijk lijken.

Zorg ervoor dat u speciale tests uitvoert. Auto-immuun ontstekingsproces kan niet onopgemerkt blijven. Hiermee kunt u een onderzoek naar antilichamen in het bloed identificeren. Verschillende immunologische laboratoriumtests kunnen ook worden voorgeschreven.

Aan wie te draaien?

Heel vaak weten mensen die auto-immuunprocessen hebben verstoord, niet naar welke dokter ze een bezoek brengen. Dit is niet verrassend, omdat pathologie verschillende systemen kan beïnvloeden.

De meest correcte manier om in eerste instantie naar de therapeut te verwijzen. Afhankelijk van welke organen getroffen zijn, zal de arts de patiënt doorverwijzen naar een specialist.

Deze kunnen zijn: endocrinoloog, gastro-enteroloog, dermatoloog, hepatoloog, reumatoloog, hematoloog, gynaecoloog, uroloog.

Daarnaast is de hulp van een psychotherapeut, een psycholoog en een voedingsdeskundige vereist.

Behandelingsmethoden

Is het mogelijk om met deze pathologie om te gaan? Tot op heden is de behandeling van het auto-immuunproces met succes uitgevoerd dankzij talrijke onderzoeksspecialisten. Bij het voorschrijven van medicijnen houden artsen er rekening mee dat het immuunsysteem de belangrijkste factor is die het lichaam negatief beïnvloedt. Dienovereenkomstig is therapie ontworpen om zijn activiteit te verminderen of de noodzakelijke balans te herstellen.

Voor auto-immuunziekten worden medicijnen voorgeschreven:

1. Immunosuppressiva. Dergelijke medicijnen hebben een deprimerend effect op het immuunsysteem. Deze categorie omvat: antimetabolieten, cytostatica, corticosteroïde hormonen, sommige antibiotica. Het gebruik van deze hulpmiddelen stelt u in staat om het ontstekingsproces te stoppen en de activiteit van het immuunsysteem aanzienlijk te verminderen. Immunosuppressiva hebben echter een aantal negatieve reacties. Ze beïnvloeden immers het hele lichaam. Bloedvorming kan soms worden verstoord, hoge gevoeligheid voor infecties manifesteert zich en interne organen worden aangetast. Dat is de reden waarom deze medicijnen uitsluitend door een arts kunnen worden toegediend, na een volledige controle van het lichaam. In dit geval moet de therapie worden uitgevoerd onder toezicht van een competente specialist.
2. Immunomodulatoren. Deze medicijnen worden voorgeschreven om een ​​balans te bereiken tussen de verschillende componenten van het immuunsysteem. In de regel zijn deze medicijnen van natuurlijke oorsprong. De meest voorgeschreven geneesmiddelen zijn Alfetin, Echinacea Purpurea, Rhodiola Rosea, Ginseng Extract.

levensstijl

Mensen die auto-immuunprocessen hebben geschonden moeten bepaalde regels volgen. Ze zullen helpen het welzijn te verbeteren en het aantal exacerbaties te verminderen. Maar ze moeten regelmatig worden uitgevoerd.

Artsen bevelen het volgende aan:

1. Werk samen met een voedingsdeskundigejuiste voeding. Patiënten moeten voldoende groenten, fruit, magere zuivelproducten, volle granen en plantaardige eiwitten eten. En van overtollige suiker, zout, verzadigd vet is beter om te weigeren.
2. Sporten. Bespreek met de dokter welke activiteit u wordt aanbevolen. Sport is erg handig voor mensen die lijden aan gewrichts- en spierpijn.
3. Zorg voor normale rust. Het laat het lichaam herstellen. Bij mensen die niet genoeg slapen, neemt de ernst van de symptomen en de stressniveaus aanzienlijk toe. In de regel heeft iemand 7-9 uur nodig voor een goede nachtrust.
4. Bescherm uzelf tegen stress. Constante angst kan leiden tot een exacerbatie van een auto-immuunziekte. Dat is de reden waarom patiënten methoden en manieren moeten vinden om met stress om te gaan. Eerder effectieve technieken zijn: zelf-suggestie, meditatie, visualisatie.

conclusie

Helaas, ontdoen van auto-immuunziekte is onmogelijk. Maar dit betekent niet dat je met zo'n ziekte niet van het leven kunt genieten. Zorg ervoor dat je alle aanbevelingen van de arts opvolgt, de voorgeschreven behandeling volgt, bezoek de arts volgens het schema. Dit zal de onplezierige symptomen aanzienlijk verminderen, wat betekent dat u van het verdere leven kunt blijven genieten.