Hyperinflatie galopperen - erg gevaarlijkeen fenomeen voor elke staat, en niemand is er immuun voor. Bijna alle landen van de wereld, zelfs degenen die de leiders van de wereldeconomie zijn, werden "in hun tijd ziek van hyperinflatie".
In dit artikel zullen we niet alleen de belangrijkste oorzaken van hyperinflatie bekijken, maar ook de gevolgen ervan voor de staatseconomie.
Eerst moet je begrijpen wat inflatie is in het algemeen.
Het woord heeft een Latijnse oorsprong (inflatie -zwelling). Dit is een proces van stijgende prijzen voor goederen en diensten. In de mensen wordt het ook vaak aangeduid als "waardevermindering van geld". Met inflatie na een bepaalde periode kunnen mensen voor hetzelfde geld veel minder goederen kopen.
Je moet geen kortetermijnstijging van de prijs van bepaalde goedereninflatie noemen. Dit is tenslotte een lang proces in de tijd, dat de hele markt bestrijkt.
Het tegenovergestelde van inflatie is het proces,riep de economie in door deflatie. Dit is een algemene daling van het prijsniveau voor goederen en diensten. Korte termijn deflatie komt vrij vaak voor en verschilt in de regel seizoensgebondenheid. Zo kunnen de prijzen voor aardbeien in juni bijvoorbeeld merkbaar dalen vanwege de enorme collectie door de zomerbewoners. Maar langdurige deflatie is een zeldzaam verschijnsel. Tot op heden kan een dergelijk voorbeeld worden gebruikt, tenzij de Japanse deflatie, die schommelt binnen één procent.
In de moderne economische theorie zijn dat eropen en verborgen inflatie. Dit laatste was typerend voor staten met een op commando georiënteerde economie (met name voor de USSR), waar deze verschijnselen streng werden gecontroleerd door de staat.
Er is ook een inflatie van vraag en aanbod,gebalanceerde en onevenwichtige, voorspelbare en onvoorspelbare inflatie. Het belangrijkste is echter de classificatie op basis van de intensiteit van manifestatie. Volgens deze typologie is het gebruikelijk om de inflatie te bepalen:
Kruipende (meest ongevaarlijke) inflatiegekenmerkt door een gematigde stijging van de prijzen (binnen niet meer dan 10% per jaar). Sommige deskundigen beschouwen het zelfs als een positief fenomeen, omdat het de verdere ontwikkeling van de productiecapaciteit stimuleert. Een dergelijke inflatie is in de regel gemakkelijk te controleren door de staat, maar op elk moment bestaat het risico dat deze in meer complexe vormen zal groeien.
Galopperende inflatie en hyperinflatie zijn gevaarlijker voor de economie. In een dergelijke situatie moet de staat een reeks anti-inflatoire maatregelen nemen.
Wat is het verschil tussen deze vorm van inflatie?
Hyperinflatie is een fenomeen in de economie datgaat gepaard met een extreem hoge prijsstijging - van 900% tot miljoenen per jaar. Meestal leidt dit tot de volledige ineenstorting van het grondstoffen- en financiële systeem in het land en gaat het vergezeld van een absoluut wantrouwen tegenover de nationale valuta door de bevolking.
Tijdens hyperinflatie kan en kan geldhun basisfuncties verliezen. In een niet zo verre geschiedenis waren er voorbeelden toen in die tijd geld werd vervangen door natuurlijke uitwisseling (de zogenaamde ruilhandel). Of, in hun rol, was er een product (net als in de vroege stadia van de ontwikkeling van de samenleving). Het kunnen suiker of sigaretten zijn. Soms gaat hyperinflatie in een bepaald land gepaard met dollarisatie - wanneer de nationale valuta (gedeeltelijk of volledig) wordt vervangen door de meest stabiele wereldwijde valuta.
Hyperinflatie is vooral vreemdindicator van een diepe economische crisis in de staat. Met andere woorden, als we een analogie met geneeskunde trekken, is dit niet de 'ziekte' zelf, maar slechts één van de pijnlijke en onplezierige symptomen ervan. Andere begeleidende tekenen van een dergelijke crisis kunnen een massale verarming van het volk, talrijke faillissementen van ondernemingen, wanbetaling van externe staatsschulden, enzovoort zijn.
Analfabeten of criminele actiesoverheden maken vaak de randvoorwaarden voor dit fenomeen. Wanneer de staat is proberen om hun kosten en begrotingstekorten met de hulp van uitgifte (extra probleem bankbiljetten) te dekken, deze acties na verloop van tijd noodzakelijkerwijs leiden tot hyperinflatie. Immers, deze gedrukt geld niet ondersteund door echte warenproductie. Uiteraard zal dit alles een stijging van de prijzen met zich meebrengen, zal de snelheid van die afhankelijk zijn van het aantal afgedrukte geld, evenals een aantal andere factoren.
Een extra reden voor hyperinflatie kan ook zijneen enorme onttrekking van geld uit de omzet zijn - in bankdeposito's. Tijdens de economische crisis zijn er echter in de regel tegengestelde tendensen.
Wat veroorzaakt hyperinflatie? Een van de belangrijkste effecten is een algemene daling van de productie, een daling van de besparingen en de volledige ineenstorting van het financiële systeem in het land.
Veel landen in de twintigste eeuw ondervonden hyperinflatie. Hieronder staan drie van de meest recente voorbeelden van dit fenomeen in de geschiedenis van de wereldeconomie:
In de moderne wereld wordt het meest levendige voorbeeld van hyperinflatie beschouwd als Zimbabwean. Op de onderstaande foto - een beroemde factuur van honderd biljoen Zimbabwaanse dollars.
Hyperinflatie is een soort inflatie,die wordt gekenmerkt door extreem hoge jaarlijkse groeipercentages (van 900 tot enkele miljoenen procent per jaar). Dus in 2008 zijn de voedselprijzen in Zimbabwe met een recordsnelheid gestegen - anderhalf keer per uur.
Inflatie en hyperinflatie (in het bijzonder) gaan meestal gepaard met diepe economische crises, waarvan de gevolgen voor een bepaalde staat buitengewoon moeilijk kunnen zijn.
