Alle talen die op deze planeet worden gesproken, hebbenongeveer dezelfde structuur van complexiteit. Volgens onderzoekers bestaan er geen primitieve dialecten. Elk bijwoord is bij uitstek geschikt om de cultuur van de mensen die het spreken te weerspiegelen en tot uitdrukking te brengen.
Om precies te zeggen hoeveel vandaag bestaatbijwoorden, moeilijk. De vraag hoe de taalontwikkeling plaatsvond, is nog niet opgelost. Bovendien is er geen zekerheid dat alle dialecten, dialecten en dialecten die op aarde bestaan, bekend zijn bij de wetenschap. Volgens enkele minimale schattingen varieert het aantal idiomatische talen in de wereld van tweeënhalf tot drieduizend. In overeenstemming met de maximumschattingen is het aantal dialecten meerdere malen groter.
Er zijn basale dialectische families. Deze classificatie omvat traditioneel toegewezen taalgroepen. Ze zijn verdeeld volgens geografische associaties. Dit geeft aan welke hoofd- of alle takken en subgroepen de taalgroepen binnengaan, evenals de meest bekende dialecten.
Voor het eerst met hulp geïnstalleerdDe comparatief-historische methode was de Indo-Europese familie. Nadat het Sanskriet werd ontdekt, hielden veel onderzoekers (Russisch, Frans, Italiaans, Duits, Deens en anderen) zich bezig met actieve studie van de tekenen van verwantschap in verschillende dialecten van Azië en Europa, vergelijkbaar qua uiterlijk. Duitse onderzoekers noemden deze groep 'Indo-Duits' (en noemen het soms zo). In andere landen is deze term echter niet van toepassing.
Afzonderlijke taalgroepen opgenomen in deDe Indo-Europese familie eerst, is Grieks (dat is alleen Griekse dialecten), Iraans, Indisch (Indo-Arisch). Het omvat ook de Italiaanse vestiging. Het was oorspronkelijk Latijns. Vervolgens werden talrijke afstammelingen van deze tak gevormd. Zo werd een moderne Romaanse, Keltische, Baltische, Germaanse, Slavische taalgroep gevormd. Dit omvat ook geïsoleerde Albanese en Armeense dialecten. Deze taalgroepen hebben over het algemeen familiekenmerken erkend. In dit verband onderscheiden zij gemengde dialecten. Er zijn bijvoorbeeld Indo-Iraanse, Balto-Slavische talen.
De Indo-Europese familie is inferieur in aantaldialecten erin, aan andere families. Het is echter het meest wijdverspreid geografisch en het grootste aantal sprekers (zelfs als je niet alle mensen beschouwt die Spaans, Frans, Engels, Russisch, Portugees en vele anderen als hun tweede taal gebruiken).
De Ural-familie omvat twee takken. Het aantal dialecten dat tot deze familie behoort is meer dan twintig, als men de Sami-taal als één neemt. Als we de Sami dialecten apart beschouwen, dan is het totale aantal bijwoorden ongeveer veertig.
De Fins-Oegrische taalgroep wordt overwogengroot genoeg is. Het totaal aantal sprekers - ongeveer twintig miljoen mensen. Dit geldt ook voor de Oostzee-Fins (Estland en Finland), Oegrische (Hongaars, Mansi, Khanty), Fins-Volga (Mari en Mordvin dialecten), Perm subgroep (Zyryan Komi en Perm Komi en Udmurt talen). Een bijzondere plaats wordt ingenomen door Sami dialect.
De tweede tak van de familie Ural is Samojeed.
Opgemerkt moet worden dat sommige taalgroepen,leden van deze familie zijn in het stadium van uitsterven. Ze omvatten met name kleine dialecten tussen de Baltische en de Finse taal (behalve Vepsian). Van de vier Samojedic-talen is er nog één - Nenets. Waarschijnlijk is het waterdialect al verdwenen.
Volgens de meeste onderzoekers de taalwerd ongeveer een half miljoen jaar geleden gevormd. Sommige auteurs noemen echter andere cijfers. Tegelijkertijd is het proces van taalvorming nog steeds onduidelijk.
